بررسی ارث جنین آزمایشگاهی

نویسنده(گان):  علیرضا پوراسماعیلی، صدیقه قندی، اکبر پژهان  

نشریه: فصلنامه فقه پزشکی

شماره: سال هفتم، شماره ۲۴-۲۵، پاییز و زمستان ۱۳۹۴

دانلود: کلیک کنید.

چکیده:

پیشرفت های پزشکی به موازات آنکه زوج های نابارور را امیدوار به فرزندآوری کرده است، مشکلات حقوقی بسیاری نیز به وجود آورده است که رسیدن به پاسخ یا راه حل مناسب مستلزم تعامل و هم گرایی صاحب نظران پزشکی و حقوق است و در این میان لزوم ایجاد رشته حقوق پزشکی نیز پررنگ تر می گردد.
بحث تلقیح پس از مرگ شوهر یکی از موضوعاتی است که دو رشته حقوق و پزشکی به چالش می کشد و پرسش های متعددی از جمله شناسایی نسب کودک متولدشده و نیز اخذ شناسنامه و بالاخره ارث کودک متولدشده را مطرح می سازد.
این نوشتار صرفاً به دنبال بررسی ارث جنین آزمایشگاهی است که پس از مرگ پدر تلقیح شده باشد و تلاش دارد با متمایزساختن جنینی که حاصل لقاح خارج رحمی است با جنین حاصل از تلقیح طبیعی، عمومات و ادله را صرفاً ناظر به جنین طبیعی بداند.
به باور نویسندگان، کودک متولدشده در نتیجه لقاح خارج رحمی پس از مرگ پدر عرفاً فرزند متوفی تلقی می شود و در فقه نیز منعی بر ارث نبردن چنین کودکی وجود ندارد. بنابراین از پدر متوفای خود ارث می برد.