پیکر حجتالاسلام والمسلمین علی حکیمی با حضور جمعی از علما، اساتید، روحانیون و مردم مشهد در حرم مطهر رضوی با رعایت دستورالعملهای بهداشتی تشییع شد و نماز میت به امامت آیت الله سید جعفر سیدان، با حضور تولیت آستان قدس رضوی بر پیکر وی اقامه گردید و پیکر پاکش در رواق دارالحجه حرم امام رضا(ع) تدفین شد.
به گزارش شبکه اجتهاد، حجتالاسلام والمسلمین علی حکیمی از مولفان دائره المعارف الحیات و از شاگردان مرحوم آیتالله شیخ مجتبی قزوینی دیروز، ۲۳ تیر ماه ۱۴۰۰ در سن ۷۸ سالگی و به علت عارضه قلبی درگذشت.
[easy_image_gallery gallery=”928″]پدر استاد علی حکیمی از بازاریان متدین و متعهدی بود که از یزد به مشهد مهاجرت کرده بود و مادرش از خاندان «مدرس یزدی» از روحانیون بهنام یزد و مشهد بودند.
علی حکیمی در شش سالگی چند ماهی، برای آموزش قرآن به مکتب رفت و سورههایی از قرآن را آموخت. پس از پایان دوره ابتدایی، در چهارده سالگی، برای فراگیری علوم اسلامی راهی حوزه و مدرسه نواب شد و نزد برخی از طلاب و فضلا مقدمات را آموخت. دوره رسمی ادبیات عرب را حدود چهار سال در محضر استاد ادیب نیشابوری بود.
سپس کتابهای درسیِ «معالم الاصول» و بخشی از «رسائل» شیخ انصاری و «لئالی» را نزد استادش آیتالله حاج میرزا حسن صالحی خواند. شرح لمعه را در محضر آیتالله حاج میرزا احمد مدرس یزدی فرا گرفت و مباحث عمده رسائل، مکاسب و کفایه را نزد اساتیدی چون آیتالله حاج شیخ کاظم دامغانی، آیتالله علمی اردبیلی و حجتالاسلام میرزا محمد اشکذری خواند.
وی به توصیه برادرش محمدرضا حکیمی، برای آموزش فلسفه و کلام و معارف و اخلاق در درسهای آیتالله شیخ مجتبی قزوینی شرکت کرد و حتی کتاب «الکبری فی المنطق» را که ابتداییترین کتاب منطق بود از وی که استاد مسلّم فلسفه و کلام و درس خارج فقه و اصول بود، آموخت.
چندی نیز برای فراگیری معارف، در درس اخوی بزرگش، استاد محمدرضا حکیمی نیز حضور یافت.
درس خارج فقه و اصول را در محضر آیتالله وحید خراسانی بود و در درس آیتالله شیخ ابوالحسن شیرازی و آیتالله میرزا علی آقا فلسفی نیز شرکت میکرد.
از جمله مربیان و استادان وی در مشهد، باید از حاج سید ابوالحسن حافظیان نام برد؛ این استاد در روحیات و حالات معنوی که تا پایان عمر در استاد علی حکیمی نمایان بود، تأثیر بسیاری داشت.
استاد علی حکیمی با برادرانش محمدرضا حکیمی و محمد حکیمی، در تألیف مجموعه ۱۲ جلدی «الحیاه» همکاری کرد و نامش همراه با نام این کتاب جاودانه شد.
پس از چاپ دو جلد نخست «الحیاه» مدتی در مدرسه نواب مشهد به شرح آیات و روایات بر اساس این کتاب پرداخت و چندی نیز با یکی از گروههای بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی در گردآوری و دستهبندی موضوعی احادیث شیعه همکاری داشت.