شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
یک وکیل دادگستری در تبیین ابعاد حقوقی جنایاتی از قبیل قتل رومینا اشرفی، ریحانه عامری در کرمان و فاطمه برحی در آبادان، گفت: باید قانون بازنگری شود و حقوقدانان و فقها بنشینند و این مسایل را بررسی کنند.
به گزارش شبکه اجتهاد، حجت‌الاسلام والمسلمین مرتضی چیت‌سازیان مدیر گروه و استادیار گروه فقه و حقوق دانشگاه قرآن و حدیث، گفت: ما موارد مشابه چنین قتل‌‌هایی را در سالهای گذشته حتی قبل از انقلاب داشته ایم که پدری، فرزندش را به قتل رسانده بود.
این وکیل دادگستری در گفتگو با ایسنا ادامه داد: حدیث «أَنْتَ وَ مَالُکَ لِأَبِیک» یعنی تو و اموالت برای پدرت می‌باشی. اعمال ولایت پدر و پدربزرگ را مطرح کرده است که هم در امر نکاح، هم در قیم بودن و بسیاری از مسایل شرعی و فقهی و حقوقی پدر عهده‌دار این مسایل است.
وی افزود: طبق ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی، پدر در جایگاه ولی دم در قتل فرزند قصاص نمی‌شود، بلکه قصاص تبدیل به دیه و تعزیر می‌شود.
این استاد فقه تصریح کرد: باید حقوقدانان و فقها در این مساله یک رویه‌ای اتخاذ کنند تا این مصایب و مشکلات کم شود. نه اینکه این رویه به گونه‌ای باشد که با فقه مخالفت شود، زیرا در فقه یک مسلماتی داریم و این مسلمات فقهی به قوت خود باقی است اما راهکارهایی از لحاظ فرهنگی و اجتماعی باید ارایه شود که آسیب شناسی قضیه می‌باشد و بسیار مهم است.
وی افزود: پدری که با علم به این مساله که قصاص نمی‌شود، دست به این جنایات می‌زند و فرزندش را می‌کشد، مستحق تخفیف مجازات نیست لذا ما باید قوانین محکمی وضع کنیم تا افرادی که دست به این جنایات می‌زنند و با علم به قانون این جنایات را رقم می‌زنند بدانند که به راحتی از آن‌‌ها نمی‌توان گذشت.
چیت سازیان تاکید کرد: باید قانون بازنگری شود و حقوقدانان و فقها بنشینند و این مسایل را بررسی کنند و آنجایی که مرجع اصلی این مسایل هست اعم از کمیسیون قضایی مجلس و آرای وحدت رویه بنشینند و به نوعی این موضوعات را آسیب شناسی کنند تا از این جنایات کم شود.
وی یادآور شد: در کشورهای اروپایی و آمریکایی و کانادایی و حتی کشورهای شرقی این قبیل جنایات به چشم می‌خورد اما از کشور اسلامی مانند ایران دور از انتظار است که در عرض کمتر از یک ماه چندین مورد تکان دهنده چنین جنایاتی را داشته باشیم. این امر نشان می‌دهد باید بیش از پیش به نهاد خانواده اهمیت داد و اگر به نهاد خانواده اهمیت داده شود و اگر فرزندان و دختران بدانند هیچ جایی امن‌تر از خانه و خانواده نیست، هیچ گاه فراری نمی‌شوند و اگر دختری از منزل پدرش فرار کرد باید دانست که پدر و مادرها به فرزندانشان اعتنا نمی‌کنند.
چیت سازیان در پایان گفت: اگر پدر و مادری با فرزندانشان دوست باشند و اگر مساله ازدواج در جامعه از تشریفات خارج شود و اگر گرانی نباشد و مهریه‌‌ها بالا نباشد و اگر ازدواج‌‌ها به هنگام باشد نه دیرهنگام؛ به ندرت چنین فجایعی به وقوع می‌پیوندد اما اگر متاسفانه جنبه‌‌های تربیتی وجود نداشته باشد آسیب شناسی قضیه به قوت خود باقی است.
