شبکه اجتهاد: در فضای اغتشاشات اخیر، برخی رسانهها چهره ای مخدوش از وضعیت اهل سنت ایران مخابره کردند. از منظر آنان اهل سنت در ایران اقلیتی محروم از حقوق اولیه هستند که از آزادیهای مذهبی برخوردار نیستند.
درست بر خلاف این ادعای پوچ رسانهای، بدون شک بر اساس شاخصهای حوزههای عدالت (اجتماعی، بهداشتی و آموزشی و…) و دسترسی یکسان به زیرساختهای توسعه، میزان رفاه اهل سنت ایران نسبت به سایر مذاهب در کشورهای همسایه نظیر پاکستان، افغانستان، کردستان عراق بیشتر است.
در داخل نیز تفاوتی بین هموطنان اهل سنت سیستان و شیعیان استان همجوار (یعنی خراسان جنوبی) وجود ندارد. شوربختانه باید اعتراف کرد که شلاقهای محرومیت و بی عدالتی، رخسار شیعیان ایلام و خراسان جنوبی را کبودتر از چهره اهل سنت غرب و جنوب شرق ایران کرده است. بنابراین تفاوت مذهبی، ارتباطی به کوتاهی در حق اهل سنت در کردستان و سیستان ندارد.
از آن سو، بنابر اصل «دوازدهم» قانون اساسی ایران، در صورتی که در برخی از مناطق ایران، پیروان یکی از مذاهب اسلامی اکثریت ساکنان را تشکیل دهند، قانون اساسی مجوز اجرای قوانین محلی را در حدود اختیارات شوراها در چارچوب موازین اسلامی و قوانین کشور به خود آنها واگذار کرده است.
امروز در تمامی مناطق با ترکیب جمعیتی اکثریت اهل سنت، دادگاههای محلی طبق فقه مذاهب تشکیل و شوراهای شهر و روستا و غالب خدمات شهری توسط خود اهل سنت انجام میشود. عمده برنامه ریزیهای بومی نیز در نظام تصمیم گیری محلی انجام میگیرد.
براساس آمارها بیش از پانزده هزار مسجد مختص به اهل سنت در سرزمین ما وجود دارد. مساجد، خیابانها، مدارس و مؤسسات فراوانی به نام خلفا، صحابه و بزرگان اهل سنت نام گذاری شده است.
طبق آخرین آمار «مرکز رصد فرهنگی کشور» تعداد مساجد ایران حدودا “هفتاد هزار” باب است که سهم اهل سنت “پانزده هزار” باب مسجد است. یعنی به ازای هر “چهار و نیم” باب مسجد برای شیعیان، یک مسجد متعلق به اهل سنت است. بر طبق این آمار «بیست و دو درصد» مساجد کشور متعلق به اهل سنت است؛ این در حالی است که طبق آخرین آمار جمعیت، اهل سنت حدود ده تا دوازده درصد از ترکیب جمعیتی کشور را تشکیل میدهد.
بنا به مطالب پیش گفته و اندک بودن جمعیت بومیان اهل سنت در تهران، اصرار بر درخواست احداث مصلی در پایتخت توسط رسانههای سعودی را میتوان در چارچوب سیاه نمایی رسانه ای و تکمیل زنجیره تفرقه بین شیعه و سنی از سمت بیگانگان تجزیه و تحلیل کرد.
همچنین کتاب «مذاهب در ایران» نوشته حجتالاسلام والمسلمین مهدی فرمانیان منتشره در انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب نمونهای از بررسی دقیق آمار جمعیت اهل سنت، جغرافیای پراکندگی، جریان شناسی مذاهب، جایگاه فعلی و سیر تطورات مذاهب اسلامی در ایران اسلامی است. بررسی وضعیت مساجد اهل سنت در اقصی نقاط کشور، آسیب شناسی و مشکلات پیروان مذاهب در این کتاب ارائه شده است. به طور قطع، دادههای این اثر، نگاه واقع نمایانه ای از حقوق و جایگاه اهل سنت در ایران (ورای سیاه نماییهای رسانه ای) بوجود میآورد.
نهایتا اینکه، اخیرا مستند «مساجد اهل سنت در ایران» تولید و در رسانههای اجتماعی به طور گسترده منتشر شد. بازخورد نظرات بینندگان این مستند در خارج از ایران تعجب برانگیز بود. مخاطبینی که دائما در معرض بمباران اخبار منفی بودند؛ در اثر تماشای این مستند ابراز داشتند که حتی تصور یک صدم این آزادیهای مذهبی در ایران را برای اقلیتها در کشورهای خودشان نمی توانند تصور کنند.
برای مشاهده ویدئو «مساجد اهل استان فی ایران» به لینک پیشرو مراجعه کنید: https://youtu.be/sErrwFgBAEY