نوشتار پیش رو میکوشد از راه بازخوانی تایخی و تحلیل شیوه عملی دانشوران متقدم شیعه – تا سده هفتم – که در میراث حدیثی فقهی آنان نمود یافته است پاسخی واقع نمایانه برای پرسشهای مهم یاد شده بیابد و از رهگذر آن رویکردی قابل دفاع در تعامل امروزین ما با روایات ضعیف فرا دید نهد.
به گزارش شبکه اجتهاد، کتاب «حدیث ضعیف» اثر حجتالاسلام امین حسینپوری در گروه علمی حدیث، درایه و رجال که از سوی دفتر نشر دارالحدیث به چاپ رسیده، در هفدهمین همایش کتاب سال حوزه به عنوان اثر شایسته تقدیر انتخاب شد.
این نوشتار، برای پاسخ به این پرسش تدوین یافته که «تعامل قدما با حدیث ضعیف چگونه بوده؟» مؤلف، پاسخ این پرسش را در استفاده از روش بررسی و بازخوانی نگاشتههای رجالی، تاریخی، حدیثی و اصولی تا روزگار علامه حلی در قرن هفتم جستوجو کرده است.
وی بر این باور است که این روش، بیشتر نگاشتههای حدیثی و رجالی هفت سده نخست را پوشش داده و با استفاده از آن میتوان رویکرد و چگونگی رویارویی قدما را در تعامل با احادیث ضعیف به دست آورد.
نگارنده، در این اثر تلاش کرده با نگاهی تاریخی – تحلیلی، ملاکهای متعدد قدما را در ارزیابی حدیث بنمایاند و در حد امکان، تصویری تاریخی و کلی از شیوه و ملاکهای قدما در تعامل با حدیث ضعیف ارائه دهد.
کتاب حاضر، در نه فصل، به بررسی رویکرد دانشمندان متقدم شیعه در رویارویی با احادیث ضعیف میپردازد. نخست، اصطلاحاتی مانند «صحیح»، «ضعیف» «مکتب حدیثی»، «متأخران» و «متقدمان» را تعریف میکند، سپس از خبر واحد و روند دیدگاههای متقدمان شیعه درباره آن گزارش داده و تأثیرش را بر نوع قضاوت درباره حدیث ضعیف تبیین میکند.
در فصلی دیگر، عصر حضور ائمه را جداگانه بررسی و تلاش کرده است تصویری از تعامل اصحاب ائمّه با روایات راویان ضعیف فرا دید نهد.
فصل دیگر این اثر، به تحلیل نوع تعامل مکتبهای برجسته حدیثی قم، بغداد و مکتب رجالیان شیعه با این گونه روایات اختصاص یافته و در پایان، دیدگاه مکتب حدیثی حلهّ را درباره حدیث ضعیف بررسی کرده است. در فصل پایانی نیز، شماری از نتایج فصول گذشته، همراه با پیشنهادهایی برای پژوهش بیشتر، ارائه شده است.