اختصاصی شبکه اجتهاد: در شبکهها آمده بود که آیتالله خویی فقه را به انحراف کشانده است. ایشان بها را به سند روایات میداد در حالی که باید به محتوا و متن حدیث توجه ویژه کرد این اندیشه به یکی از اساتید نجف که با او مصاحبه شده است نسبت داده شده است. (در شبکه اجتهاد بخوانید)
در پیوند با متن فوق یادکرد، چند نکته لازم است:
۱) توجه به متن روایات و وثوق به محتوا به جای توجه ویژه به سند در استنباط احکام صدها سال است که مطرح است و نسبت دادن آن به فاضلی معاصر نشان از بیخبری در این مسائل است!
۲) اختلاف در مناهج و روشهای استنباط امریطبیعی است. تعبیر انحراف و عناوینی شبیه آن اگر در گذشته عرف و عادت بود که ای کاش نبود، امروزه هیچ توجیه معقولی ندارد!
۳) این دو روش در فقاهت هر کدام مزایا و کوتاهیهای خود را دارد که البته آنچه صحیح به نظر میآید کفایت هر یک از وثوق به سند و محتواست و البته در تعارض وثوق به محتوا مقدم است.
۴) تقسیم اخبار به چهار قسم معروف از دیرباز مخالفانی به ویژه از اخباریها داشته است. به نظر میرسد این تقسیم نقدپذیر مولد آثاری مثبت نیز بوده است.
۵) توصیه میشود اساتید، خبرنگاران و فعالان رسانههای مختلف در ورود به اینگونه مسائل دقت بیشتری داشته باشند و از ویژه دانان این عرصه بهره برند.
اللهم صل علی محمد و آل محمد واهدنا لما اختلف فیه من الحق باذنک انک تهدی من تشاء الی صراط مستقیم.