ج: در چگونگى خواندن زیارت عاشورا از نظر مقدمات و قسمتهاى دیگر- که در فرازى از حدیث علقمه از امام باقر (ع) و صفوان از امام صادق (ع) آمده است- اختلاف وجود دارد، تا آنجا که علامه مجلسى (ره) شش وجه و قول را احتمال داده است و همین مطلب باعث اختلاف نظر بین علما و بزرگان تا عصر حاضر گشته است.
خلاصه قول انتخابى علامه مجلسى به عنوان قول اظهر این است که زیارت عاشورا خوانده شود، سپس در آخر آن سجده را بجا آورد، و بعد از سجده، دو رکعت نماز بخواند.
در کتاب مفاتیح الجنان محدث قمى، و مصابیح الجنان علامه کاشانى نیز همان متن حدیث که مبهم است نقل شده است. بهتر این است که مطلب را با بیان نظریه دو عالم و فقیه بزرگ، که تکمیل کننده پاسخ سؤال دوم استبه پایان برسانیم: علامه محمد على طهرانى در حاشیه یک مفاتیح قدیم که نزد نگارنده موجود است، پس از ذکر مطلبى از طریقه مرحوم آیت الله سید محمد کاظم یزدى صاحب عروهالوثقى (ره) مىنویسد:
«این عاصى خودم از آیت الله العظمى حاج شیخ عبدالکریم حائرى (مؤسس حوزه علمیه قم، متوفى ۱۳۵۵ ه . ق) شنیدم که طریقه انتخابى خود در مورد خواندن زیارت عاشورا را چنین نقل کرد و مىفرمود: طریقه میرزاى شیرازى بزرگ (مرحوم آیتالله العظمى میرزا محمد حسن شیرازى متوفى ۱۳۱۲ ه . ق) نیز چنین بود، و آن این که: آنان که از راه دور از کربلا مىخواهند این زیارت را بخوانند، به مکان بلند بروند، ابتدا سلام مختصرى با توجه به ناحیه کربلا به امام حسین (ع) کنند و سپس به لعن بسیار شدید به قاتلان و دشمنان آن حضرت بپردازند، آنگاه دو رکعت نماز بگذارند، سپس زیارت عاشورا را بخوانند، و سرانجام پس از سجده پایانى زیارت، دو رکعت نماز بخوانند.»
همین طریقه دو فقیه و مرجع بزرگ (میرزاى شیرازى و حاج شیخ عبدالکریم حائرى) که دو مرجع عادل وبسیار عمیق بودند براى ما حجت و کافى است.
اما در مورد چگونگى صد سلام و صد لعن، نیز روش آسانی نقل شده است، از جمله از امام هادى (ع) نقل شده است که فرمود: «کسى که در زیارت عاشورا، در فراز لعن، یک بار آن را کامل بخواند (اللهم العن اول ظالم ظلم . .). سپس ۹۹ بار بگوید اللهم العنهم جمیعا، مانند آن است که همه این فراز لعن را صد بار گفته است، همچنین اگر یک بار فراز سلام را تا آخر به طور کامل بخواند، سپس ۹۹ بار بگوید: «السلام على الحسین، و على على بن الحسین و على اولاد الحسین و على اصحاب الحسین» مانند آن است که همه فراز سلام را به طور کامل خوانده است.
البته در معنى این حدیث، احتمالات دیگرى نیز هست، ولى این احتمال را بیشتر علما پسندیدهاند.
بسیارى از علما نیز خواندن کامل یک بار، سپس ذکر «تسعا و تسعین» را به قصد رجاء، کافى دانستهاند.