شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
اختصاصی شبکه اجتهاد: شهادت رئیس مذهب سلام الله علیه، شاید مناسب‌ترین روز است برای تجلیل از شاگردان بزرگ و ممتاز مکتب جعفری علیه السلام.
فقیهان را می‌گویم. همان‌ها که أمناء رسل هستند و حصون دین، اما مثل معلم و کارگر، پرستار و پزشک و مهندس، پاسدار و جانباز، زن و مرد، دختر و جوان و کودک و… روزی از سال به نام و یادشان نیست.
صد البته در عالمی که ملائک، بال خدمت و تواضع برای طالب نور علم می‌گسترانند، فقیهان و بزرگان دین را چه نیاز به تجلیل و صد بارک الله ما؟! آنها ورثه الانبیاءاند. همان‌ها که «لاأسألکم علیه أجراً» و «إن أجری إلا علی الله» شعارشان بود. مائیم که باید قدر این سرمایه‌ها را بدانیم. مبادا با علمائی چه بسا أفضل از برخی أنبیاء بنی اسرائیل، همان کنیم که بنی‌اسرائیل با پیامبرانشان! بد نیست بدانیم نبی مکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: هر آنچه در بنی اسرائیل اتفاق افتاد بی کم و کاست در امت من نیز پیش خواهد آمد!
وقتی پیشرفت‌های صنعت و اقتصاد مغرب زمین با استمداد از «بانک» همراه شود، گناه عقب افتادگی مسلمین را به گردن فقیهان می‌اندازیم که بانک ربوی غربی را نامشروع دانستند. و وقتی بانک‌ها می‌آیند و با تسهیلات بی‌حساب و کتاب‌شان، تورم و رکود را با هم به جانمان می‌اندازند، باز یقه فقهاء را می‌چسبیم که چرا البنک اللاربوی نوشتید و در برابر اصرار به اصطلاح متخصصان اقتصاد بر ضرورت «بانک» عقود اسلامی را پیشنهاد کردید؟! گویی تاجر مآبی بانک‌ها را هم فقهاء باید پاسخگو باشند! و این تازه اول مصیبت است که هر قرآن ندیده‌ای، در حکم خدا صاحب‌نظر می‌شود و بر فتاوای فقیهان خرده می‌گیرد که ربا را بزک کردند و حرام خدا را حلال!
در ساحت فرهنگ، وقتی به لزوم حجاب و جداسازی جنسیتی محیط کار و تحصیل فتوا می‌دهند و بر تحدید تبادل اطلاعات(!) تاکید می‌ورزند و یا حکم خدا را در رسمیت ازدواج موقت و ضرورت کاهش سن ازدواج بیان می‌کنند، با هزار بهانه فمینیستی و حقوق بشری، آنها را به سخره می‌گیریم و وقتی با این سبک زندگی غربی، بحران جنسی در جامعه سر بر می‌آورد و خانواده و اجتماع را به فضاحت می‌کشاند، باز به آنها اعتراض می‌کنیم که این نتیجه سخت‌گیری‌های شماست!
فقیهان حقیقتاً مظلوم‌اند.
مظلوم‌اند که هر کسی به خود اجازه می‌دهد در دانش تخصصی‌شان اظهارنظر کند و چه بسا فقه را با همه دقت و عمق و گستردگی فوق العاده‌اش، اصلا به عنوان یک علم و تخصص قبول ندارند.
مظلوم‌اند چون هنوز کثیری از مردم خیال می‌کنند فتوای فقیهان، یعنی حکمی که به سلیقه‌شان خوش‌تر آمده! و بعد تعجب می‌کنند که اینان گاهی عجب سلیقه‌های غریبی دارند!
فقیهان مظلوم‌اند چون قدرشان شناخته نمی‌شود و این است که جوان مثلا حزب اللهی ما با مغرضان بیماردل و خرده‌گیری‌های بیجایشان به سفر درمانی آیه الله شاهرودی همراه می‌شود و تیغ قلم به روی این فقیه عالی‌قدر می‌کشد که مگر جان شما چقدر می‌ارزید که برای نگهداشتنش تا اروپا رفتید؟! و تلخ‌تر از همه آنکه این هتاکی به یکی از ذخائر نادر و بلکه بی نظیر حوزه و نظام اسلامی و نمونه‌های انگشت شمار تاریخ تشیع در پیوند جامعیت فقهی و اشراف به واقعیات حکومتی، در مملکتی صورت گرفت که صدا و سیما برای ممانعت از پرداخت ۵۰۰ میلیونی بابت یک ساعت حضور بازیکن بازنشسته خارجی اعتراض می‌شود و میلیون‌ها دلار را با افتخار و سلام و صلوات به پای یک مربی غیر هم‌کیش می‌ریزند تا … !
بگذریم!
حتما فراموشش شده بود که ارزش «فقیه» را برای یک جامعه دینی، چنین گفته‌اند که: اذا مات المؤمن الفقیه، ثلم فی الاسلام ثلمه لا یسدها شیء. حتما یادش نبوده که جوهر قلم علماء را حرمتی است بیش از خون پدر شهیدش!
فقیهان مظلوم‌اند. سایه‌شان مستدام، روزشان گرامی!
