شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
استاد رجبی اقدام فرد هتاک تحت حمایت سوئد را که به اسم آزادی بیان انجام می‌شود اقدامی ضد این مفهوم و در جهت بستن راه طرح آزادانه بیان قرآن دانست و از کشورهای مسلمان خواست پاسخ این اقدامات را بدهند.
به گزارش شبکه اجتهاد، استاد محمود رجبی رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی در نشست علمی «بررسی علل و ابعاد هتک ساحت قدسی قرآن کریم و راهکارهای مقابله با آن» که در مؤسسه امام خمینی برگزار شد، اظهار داشت: قرآن سوزی در کشور سوئد به اسم آزادی بیان انجام می‌شود اما این اقدام مقابل آزادی بیان است زیرا قرآن یک بیان بوده و سوزاندن آن به معنای بستن راه یک‌‌اندیشه به روی مردم جهان است.
وی با اشاره به شرایط آزادی بیان در اعلامیه حقوق بشر ادامه داد: در تبصره‌های ذیل آزادی بیان آمده که بیان نباید به گونه‌ای باشد که به ملت‌ها و عقائد آنها توهین کند اما عملا کتاب مقدس میلیاردها انسان آتش زده می‌شود؛ قرآن هم دعوت کرده کسانی که حرفی برای گفتن دارند آزادانه در مقابل قرآن مطرح کنند اما وقتی در برابر منطق قرآن آشفته می‌شوند دست به چنین اقداماتی می‌زنند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم هتک حرمت قرآن را اقدامی از روی آشفتگی با حمایت دولت سوئد معرفی کرد و آن را نتیجه شکست جبهه استکبار در راهبردهای خود جهت جلوگیری از گسترش اسلام، دانست. متن کامل این نشست عملی به نقل از «رسا» به شرح ذیل است:
قرآن کریم بنیانی فطری، منطقی و عقلانی دارد از این رو از زمان نزول توجهات را به خود جلب کرد؛ کسی که با قرآن ارتباط برقرار کند و معارف را دریابد جلب می‌شود.
از آغاز نزول قرآن کسانی که به ارزش‌های انسانی پایدار نبودند و یا موقعیت‌های اجتماعی خود را در سایه تعالیم قرآنی در خطر می‌دیدند به مبارزه با قرآن پرداختند؛ از آنجاکه در برابر محتوای غنی قرآن استدلال و بیانی نداشتند سراغ شیوه‌های دیگر رفتند که در خود قرآن نیز به برخی از این شیوه‌ها اشاره شده است.
مقابله با قرآن تلاشی ۱۴۰۰ سال است
اولین اقدام این بود که تحلیل نادرستی از محتوای قرآن داشته باشند؛ در صدر اسلام تعابیری مانند خواب آشفته، شعر، افسانه و… در خصوص قرآن به کار بردند؛ علی رغم تلاش ۱۴۰۰ ساله دشمنان اسلام قرآن مورد توجه ملت‌ها است و این امر مؤید این است که این محتوا سازگار با عقل و فطرت بشر است زیرا با مبارزاتی که علیه این کتاب شده است باید به فراموشی سپرده می‌شد. وقتی قرآن پرفروش ترین کتاب دنیا است نشان می‌دهد مورد توجه حق طلبان است.
برخی دیگر قرآن را سرقتی علمی می‌دانند و یا انتساب آن به خداوند را انکار می‌کنند؛ برخورد تبلیغاتی و اهانتی نیز علیه قرآن بوده و آیات را به سخره می‌گرفتند زیرا نمی‌خواستند این نور در جهان گسترش پیدا کند. می‌خواستند ذهن‌ها را آشفته کنند تا تمایل ملل را به سوی قرآن دچار خدشه کنند.
قرآن سوزی اخیر در سوئد با هتک حرمت‌های قبلی متفاوت است
از صدر اسلام سؤال‌های انحرافی را مطرح می‌کردند بدون توجه به حق یا ناحق بودن محتوای قرآن؛ مانند اینکه می‌پرسیدند چرا این به پیامبر نازل شده تا از اصل محتوای قرآن حواس‌ها را به سویی دیگر ببرند.
قرآن صریحا اعلام کرده است هرکه تردیدی دارد نمونه کوچکی مشابه قرآن بیاورد و کسانی نیز اخیرا گفتند می‌توان مشابه آن را آورد اما ما داعی نداریم.
در تاریخ داریم که برخی به قرآن تیراندازی کردند و در نمونه اخیر در کشور سوئد نیز قرآن سوزی رخ داده است؛ قرآن سوزی‌ها پیش از این مورد فردی و یا توسط گروهی معدود بوده اما این مورد متفاوت است؛ نظام سلطه از رواج فکر و‌‌اندیشه قرآن در ملت‌ها احساس خطر می‌کند و اقدام به قرآن سوزی می‌کند؛ مراجع، مردم مسلمان و برخی از مسؤولین کشورهای اسلامی مواضعی متفاوت گرفتند که نشان می‌دهد که این مورد نسبت به هتک حرمت‌های قبلی مظاهر دین متفاوت است.
دشمن فهمیده کسی که با قرآن آشنا شود در برابر مکاتب ضدبشری می‌ایستد
وقتی نظام سلطه دید جنگ و فتنه‌هایی مانند داعش در جلوگیری از استقبال مردم جهان به اسلام شکست خورده است، فهمیدند نقطه کانونی اقبال به اسلام قرآن است؛ در ابعاد مختلف محوریت و کانون تحرکات ضد ارزش‌های نادرست و فرهنگ‌های منحط و آلوده قرآن بوده و کسی که با این کتاب آشنا شود در برابر همه مستبدان و مکاتب ضدبشری می‌ایستد.
دشمن احساس خطر جدی کرده و کانون آن را قرآن دانسته و در برابر این نیز منطقی گفتمانی ندارد و طرح‌های مختلفش اثربخش نبوده است از این رو به نظرش رسیده با این تحرکات می‌تواند موفق شود؛ اگر این اقدام خطراتی داشته باشد، مخاطراتی برای اسلام نداشته و بیشتر برای نظام‌های حاکم بشری خطرآفرین است.
قرآن سوزی ضدآزادی بیان است
قرآن سوزی با شعار آزادی بیان اقدامی ضد آزادی بیان است؛ اگر کسی حرفی مقابل قرآن دارد آن را مطرح کند و خود قرآن نیز به صراحت از مدعیان دعوت کرده حرف خود را بزنند اما به جای حرف زدن آتش می‌زنند که مقابله با آزادی بیان است؛ اگر آزادی بیان را قبول دارید باید شرایطی باشد که هر کتابی حرفش را بزند و سوزاندن آن یعنی راه یک فکر به سمت مردم و جوانان را می‌بندید.
از این مفاهیم در نظام استکباری زیاد است که ظاهر قشنگی دارد و از آن بر ضد خود آن استفاده می‌کنند؛ مانند حقوق بشر که به عنوان دفاع از حقوق بشر شدیدترین جنایات را علیه بشر انجام دادند. از این واژگان وارونه استفاده می‌کنند که در ابتدا توهین به شعور ملت‌ها است. یا کودن هستند و فقر فرهنگی دارند و نمی‌دانند که آزادی بیان چیست و عمل مقابل آزادی بیان چیست و یا اینکه می‌دانند اما شعور ملت‌ها را مقابل آزادی بیان گرفتند.
کشورهای استکباری بزرگ ترین دشمن آزادی بیان هستند
ملت‌های مسلمان در پرتو انقلاب اسلامی از گذشته متفاوت شدهاند و می‌فهمند که این اقدامات چگونه بوده و می‌توانند حق را از باطل تشخیص دهند. قرآن سوزی بیان نیست؛ هر چند این عمل‌ها می‌توانند پیام داشته باشند و پیام این عمل مقابله با آزادی بیان است که نباید سخن قرآن به گوش دیگران برسد؛ این حرکات توسط نظام‌های فاسد و فاسق موجب می‌شود توجه ملت‌ها به قرآن بیشتر شود.
این حرکت‌ها برای جامعه بشری مخاطره آمیز است زیرا اقدامی ضد آزادی بیان به عنوان آزادی بیان ترویج می‌شود اینگونه می‌توان هر جنایتی را توجیه کرد؛ اگر بنا شد معیار و سنجه درستی در کار نباشد هر نوع سوء استفاده‌ای صورت می‌گیرد همانگونه که تاکنون اتفاق افتاده است؛ اعلامیه حقوق بشر را می‌نویسند، برده داری را ادامه می‌دهند.
خود این کشورها بزرگ ترین ناقض آزادی بیان و حقوق بشر هستند. اجازه می‌دهند نسبت به لباس فرد مسلمان اعمال قدرت کنند؛ از آزادی انسان‌ها است که حق چگونه لباس پوشیدن را داشته باشند؛ هر جا خلاف منافع باشد به شدت برخورد می‌کنند و آزادی بیان را نیز ندید می‌گیرند که نمونه‌هایش در مقابله با اعتراضات مشخص می‌شود؛ اعتراضات در کشورهای غربی نوعا مسالمت آمیز بوده اما بسیار شدید برخورد می‌کنند.
قرآن سوزی مقابله با چند میلیارد انسان است
دشمنان در معارضه با کتاب قرآن درمانده و آشفته بوده که دست به چنین اقداماتی می‌زند و اگر این منطق غلط رواج پیدا کند هر مستکبری می‌تواند با مصداق نادرست ساختن از عبارات عقل پسند هر جنایتی را انجام دهد.
حرکت قرآن سوزی مقابله با چند میلیارد انسان است؛ در اعلامیه حقوق بشر هم فرق بین تحقیر و آزادی بیان را گوشزد کرده و نسبت به آن هشدار داده شده است که بیان با اهانت به ملت‌ها و عقائد آنها همراه نباشد؛ قرآن سوزی علیه همان بیانیه حقوق بشر است؛ آنارشیسم فکری و‌‌اندیشه‌ای است.
کشورها و تشکل‌های اسلامی باید به مرتکبین درس عبرت بدهند
این اقدام را نباید به پای ملت‌ها گذاشت زیرا حاکمان مستبد که دچار فقر فرهنگی هستند چنین اقدامی می‌کنند؛ مخاطره آمیز بودن آن نیز پایمال کردن حقوق و ارزش‌های انسان‌ها است که چیز کوچکی نیست و رواج آن موجب مخاطرات بزرگی خواهد شد.
این اقدامات نمونه‌های جاهلیت مدرنی است که همه تشکل‌های علمی و فرهنگی که در جهان وجود دارند باید در مقابل این نوع جهالت که می‌خواهد جامعه انسانی را به جامعه حیوانی تبدیل کند بایستند؛ باید اتحادیه‌ها و کشورهای اسلامی اقدام کنند و درس عبرتی بدهند که دیگر تکرار نشود.
باید در سطح بین المللی مسأله را به خوبی تبیین کنیم و پشت صحنه‌های این را نشان دهیم؛ باید پشت صحنه عمله‌های این حرکت‌ها را نشان دهیم که کجا با آزادی بیان همراهی داشتند؛ باید کار عملیاتی و میدانی داشته باشیم و در کنار آن نیز کار تبیینی نیز صورت دهیم.
باید با ریشه‌ها و عواملی که چنین حرکت‌هایی را ایجاد می‌کنند مقابله کنیم؛ در کلام اهل بیت آمده «فَإِِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ کَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا» به این معنا که اگر کلام اهل بیت به گوش مردم برسد از آن پیروی می‌کنند. قرآن سخن متقن و قوی دارد که اگر به دست هر ملتی برسد به دنبال آن حرکت می‌کنند به همین علت است که ملت‌ها علی رغم چهره کریهی که توسط رسانه‌های استکباری از اسلام نشان داده شده، از آن استقبال می‌کنند.
باید سخنان دین را بیش از پیش نشر دهیم
سخن قرآن و اهل بیت زیبا است اما باید متناسب با مخاطبان بر اساس آنچه که برای او جاذبه دارد، بتوانیم کلام دین را به جامعه بشری منتقل کنیم؛ رسالت دیگر ما در مقابل اقدامات هتاکانه دشمنان، نشر محاسن قرآن در سطح جهانی است و با این اقدامات رسالت ما در معرفی قرآن سنگین تر است و تلاش ما نیز باید مضاعف باشد تا در سایه آشنایی ملت‌ها با اسلام، دشمنان احساس کنند که چنین حرکاتی نه تنها سود ندارد بلکه به ضرر آنها است.
استاد رجبی در پایان در پاسخ به چرایی عدم پاسخ و اقدام کشورهایی مانند عربستان سعودی و ترکیه نسبت به این حرکات گفت: مسائل اجتماعی تک عاملی نیستند و بخشی از عامل سکوت برخی کشورها نیز بی خبر بودن از میزان مخاطره قضیه است؛ شاید برخی گمان کنند که فقط یک کتاب را آتش زدند اما بهتر است بدانند این توطئه و باز کردن بابی مخاطره آمیز علیه ملت‌ها است. برخی از این دولت‌ها هم لائیک هستند و اسلام و قرآن برای آنها مهم نیست؛ برخی از کشورهای اسلامی فقط اسم اسلامی دارند و حکومت آنها هیچ سنخیتی با دین ندارد و از این رو با این اسم دنبال موقعیت خود هستند از این رو وقتی بداند با موضع گیری او موقعیتش به خطر می‌افتد، موضع نمی‌گیرد.
همچنین برخی از شخصیت‌های اسلامی فکر نمی‌کردند که شخصیت‌های مهم دنیای اسلام و سران کشورهای مسلمان موضع بگیرند؛ مقداری که رهبر معظم انقلاب و سیدحسن نصرالله مخاطره آمیز بودن هتک حرمت قرآن در سوئد را درک می‌کنند، توسط دیگران شاید درک نشود؛ کشورهایی که احساس کردند دهن کجی به آن کشور صورت گرفته اقدام کردند زیرا حرکت قرآن سوزی در مقابل سفارت ترکیه و سفارت عراق صورت گرفت و این خطر را مردم و برخی سران آن کشورها درک کردند.
شخصی که به عنوان خادم الحرمین شناخته می‌شود، برای ما روشن است که حساسیتی نسبت به این موضوع ندارد و برنامه‌هایی که دنبال می‌کنند نیز همین را نشان می‌دهد.
