اصطلاحات اصولی: اورعیت راوی

اورعیت راوی

فهرست مندرجات
۱ – تعریف
۲ – پانویس
۳ – منبع

تعریف
اورعیت راوی، که از مرجحات منصوص می‌باشد، به این معنا است که راوی حدیثی از نظر دوری جستن از ارتکاب حرام و پرهیز از گناهان، در درجه بالاتری نسبت به راوی حدیث دیگر می‌باشد.
در مقبوله «عمر بن حنظله»، امام صادق علیه‌السّلام در این باره می‌فرماید: «الحکم ما حکم به اعدلهما و افقههما و اصدقهما فی الحدیث و اورعهما و لا یلتفت الی ما یحکم به الآخر». [۱] [۲] [۳] [۴] [۵] [۶]

پانویس
۱. ↑ اصول کافی، کلینی، محمد بن یعقوب، ج۱، ص۶۸.
۲. ↑ انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۳، ص۵۶۹.
۳. ↑ کفایه الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۴۴۸.
۴. ↑ فرائد الاصول، انصاری، مرتضی بن محمد امین، ج۲، ص۷۷۱.
۵. ↑ حقایق الاصول، حکیم، محسن، ج۲، ص۵۷۵.
۶. ↑ کفایه الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۱۸۵.
منبع:

فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۷۱، برگرفته از مقاله «اورعیت راوی».