شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
شبکه اجتهاد: بی‌تردید از آغازین روز‌های پیروزی انقلاب اسلامی، مواجهه نرم و سخت با روحانیت، به عنوان مؤثر‌ترین نیرو در این حرکت عظیم و تاریخی، مطمح نظر دشمنان و بدخواهان بوده است.
این حرکت در دهه نخست استقرار نظام، عمدتاً از طریق گروهک‌های رانده شده از سوی مردم و به صورت حذف فیزیکی نمایان شد و بسا چهره‌های نمادین علم و جهاد را از مردم گرفت. در آن دوره به همت نهاد‌های امنیتی و البته همکاری مؤثر مردم، موج ترور رو به بن‌بست نهاد و جنگ با متولیان دین، عمدتاً به حیطه تبلیغات و شایعه‌پراکنی منحصر شد. در دو دهه اخیر و همزمان با گستردگی ابزار‌های ارتباطی، دشمنان در سطوح مختلف، به‌طور ویژه بر تخریب مکانت اجتماعی این قشر تمرکز یافته‌اند و از این طریق سعی دارند با تحریک برخی جریانات و عناصر مستعد، بار دیگر موج ترور را راه‌اندازی کنند. وقایع چند سال اخیر که طی آن، تنی چند از روحانیون عمدتاً بی‌نشان و خدوم، به‌دست عناصری روان‌پریش یا تحریک شده به شهادت رسیدند، شاهدی بر این مدعاست و رویداد دلخراش دیروز در آستان قدس رضوی (ع) را نیز باید در این راستا قلمداد کرد. برای فهم بیشتر صورت مسئله، باید نکات ذیل را مورد توجه ویژه قرار داد:
۱. روحانیت شیعه در طول حیات خویش به ویژه سده اخیر، هماره انجام تکلیف شرعی را همراه با نوعی مظلومیت پی گرفته است. این خصیصه را هم از بر دار رفتن‌های مشروطه، هم از ترور شخصیت‌های نهضت‌ملی و هم از زندان و تبعید و شهادت‌های دوران انقلاب‌اسلامی می‌توان دریافت. از این رویه تاریخی، می‌توان نتیجه گرفت که برای مجاهدان این قشر، چنین وقایعی طبیعی و از لوازم مجاهدت قلمداد می‌شود و مانع از تداوم انجام وظیفه نخواهد شد.
۲. اکثریت قاطع روحانیان، از مراجع تقلید گرفته تا طلاب سطح نخست، در شرایطی بس زاهدانه و حتی فقیرانه می‌زیند. گذشته از موارد معدودی که گاه دستاویز معاندان می‌شود، ما در این فقره بیشتر شاهد نوعی فضاسازی و شلتاق هستیم! اینگونه فضاسازی‌ها در رسانه‌های معاند یا فضای مجازی، در راستای بستر‌سازی برای وقایعی صورت می‌گیرد که دیروز نمونه‌ای از آن در آستان‌قدس رخ داد. جالب اینجاست روحانیونی که دیروز مورد سوء‌قصد قرار گرفتند، اشتغالی جز خدمت جهادی، مخلصانه و بی‌تظاهر نداشته‌اند و دغدغه و توان خود را برای خدمت به حاشیه‌نشینان شهر مشهد مصروف می‌داشتند.
۳. در ساحت سیاست و فرهنگ ما، علایمی از تلاش برهم‌زنندگان وحدت‌ملی، برای ایجاد نقار و نِقاش میان روحانیت شیعه و سنی مشاهده می‌شود! بی‌تردید همزیستی تاریخی و مسالمت‌آمیز این دو گرایش مذهبی در کشور ما ریشه‌دارتر از آن است که چنین وقایعی بتواند آن را مخدوش سازد. با این همه این علایم، هشیاری هرچه بیشتر نهاد‌های امنیتی و مسئول را می‌طلبد که بساط فتنه‌انگیزی را جمع کنند و بانیان آن را ناامید سازند.
