شبکه اجتهاد: قرآن کریم دو دین یهود و نصارا را به عنوان ادیان وحیانی تایید کرده است؛ لکن به دلیل تحریفاتی که در آن دو پدید آمده است مسلمانان را از تبعیت و دوستی گزیدن اهل کتاب نهی کرده است. چون آنان نسبت به اهل ایمان خصومت و کینه میورزند. البته عداوت و دشمنی یهود شدت بیشتری دارد. زیرا در میان نصارا دانشمندانی که منصف باشند و تکبر نورزند وجود دارند:
“لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَهً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّهً لِلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى ذَلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ” (المائده : ۸۲).
قرآن کریم خیلی صریح خواسته اصلی و باطنی یهود و نصارا را برای اهل ایمان بیان کرده است. اهل کتاب از مسلمانان میخواهند از آیین و فرهنگ آنان پیروی کنند. آنها به چیزی کمتر از تبعیت فرهنگی و آیینی مسلمانان خشنود نمیشوند.
قرآن مجید توضیح داده که ماهیت این تبعیت فرهنگی همان پیروی از هواهای نفسانی و دور شدن از هدایت الله است. در نتیجه اهل ایمان نصرت و ولایت الهی را از دست میدهند. چون ولایت الله در طرف مقابل ولایت یهود و نصارا است:
“وَلَنْ تَرْضَى عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ” (البقره : ۱۲۰).
تبعیت در این آیه شریفه به معنای ایمان آوردن به دین یهود یا نصارا نیست. و این نکته مهمی است بویژه نسبت به یهودیان که همچنان جمعیت شان قلیل باقی مانده است. بلکه مقصود از تبعیت همان پیروی و انقیاد فرهنگی از یهود و نصارای تاریخی است. یعنی شما میتوانید خود را مسلمان بخوانی ولی باید در شئونات مختلف زندگی به سبک یهود و نصارا زندگی کنید.
بنابراین، قرآن کریم از همان آغاز مسلمانان را از پروژه های فرهنگی یهود و نصارای تاریخی شده حذر داده است. و البته مهم تر از این دو پروژه یهودی سازی است. چنانکه مسیحیت از همان آغاز بالندگی و در دوران مدرن از طریق فرقه پروتستانی تا به امروز گرفتار پروژه یهودی سازی شده است. انقیاد فرهنگی ملل غایت پروژه یهودی سازی است.
ایده تعطیلی روز شنبه نمونهای از پروژههای یهودی سازی است. اگرچه این ایده از سوی برخی با گرایشهای لیبرالیستی به بهانه توسعه تعاملات اقتصادی با جهان طرح شده ولی باطن آن خواسته یا نا خواسته گامی بلند در مسیر یهودی سازی و تشبه به کفار است. در حالی که به دلایل مختلف این سخن مردود است.
مسلما با تعطیلی شنبه تغییرات گستردهای در فرهنگ و سبک زندگی مسلمانان اتفاق میافتد و هیچ تضمینی برای رشد و توسعه اقتصادی و صیانت از فرهنگ اسلامی نیست. چنانکه کشورهای زیادی هستند که شنبه و یکشنبه را تعطیل میکنند ولی همچنان توسعه نیافته باقی مانده اند و فرهنگ بومی شان دستخوش تغییر شده است.
تجارت مسلمانان با بازار جهانی سوپر مارکتی یا مرکز خریدی نیست بلکه چنین تجارتی توسط تجار بزرگ انجام میشود و آنها هم در معاملات جهانی با یکی دو روز اختلاف در زمان کار اضراری نمی بینند. چنانکه تجارت جهانی هیچ انقیادی به روز های تعطیل شنبه و جمعه ندارند. در نظام سرمایه داری هیچ روزی تعطیل نیست. قرآن کریم به حیله کاری یهودیان در روز شنبه اشاره کرده است (اعراف: ۱۶۳).
علاوه بر این، مسلمانان در دوره تمدن اسلامی که از همه جهات بویژه در امر تجارت جهانی بر کفار تفوق داشتند، روز جمعه را تعطیل میکردند حتی اهل کتاب در شنبه و یکشنبه مشغول به کار بودند.
اما نکته مهم در تعطیلی شنبه و یکشنبه یهودی – نصرانی این است که فردای هر یک روز کاری هفته است. یعنی آغاز هفته اهل کتاب روز کار است در حالی که آغاز هفته مسلمانان با تعطیلی شنبه کار نکردن خواهد شد. هفته ای که روز اول آن با تعطیلی آغاز شود، هفته کاری نخواهد شد. لذا ای بسا بعد از مدتی مبتکران ایده تعطیلی شنبه برای حل این مشکل طرح ” جمعه تعطیل ” را پیشنهاد کنند.
بنابر این، ایده تعطیلی شنبه بالاصاله وجاهت اقتصادی ندارد و مشکلات اقتصادی مردم را به گروگان گرفت بلکه این ایده پروژه پنهان یهودی سازی و تشبه به کفار را تعقیب میکند.
و همانطور که گفته شد در تشبه به کفار قصد تشبه مدخلیت ندارد. مسلمانان خواسته و نخواسته با تشبه به مخالفین یهودی زده و نصرانی زده خواهند شد. آنها وقتی متوجه این واقعیت تلخ و اسفبار و غیر مرضی خدا و رسول میشوند که سودی به حال شان ندارد.