شبکه اجتهاد: ارتحال ملکوتی مرجع عالیقدر تشیع و مجاهد فرهیخته حضرت آیتالله العظمی سید محمدصادق حسینی روحانی رضوان الله تعالی علیه، ثلمهای برای حوزههای علمیه خواهد بود. خداوند او را در ملکوت اعلی با اجداد طاهرینش محشور نماید.
این عالم ربانی با تدوین کتاب ارزشمند و کم نظیر «فقه الصادق»، کمک بزرگی به بالندگی فقه به ویژه فقه نظامات اجتماعی کرد.
این مجاهد متقی، عمر نود و شش ساله خود را وقف تحصیل و تدریس و تحقیق و تبلبغ علوم اسلامی کرد. ایشان از بزرگان حوزه قم و نجف همچون آیات عظام محمدکاظم شیرازی و محمدحسین غروی اصفهانی و آقا ضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی و محمدرضا آل یاسین و سید ابوالقاسم خویی و سید حسین طباطبایی بروجردی بهره وافر برد.
پاسخ متقن ایشان به مخالفان حکومت اسلامی و معارضان امر به معروف و نهی از منکر به بهانه روایات منع قیام قبل از قیام حجت علیه السلام، قابل توجه است.
وی به صراحت با جدایی دین از سیاست مخالفت کرد و باور داشت که اجرای بسیاری از احکام اسلامی مانند جهاد و قصاص و دیات، متوقف بر حکومت است.
فرمودند: همه احترام علما به دین است، مگر میشود در مقابل اجرا نشدن احکام بی تفاوت بود.
آیتالله روحانی، پیمان کمپ دیوید را ضد اسلام و دستورات الهی میدانست و هدف آن را تقویت اسرائیل میشمرد. وی مسأله فلسطین را مسأله تمام مسلمانان میدانست.
منظومه فکری این مرجع تقلید برگرفته از اسلام جامع نگر بود و پارهای از نقدهای ایشان به برخی تصمیمهای کشور، نقد درون گفتمانی عقلانیت اسلامی به شمار میرفت. بنابراین اولا فضلا و علمای حوزه، باید از گفتمان سیاست اسلامی این مجاهد فقیه درس بگیرند و نسبت به امور استکباری و صهیونیستی بیتفاوت نباشند ثانیا دغدغه اجرایی شدن احکام و حدود الهی را داشته باشند و مراقب سکولاریزاسیون کردن حوزههای علمیه باشند.
عروج این عالم ربانی را به ساحت مقدس حضرت ولی عصر ارواحنا لتراب مقدمه الفداء و مقام معظم رهبری و مراجع عظام و همه علمای حوزههای علمیه و شیعیان و بیت بزرگوارشان تسلیت عرض میکنم.
رضوان و جنت فردوس الهی و ضیافت نبوی و علوی و ولوی نصیبشان باد.