حجت الاسلام خسروشاهی با تأکید بر این که تحول در متون درسی حوزه باید با حفظ فرهنگ سنتی باشد، گفت: اگر بنا باشد گروهی را مأمور کنیم که متن جدیدی را تدوین کنند و همان متن هم بخواهد در حوزه تدریس شود، بی فایده بوده و از سوی دیگر اگر این متن با رویکرد روشنفکری تغییر کند، به صلاح حوزه نیست.
به گزارش شبکه اجتهاد، حجتالاسلام والمسلمین سید محمدباقر خسروشاهی عضو شورای مدیریت حوزه علمیه تهران، با بیان این که تغییر و تحول متون درسی طلاب از ضروریات امروز حوزه علمیه است، به رسا گفت: تحول در متون حوزه خوب است اما به شیوهای که سنتها و معنویات هم در آن حفظ و به دست اساتید فن انجام شود.
استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: اگر بنا باشد که گروهی را مأمور کنیم تا متنی برای طلاب حوزه علمیه بنویسند و بعد بخواهیم همان متن را در حوزه پیدا کنیم و به طلاب تدریس کنیم، این تحول فایده ندارد.
وی ادامه داد: در صورتی که این تحول با توجه به فرهنگ سنتی انجام شود، پسندیده است و اگر با رویکرد فرهنگ روشنفکری باشد، اصلا به صلاح حوزه نیست و مسؤولان حوزه باید به این نکته مهم توجه داشته باشند.
خسروشاهی افزود: نکته دیگر این است که ضروریات روز هم در این تحول متون باید لحاظ شود؛ در واقع در ظرفیتهای عبید و عباد دیگر نیازی به اضافه کردن نداریم، اما در لمعه راجع به بیمه و شرکتهای مختلف هرمی بحث نشده که باید این موضوعات جایگزین موضوعاتی شوند که جامعیت ندارند.
وی ابراز داشت: در روش آموزشی حاضر، برای سرفصلهای دروس حوزوی فرصتهایی تعیین کرده اند که معمولا اساتید وقت نمیکنند که آن سرفصلها را به پایان برسانند؛ باید سرفصلها با زمان تدریس و تحصیل هماهنگ باشد و از سوی دیگر در سطح قدرت علمی طلاب باشد.
استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد: متأسفانه فضای آموزشی حوزه علمیه به گونهای است که اشخاصی که با مدرک دیپلم، لیسانس و فوق لیسانس وارد حوزه میشوند، برای همه اینها یک متون واحدی در نظر گرفته شده است در حالی که هر کدام از این افراد سطح درک متفاوتی با هم دارند.
وی درباره علل به وجود آمدن چنین ضعفی در متون درسی حوزه علمیه، گفت: به نظر میرسد که فکری ایستا در حوزه علمیه وجود داشته که سبب شده برخی تصور کنند طلاب حتما باید با همان متون گذشته تحصیل کنند.
خسروشاهی خاطرنشان کرد: آیتالله بهجت(ره) می فرمودند که مکاسب، متن تدریسی نیست و فقط نظریاتی در آن لحاظ شده است؛ به واقع همینطور است که متون سختی در متن مکاسب گنجانده شده که عمر طلبه برای حل کردن سختیهای آن عبارات تلف میشود.
وی در پایان تأکید کرد: مکاسب یا کفایه حتما نباید متن درسی باشد و این وحی منزل نیست؛ به جای چنین دروس سنگینی میتوان متنی را با همان محتوا اما به زبان و نگارش سادهتر جایگزین آن کرد تا فهم و درک آن برای طلاب هم ساده تر باشد و نهایت استفاده را از این دروس انجام دهند.
سوالی از محضر حضرت استاد خسرو شاهی
چرا زحمت این تحول را امثال شما نمی کشید؟ همه فقط می گویند تغییر کتاب ها باید چنین و چنان باشد ولی دریغ از یک اقدام موثر؟