اختصاصی شبکه اجتهاد: در یک عصر تابستانی که هوای معتدل و روحبخشی داشت، مدیران جوان و میانسال شبکه بینالمللی اجتهاد به محضر آیتالله لطفالله صافی گلپایگانی از مراجع معظم تقلید رسیدند.
از روبروی ما مردی آمد با صورت نورانی و باصفا و با تبسم، پیرمردی از جنس علم، فقاهت، اخلاق، دانش و مرجعیت دینی که در ۹۸ سالگی، حافظهای بسیار قوی داشت، افراد را، حتی جوانترها را که دو سه باری در سالیان گذشته به دیدارش رفته بودند به خوبی بهخاطر میآورد، از برخیهاشان نیز حال و احوال پدر و دایی را میپرسید و اینکه بعد از دوران بازنشستگی چه میکنند.
تفقد پیرمردی باصفا از جنس فقاهت و مرجعیت فضا را برای ما حسی و معنوی کرده بود، بهویژه به جای اینکه در اتاق از ما پذیرایی کنند، در صحن ساده و زیبایی که چند درخت بر فضای آن میافزود را مفروش کرده بودند و در آنجا به پرسشها و دغدغههایمان پاسخ گفتند.
پرسشهای ما و دیگر میهمانانی که به ما اضافه شده بودند پراکنده و در زمینههای مختلف بود، اما استاد به همه آنها به دقت گوش میکرد تا حسن السؤال اتفاق بیفتد و پاسخها عالمانه و دانشورانه باشد. آن عصر صمیمی، هوای مطبوع و لبخند استاد فضا را بسیار شیرین کرد.
پیش از ما حضرات حججالاسلام والمسلمین ناصرالدین انصاری قمی، میردامادی و برخی از چهرههای دیگر حضور داشتند. در انتهای بحث دیگر علما نیز حضور یافتند از جمله آیتالله سید جعفر سیدان، آیتالله شیخ علیاکبر الهی خراسانی، آیتالله محمد مروارید، که با آمدن این جمع بر غنای محفل افزوده شد و ما به جای اینکه یک دیدار رسمی رسانهای داشته باشیم به تبادلات علمی فیمابین گوش سپردیم.
این دیدار گرچه از جنس دیدارهای رسمی و گفتوشنودهای مرسوم رسانهای نبود، اما مدیران شبکه اجتهاد از نشاط و سرزندگی خاصی برخوردار شده بودند.
به راستی عالمانی از این جنس چقدر به آدم جان میدهند.