فقه موجود ظرفیت تدوین نظریه دولت را ندارد

دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه مفید قم با بیان اینکه دایره فقه سیاسی در ایده فقه سیاسی به مثابه دانش سیاسی اسلامی، به قدری گسترده شده که از فقه سنتی فاصله‌ی زیادی می‌گیرد و آن را تضعیف می‌کند، اظهار کرد: فقه موجود ظرفیت تدوین نظریه دولت را ندارد.

به گزارش شبکه اجتهاد، پنجمین نشست از سلسله نشست‌‌های نقد ایده به همت پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با موضوع «نقد ایده فقه سیاسی به مثابه دانش سیاسی اسلامی» دوشنبه‌ گذشته در دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.

در این نشست که با همکاری مرکز همکاری‌‌های پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، گروه علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی و بسیج دانشجویی این دانشگاه برگزار شد، حجت‌الاسلام والمسلمین منصور میراحمدی استاد تمام گروه علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی به تشریح ایده فقه سیاسی به مثابه دانش سیاسی اسلامی پرداخت.

وی فقه سیاسی را دارای ماهیت ارتباطی دانست؛ به این معنا که این شاخه دانشی از جهت روش، مانند دانش فقه بر پایه روش اجتهاد است ولی موضوع خود را از دانش سیاست أخذ می‌کند.

در ادامه جلسه ناقدان به نقد ایده فقه سیاسی به مثابه دانش سیاسی اسلامی پرداختند.‌ حجت‌الاسلام دکتر علی سید میرموسوی دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه مفید قم به عنوان ناقد اول در این جلسه به نقد اظهارات میراحمدی پرداخت.

وی در ابتدای جلسه به این مسأله اشاره کرد که موضوع سیاست،صرفا امر سیاسی به معنای سیاست نظری نیست، بلکه شامل فعالیت و کنش سیاسی هم می‌شود.

میرموسوی در بخش دیگری از اظهارات خود به این نکته اشاره کرد که دایره فقه سیاسی در ایده فقه سیاسی به مثابه دانش سیاسی اسلامی، به قدری گسترده شده که از فقه سنتی فاصله‌ی زیادی می‌گیرد و آن را تضعیف می‌کند.

این عضو هیئت علمی و دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه مفید قم در نهایت به این نکته اشاره کرد که فقه موجود ظرفیت تدوین نظریه دولت را ندارد.

در ادامه دکتر رضا خراسانی عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی نیز به عنوان ناقد دوم به نقد اظهارات میراحمدی پرداخت.

وی به این نکته اشاره کرد که روش فقه سیاسی با روش فقه متفاوت است و نمی‌توان روش هر دو را دقیقا یکی دانست.

نقد بعدی خراسانی، پارادوکسیکال بودن جایگاه ایده فقه سیاسی به مثابه دانش سیاسی اسلامی بود. به این معنا که در این ایده، از طرفی جایگاه بالایی برای فقه سیاسی در نظرگرفته شده و از طرفی با ارائه این گزاره که فقه سیاسی متولی مدیریت سیاسی جامعه نیست، با نوعی تقلیل گرایی مواجه‌ایم.

در پایان این کرسی نقد ایده، حجت‌السالام میراحمدی نکاتی چند راجع به بیانات اساتید مطرح کرد.