شبکه اجتهاد: آیتالله سید ابوالقاسم خویی (ره) از استوانهها و برجستهترین فقهای معاصر شیعه در هشتم صفر سال ۱۴۱۳ هجری (۱۷ مرداد ۱۳۷۱) چشم از جهان فروبست. میراث بزرگ و درخشان ایشان سلوک اخلاقی، تحقیقی و تدریسی، تالیفات ماندگار و شاگردان برجسته ایست که منشاء تداوم و تحول در فقاهت تشیع هستند. از جمله برجستگیهای منحصر بفرد ایشان رسیدن به درجه اجتهاد در سن ۳۳ سالگی و دریافت اجازه از شخصیتهای بزرگ علمی چون مرحوم آیتالله شیخ محمد حسین غروی اصفهانی معروف به کمپانی و آیتالله میرزا محمد حسین غروی نایینی است. درخشش علمی این فقیه عالی مقام تشیع به گونهای بود که در حالی که در سن ۵۵ سالگی به سر میبردند، آیتالله شیخ محمد حسین کاشف الغطاء، ایشان را به عنوان مرجع اعلم بعد از آیتالله بروجردی و خودش معرفی کرد.
شفقنا به مناسبت تقارن با سالگرد رحلت این عالم و فقیه جلیل القدر متن اجازه نامهها و شهادت آیتالله شیخ محمد حسین کاشف الغطاء را منتشر میکند.
اجازه اجتهاد از مرحوم شیخ محمد حسین غروی اصفهانی (کمپانی) در سال ۱۳۵۰ هجری قمری
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله الذی رفع منازل العلماء حتى جعلهم بمنزله الأنبیاء وفضل مدادهم على دماء الشهداء وافضل الصلاه والسلام واکمل التحیه والثناء على سید الرسل وخاتم الأنبیاء محمد واله الأئمه الامناء
اما بعد، سید معتمد، ستون علمای بزرگ، پشتیبان فقهای گرامی، پناهگاه مردم، ثقه الاسلام، پرهیزگار پاکیزه و منزه، جناب آقای سید ابوالقاسم خویی نجفی (دامت تاییداته و افاداته) در حالی که مزین به آداب دینی و اخلاق الهی بوده است، برای تحصیل مباحث علمی اعم از عقلی و نقلی و اصلاح قواعد اصولی و مبانی فقهی برای مدت طولانی در محضر بزرگان و دانشمندان زیادی حضور داشته و مفتخر به دریافت درجه اجتهاد گردیده و به بالاترین مراتب علمی و بالاترین مقامها نائل گشته است پس حق عهده دار شدن وظیفه استنباط احکام شرعی و تصدی آن را دارد زیرا به اسناد واحکام شرعی و مسالک آن آگاه و واقف است همچنانکه عهده دار وظایف فقیه و متصدی آن نیز میباشد و ایشان را به احتیاط توصیه میکنم که راه نجات و سبیل صحت کلام است و اینکه مرا از دعا در مظان اجابت فراموش نکند و از خداوند رحیم لطیف میخواهم که قواعد دین حنیف را به واسطه او مستحکم گرداند.
الفقیر الضعیف العبد
محمد حسین الغروی اصفهانی
۲۲ محرم الحرام ۱۳۵۰ هـ
تقریظ میرزای نائینی برای کتاب اجود التقریرات در سال ۱۳۵۱ هجری قمری
بسم الله الرحمن الرحیم
بعد الحمد لله رب العالمین وافضل صلواته وتحیاته على اشرف البریه و اله الأئمه الطاهرین، نور چشم من، عالم عامل، فاضل کامل، ستون بزرگان، معتمد اسلام، صاحب استعداد عالی و ذوق و سلیقه استوار و دیدگاه صائب،اندیشه زیبا ومحکم و پرهیزگار جناب آقای سید ابوالقاسم نجفی خویی (ادام الله تعالی تأییداته)، بخش اول کتابش را با آنچه در این دفاتر و جزوهها نوشته است، کامل گردانده و به بهترین شکل و به دور از ایجاز مخل (اخلالگر) و اطناب ملال آور تصحیح و حفظ کرده و به رشته تحریر درآورده است. کار بس عجیبی انجام داده است که اجرش بر خداوند سبحانه وتعالی است و خداوند چشمانش را روشن گرداند همانگونه که چشمان اسلام روشن گرداند.
وله الحمد على نعمه وآلائه وافضل صلواته على رسوله واله الطاهرین واللعنه الدائمه على اعدائهم ابد الابدین
أفقر البریه إلى رحمه ربه
محمد حسین غروی نائینی
۲۲ شوال ۱۳۵۱ هــ
تایید اجتهاد و اجازه از میرزای نائینی در سال ۱۳۵۳ هجری قمری
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین وافضل صلواته وتحیاته على من اصطفاه من الاولین والاخرین محمد واله الائمه الطیبین الطاهرین واللعنه الدائمه على اعدائهم ابد الابدین
اما بعد مخفی نماناد جناب مستطاب، صفوه المجتهدین العظام، رکن الاسلام، آقای آقا سید ابوالقاسم سلمه الله تعالی علاوه بر آنکه از أجلّه و افاضل مجتهدین عظامند، در تصدی امور حسبیه که در عصر غیبت علی مغیبه و آبائه الطاهرین افضل الصلاه و السلام باذن من له الولایه علیها منوط است، از جانب احقر ماذون و مجازند تصدی فرمایند و همچنین در قبض سهم مبارک امام ارواحنا فداه و سایر حقوق شرعیه راجعه به فقیه عصر غیبت هم از جانب احقر ماذونند قبض نمایند و تسلیم به ایشان موجب برائت ذمه است و ارجوه ان لا ینسانی فی المواقف کلها من صالح دعواته
والسلام علیه و رحمهاالله و برکاته
محمد حسین الغروی النائینی
۱۹ شوال ۱۳۵۳ هـ
شهادت به اعلمیت از جانب مرحوم کاشف الغطاء در سال ۱۳۷۲ هجری قمری
به عرض عالی میرساند ان شاء الله وجود مبارک به عین عنایت احدیت و در ظل توجهات حضرت ولی عصر ارواحنا فداه مؤید برای خدمات شرع اطهر بوده و میباشید. رقیمه کریمه مورخه ۱۳ رجب ۱۳۷۲ رسیده بود. چون که سوالی را که مرقوم فرموده اید اقتضای لزوم تحری و تروی داشته و مسئولیت عظمی نزد حق تعالی دارد لذا در جواب را تأخیر شده.
مضافا بر کثرت اشتغال و ضعف حال و ابتلای ناهموار به مهمات امور مسلمین و حوادث ناگوار زوار و مجاورین والی الله المشتکی و به المستعان. باری سوال فرموده اید اینکه بعد از آقای آیه الله بروجردی و این عاجز از چهار آقایانی که در نجف هستند و نام دارند کدام یک از اینها اعلم است و این ناچیز اگر اهل تمییز میباشم در حواشی سفینه النجاه جزء اول صفحه ۲۸ و صفحه ۶۱ بیان را نگاشته ایم این که معیار أعلمیت کثره انتاج و تعدد مؤلفات متین و محکم میباشد و در این جهت آقای آیتالله خوئی امتیاز بر آن سه نفر دارد علاوه بر این دو مسأله فقهی و دو اصولی را از همه آنها سوال شده و ایشان جواب را فرموده و دیگران شبه طفره گزیدند به هر حال بعد از مرجع اعلی که در قم و دومی که در نجف اشرف است آن جناب سابق الذکر قدر متیقن برای برائت ذمه و صحت رجوع میباشند و هذا هو الظاهر والله اعلم بالسرائر و اگر از آیتالله بروجردی دامت برکاته جواب را صادر شده سزاوار است که اطلاع بفرمائید. سلامت و سعادت سرکار را از پروردگار متعال خواهانیم.
محمد الحسین ال کاشف الغطاء
از مدرسه علمیه ما در نجف اشرف
۱۳۷۲ هـ