آیتالله سبحانی با اشاره به فراز پایانی آیه نفر که «وَلِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ» افزود: افرادی که برای تحصیل به قم میآیند پس از آموزش و تحصیل، باید به شهرها و مناطق خود بازگردند تا بالای منبر، وعظ، اخلاق و احکام و فقه بگویند تا مردم تربیت شوند.
به گزارش شبکه اجتهاد، آیتالله جعفر سبحانی در مراسم آغاز سال تحصیلی حوزههای علمیه در مدرسه علمیه امام جعفر صادق (ع) با تسلیت ایام محرم و صفر بیان داشت: قرآن کریم درباره متعلمین میفرماید: «فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَهٍ مِنْهُمْ طَائِفَهٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ». همه نمیتوانند برای تفقه در دین بیایند بلکه از هر فرقه و کشور و جمعیتی گروهی برای تحصیل علوم اهل بیت (ع) به قم و نجف مهاجرت کنند اما این تحصیل نباید مادام العمر باشد. محصل مادام العمر که در قم ریشه دوانده، صحیح نیست.
ایشان با اشاره به فراز پایانی آیه نفر که «وَلِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ» افزود: افرادی که برای تحصیل به قم میآیند پس از آموزش و تحصیل، باید به شهرها و مناطق خود بازگردند تا بالای منبر، وعظ، اخلاق و احکام و فقه بگویند تا مردم تربیت شوند.
آیتالله سبحانی با بیان اینکه این آیه تا امروز میلیونها مصداق پیدا کرده است و یکی از مصادیق آن، ما هستیم، افزود: تفقه در دین به معنای خواندن صرف «فقه» نیست بلکه به معنای فهم دین است، کلام بخوانند، عقاید اسلامی را خوب یاد بگیرند، ادبیات بخوانند تا قران و سنت را بفهمند، فقه بخوانند تا احکام دین را برای مردم بیان کنند.
ایشان با بیان اینکه امروز مسائل جدیدی پیدا شده است که در سابق مصداقی نداشته است، گفت: از طلاب به عنوان شاگردان مکتب امام صادق (ع) انتظار میرود، سئوالات را به خوبی بفهمند و پاسخ مناسبی بدهند و این نیازمند سعی و تلاش است.
آیتالله سبحانی سپس به نقل خاطرهای پرداخت و افزود: در سال ۱۳۳۲ هنگام آغاز درس از امام خمینی (ره) سئوال کردم که تابستان در محلات چگونه درس میخواندید؟ فرمودند: «قالیچهای در حیاط پهن میکردم، کتابها و نوشتههای خود را میبردم تا ساعت ۱۲ مشغول مطالعه بودم و اگر خسته میشدم، مینوشتم». ولذا توانست نظام فاسد را بردارد و نظام اسلامی را جایگزین سازد.
ایشان خاطره دیگری از امام خمینی (ره) نقل کرد و گفت: امام خمینی در بازگشت از منزل یکی از علما برای من نقل کردند که «مرحوم شاه آبادی از پدرش نقل کرد که صاحب جواهر پسری داشت که درگذشت. برای تدفین هوا تاریک شد، قرار شد جنازه را در یکی از اتاقهای صحن نجف بگذارند و فردا دفن کنند. طلبهها و اساتید میآمدند، فاتحه میخواندند و برمی گشتند. صاحب جواهر هم نوشتههای خود را برداشت و آمد بالای سر پسرش کمی قرآن خواند و سپس مشغول نوشتن جواهر شد» یعنی فوت فرزند او را از نوشتن و درس باز نداشت.
آیتالله سبحانی تاکید کرد: اصل کار در سعی و تلاش است و باید به گونهای درس بخوانید که مدرسه امام صادق (ع) نمونه باشد؛ به عبارت دیگر، باید آرزوها را کنار گذاشت و عمل را به صحنه آورد.
ایشان همچنین بر توجه به معنویت در کنار تحصیل تاکید و عنوان کرد: سعی و تلاش بدون معنویت حاصلش همین تولید سلاحهای جنگی و کشتن انسانها میشود که امروز شاهد هستیم. درحالیکه خداوند متعال این همه نعمت در اختیار بشر قرار داده است ولی چون این بشر از معنویت فاصله گرفته، آن را تبدیل به نقمت کرده است.
معظمله خاطره دیگری نقل کرد و افزند: در مسجد سلماسی امام خمینی درس میگفت، یکی از شاگردان در پایان درس از ایشان درخواست موعظه کرد، ایشان ابتدا فرمودند آمادگی ندارند. آن طلبه اصرار کرد. امام راحل فرمودند: «قل انما اعظکم بواحده ان تقوموا لله مثنی و فرادی». کارتان برای خدا باشد و هوی و هوس در آن نباشد. این پایه معنویت است.
ایشان ادامه داد: اگر ما بتوانیم روحیه خداخواهی و خداجویی را در خود تقویت کنیم، پایه معنویت میشود. اگر همه کارهایمان را برای خدا نمیکنیم، بخشی از اعمال را برای خدا انجام دهیم.
آیتالله سبحانی در پاسخ به سئوال یکی از طلاب بیان کرد: اولین دشمن ما نفس ماست بنابراین در اولین قدم باید هوای نفس را زیر پا بگذاریم. درجه دوم، کسانی هستند که با اسلام و نظام مخالف هستند. ما باید درس بخوانیم، منطق و زبان دشمنان را یاد بگیریم و پاسخ دهیم.
معظمله در پاسخ به سئوال طلبه دیگر درباره خوشبین شدن مردم به روحانیت گفت: عمل ما عمل الهی باشد و روحانی به تمام معنا «روحانی» است، مردم به او خوشبین میشوند. عمل ما مردم را جذب میکند. سیره عملی مرحوم آیتالله ناصری سبب جذب مردم شده است.