کتاب مرجعیت مجتهد متجزی تألیف حجتالاسلام والمسلمین ناصر متقی املشی و به کوشش حجتالاسلام علیرضا رضائی به همت انتشارات میراث ماندگار در زمستان ۱۴۰۳ در ۱۳۶ صفحهٔ چاپ رقعی به زیور طبع آراسته گردید.
به گزارش شبکه اجتهاد، این کتاب در شش گفتار منتشر شده که گفتار اول مربوط به تعریف اجتهاد بوده که در آن مباحثی همچون مدخل، تعریف لغوی، اجتهاد و مجتهد در نصوص دینی، تعاریف اصطلاحی اجتهاد و تبیین آنها آمده است.
همچنین گفتار دوم مربوط به اقسام اجتهاد و تعاریف آنها و عنوان گفتار سوم، امکان اجتهاد تجزی است که در این گفتار، سه قول مطرح شده و هر کدام از اقوال مورد بررسی قرار گرفته و قول به امکان اثبات گردید.
عنوان گفتار چهارم جواز عمل مجتهد متجزی به فتوای خود است که در این گفتار ثابت شد که مجتهد متجزی خواه تعداد قابل توجهی از احکام شرعی فرعی را استنباط کرده باشد و خواه تعداد اندک و انگشتشماری از احکام شرعی فرعی را اجتهاد نموده باشد، در هر صورت باید به فتوا و نظر خود عمل نماید.
در گفتار پنجم اقوال در مرجعیت مجتهد متجزی بیان شد که به طور کلی دو قول (جوار و عدم جواز) مطرح گردید و قول مختار این شد که در برخی از صورتها میتوان از او تقلید نمود. مقصود از مجتهد متجزی در این گفتار و گفتار بعدی، مجتهدی است که تعداد قابل توجهی از احکام شرعی فرعی را استنباط نموده باشد.
گفتنی است، گفتار ششم مربوط به ادلهٔ جواز تقلید از مجتهد متجزی است. در این گفتار، نخست نکات مقدماتی بیان شد؛ سپس با بناء و سیرهٔ عقلاء و ادلهٔ لفظی ثابت نمودیم که تقلید از مجتهد متجزی جایز است و در پایان، قبل از فهرست منابع و مآخذ، جمعبندی مطالب کتاب آمده است.