حجتالاسلام زمانی در دومین اجلاسیه اساتید حوزه علمیه استان کرمان به تبیین ده شاخصه مهم «حوزه انقلابی» پرداخت و گفت: ما روحانیت زخم خورده تاریخ هستیم، در طول تاریخ چندین مرتبه قیامهای مختلفی انجام دادیم، اما آنها را از دست دادیم. در مشروطه علما در راس بودند و در قانون تصویب شده بود که در نظارت بر قوانین بایستی علما حضور داشته باشند؛ اما شکست خورد.
به گزارش شبکه اجتهاد، حجتالاسلام والمسلمین محمد حسن زمانی، مدیر دفتر امور سیاسی و اجتماعی حوزههای علمیه کشور، صبح امروز در دومین اجلاسیه اساتید حوزه علمیه استان کرمان گفت: جامعه امروز ایران دارای یکسری از بیماریها و آسیبهای اجتماعی است که دین متکفل درمان آن است و روحانیت اطبا آن هستند. بیماریهایی چون رشوه، دروغ، طلاق، اعتیاد و… . روحانیت از مردم برخاسته و از مردم تغذیه میشود و قرار است بیماریهای جامعه را رفع کند، اما برای برخی از بیماریها کاری انجام نداده است.
وی ادامه داد: ما در دفتر امور سیاسی و اجتماعی به این فکر افتادیم که چه کاری باید صورت بگیرد تا روحانیت بتواند دین خود را به جامعه ادا کند. در همین راستا اقدام به فهرست بندی آسیبهای اجتماعی پرداختیم که طبق این فهرست امروزه هفتاد بیماری و آسیب در جامعه ایران وجود دارد. برای رفع این موضوع طرحی چهار مرحلهای در درمان این آسیبها دیدهایم. درست است که دشمن بیکار ننشسته و سخت تلاش میکند، اما ما هم بیتقصیر نیستیم و باید برای این موضوع فکری کنیم.
مسئول دفتر امور سیاسی اجتماعی حوزههای علمیه در ادامه به دغدغه رهبری در رابطه با انقلابی ماندن حوزهها اشاره و تصریح کرد: ما باید از خودمان سؤال کنیم چرا مقام معظم رهبری بحث حوزه انقلابی را مطرح کردند و به این میزان نسبت به آن دغدغه دارند؟ نگرانی رهبری نگرانی شدیدی است. ایشان فرمودند: اگر میخواهید نظام انقلابی و اسلامی بماند راهش این است که روحانیت انقلابی بماند و اگر روحانیت انقلابی نماند این خطر وجود دارد که انقلاب از اسلامیت خود خارج شود.
زمانی افزود: ما روحانیت زخم خورده تاریخ هستیم، در طول تاریخ چندین مرتبه قیامهای مختلفی انجام دادیم، اما آن را از دست دادیم. در تاریخ مشروطه علما و مراجع در راس بودند و در قانون تصویب شده بود که در نظارت بر قوانین بایستی علما حضور داشته باشند؛ اما شکست خورد.
وی در رابطه با علت شکست مشروطه بیان کرد: یکی از علتهای شکست آن، دور شدن روحانیت از فضای سیاسی آن زمان بود و افرادی دیگر آن را به دست گرفتند. در تاریخ از این نمونه زخمها به دفعات دیدهایم و نباید کاری کنیم که دوباره این موضوع تکرار شود. رهبری از این نگران است که روزی روحانیت غافل شود. این خطری جدی است. فتنههای درونی و خارجی زیادی وجود دارد که اگر روحانیت توجه نداشته باشد به این فتنهها درگیر میشود و از راه خود دور میشود.
مسئول دفتر امور سیاسی اجتماعی حوزههای علمیه، راهکار انقلابی ماندن حوزهها را در ده شاخصه مهم دانست که شاخصه اول را در اعتقاد و التزام به ولایت فقیه برشمرد و افزود: اولین شرط حوزه انقلابی اعتقاد و التزام به ولایت مطلقه فقیه است؛ که راهکار آن در چهار مسأله است. اول تعلیم مبانی فقهی قرآنی و حدیثی ولایت فقیه به طلاب در قالب کتاب، سخنرانیها و تبیین اساتید در خلال تدریس است. پاسخگویی به شبهات و سوالات موجود، ترویج اندیشهها و معرفی ابعاد شخصیتی امام و مقام معظم رهبری در میان طلاب از دیگر راهکارهای موجود در این زمینه است.
وی به شاخصه دوم اشاره کرد و گفت: شاخصه دوم بصریت داشتن نسبت به جریانات فکری حوزهها، جامعه ایران و جامعه اسلامی است که راهکار آن در برگزاری جلسات بصیرت افزایی برای طلاب، مطالعه زندگی نامه علمای شهید و علمای بزرگ تاریخ تشیع است.
زمانی ادامه داد: شاخصه سوم حوزه انقلابی استقلال و جذب نشدن طلاب در احزاب سیاسی است. شاخصه چهارم حمایت کامل از اصل نظام است که راهکار آن تبیین ضرورت اسلام در قالب حاکمیت و تبلیغ و تبیین دستاوردهای نظام انقلابی اسلامی است.
وی افزود: نقش حوزهها در هدایت مسئولین نظام شاخصه پنجم حوزه انقلابی است. ما نباید خود را دست کم بگیریم، ما باید مسئولین نظام را هدایت کنیم و لازم است اشتباهات آنها را به خودشان متذکر شویم.
مسئول دفتر امور سیاسی اجتماعی حوزههای علمیه، رعایت زی طلبگی را ششمین شاخصه دانست و به دیگر شاخصهها پرداخت و گفت: رعایت زی طلبگی در میان طلاب و تربیت طلاب با هدف پرورش مسئولین آینده کشور ششمین و هفتیم شاخصه حوزه انقلابی است. هشتمین شاخصه جامعیت علمی در میان طلاب است. طلاب باید در تمام علوم دینی مطالعه داشته باشند. اساتید بایستی در این زمینه طلاب را تشویق و ترغیب کنند.
زمانی در پایان به بیان نهمین و دهمین شاخصه پرداخت و تصریح کرد: نهمین شاخصه اهتمام به وحدت میان فرقهای و پرهیز از اختلاف میان مذاهب مختلف است. اطلاع یابی و کسب توانمندی تبلیغ بین المللی نیز آخرین و دهمین شاخصه میباشد. طلاب باید تشوی شوند تا حداقل به مکالمه عربی تسلط پیدا کنند. در زبانهای دیگر نیز بایستی با توجه به تعداد مورد نیاز طلاب تربیت شوند.