مصلحت‌اندیشی در نماز باران!/ مهدی عبداللهی

مصلحت‌اندیشی در نماز باران!/ مهدی عبداللهی

شبکه اجتهاد: شنیده شده است که برخی بزرگان نسبت به خواندن نماز باران مصلحت‌اندیشی نموده و با خوف از عدم نزول باران، نگران استهزای رسانه‌های دشمن هستند. از باب اشکال شاگرد بر استاد که معمولاً این امر مورد استقبال اساتید هم قرار می‌گیرد، نکاتی را معروض می‌دارم.

۱- اولاً چرا اینقدر بی‌اعتماد به لطف و رحمت خدای متعال، مسئله عدم نزول در ذهن و محاسبات ما برجسته است؟!  مگر امام رضا علیه‌السلام نفرموده‌اند «أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ بِی إِنْ خَیْراً فَخَیْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّا» به خداوند خوش گمان باش، زیرا خداى عز و جل مى‌ فرماید: من نزد گمان بنده مؤمن خویش هستم، اگر به من خوش گمان باشد، به خوبى با او رفتار مى‌ کنم و اگر به من بدگمان باشد، به بدى با او رفتار می‌کنم. (کافى ج ۲، ص ۷۲، ح ۳). به نظر می‌رسد شایسته است با اعتماد و اطمینان و اعتقاد راسخ به نزول باران به محراب نماز باران قدم گذاشت.

۲- مسئله سوءاستفاده و استهزای دشمن همیشه وجود داشته و در آینده هم خواهد بود، هرچند ابزار رسانه‌ای گسترده و پرنفوذ امروز دشمن، تهدید سنگینی محسوب می‌شود اما اگر بخاطر حرف و شیطنت دشمنان بخواهیم از امر و رضای خداوند و مصالح غیرقابل جبران آن صرف نظر کنیم خیلی آداب و احکام بایستی تعطیل شود و خسارت بیشتری را متحمل خواهیم شد.

۳- باید توجه داشت که حکمت و سنت الهی با در نظر گرفتن همه این آثار و تبعات و شیطنت‌های دشمنان بوده و نمی‌بایست مورد اهمال و خدشه‌ واقع شوند، ممکن است نزد خدای متعال یک موضوع مثل نماز باران بسیاری ابعاد آشکار و پنهان دیگری داشته باشد که در محاسبات ما مغفول است، مثلاً فارغ از استجابت دعا و بارش باران، خود حالت اضطرار و استغاثه مؤمنان موضوعیت دارد، گرچه سببیت آن برای نزول باران هم کفایت می‌کند تا اجابت شود، اما ممکن است باران هم نازل نشود و آثار دیگری از این اضطرار و استغاثه مورد نظر باشد.

۴- بایستی برای مردم به خوبی تبیین گردد که نماز باران یک حرکت مردمی است و اگر احیاناً نتیجه هم ندهد، بیش از همه تبعاتش متوجه خود مردم است تا بزرگان و دین و مقدسات! و حتی ممکن است با عدم نزول باران بعد از نماز، هم مردم و هم بزرگان مورد آزمایش یا بلیه بیشتری قرار گیرند و حتی مورد استهزاء دشمن واقع شوند و خود این تبعات نیز نقشی در رشد جامعه دینی داشته باشد. این حقیقت بایستی بخوبی درک شود.

۵- نخواندن نماز و خوف از عدم بارش و این بی‌تفاوتی نسبت به حکم خداوند، شاید بیش از عدم بارش بتواند مورد سوءاستفاده و استهزای دشمن قرار گیرد و بگویند اینها خودشان هم می‌دانند نماز باران نتیجه نمی‌دهد و از ترس رسوایی نماز نمی‌خوانند!

به هرحال به نظر می‌رسد این بی‌تفاوتی نسبت به راه حل الهی در حل مسئله عدم نزول برکات آسمانی، شایسته و مطلوب نیست و لازم است همه علما و روحانیون در همه مساجد کوچک و بزرگ مشغول نماز و استغفار و استغاثه شوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Real Time Web Analytics