شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
مقابله با روزهخواری در جامعهی اسلامی، واجب عینی بوده و بر عهدهی حاکمیت و مسئولان قرار دارد و لازم است تا جامعه را با روش‌های درست، پاک کرده و فضای جامعه را قداست ببخشند، منتهی امر به معروف و نهی از منکر روزهخواران نباید موجب بدبینی به دین شود.
به گزارش شبکه اجتهاد، حجتالاسلام اصغر نقدی با بیان این مطلب که امر به معروف و نهی از منکر روزهخواران نباید موجب بدبینی به دین شود، اظهار کرد: فریضهی امر به معروف و نهی از منکر در ماه رمضان باید به قصد تربیت و برای خدا باشد و کسی که این کار را میکند به معروف، منکر و روش‌های انجام آن آشنا باشد و خودش عامل بوده و احتمال تاثیر نیز بدهد، همچنین امر به معروف و نهی از منکر نباید ضرر جانی و مالی داشته باشد که این نیز به نوع معروف و منکر بستگی دارد.
استاد دانشگاه تبریز افزود: مقابله با روزهخواری در جامعهی اسلامی، واجب عینی بوده و بر عهدهی حاکمیت و مسئولان قرار دارد و لازم است تا جامعه را با روش‌های درست، پاک کرده و فضای جامعه را قداست ببخشند، از آن جایی که در حاکمیت اسلامی، مردم و دولت از هم جدا نیستند، خود مردم نیز باید رعایت کنند، همهی مردم نیروهای حاکمیت هستند و باید حاکمیت را در اصلاح و بازپروری یاری کنند، در امر به معروف و نهی از منکر باید راه انبیا را در پیش گرفت و با اخلاص و مدارا پیش رفت.
وی افزود: کسانی که به دلایلی مانند عذر شرعی و مسافر بودن، مجبور به خوردن روزه هستند، نباید در ملا عام چیزی بخورند، تظاهر به روزه خواری نیز از گناهان کبیره است و افراد نباید کاری کنند که قداست و حریم جامعه از بین برود.
خداوند از ما زندگی تجملاتی نمیخواهد
استاد فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تبریز در ادامه با اشاره به ترویج تجملگرایی و تشریفات در ماه رمضان گفت: تشریفات از توصیههای شیطان است و در این حالت انسان دوست دارد دیگران او را به خاطر تشریفاتی بودن تحسین کنند و ملاک قضاوت افراد است نه خداوند، خداوند از ما زندگی تجملاتی نمیخواهد، بلکه خواستهی خدا از ما یک زندگی عقلانی است، کسانی که به دنبال تشریفات به خصوص در ماه رمضان هستند، باید بدانند که رمضان از نظر لغوی به معنای سوزاندن گناهان در کورهی آتش است و باید از شهید بزرگ این ماه، حضرت امیرالمونین (ع) الگو گرفته و به توصیههایش عمل کنیم.
وی با اشاره به نامهی ۴۵ حضرت امیر به استاندارش در نهج البلاغه عنوان کرد: حضرت علی(ع) در این نامه خطاب به استاندارش میگوید که من امام شما هستم و از این زندگی به لباس و غذای ساده مثل نان ساده اکتفا کردم و شما در مهمانیهایی شرکت میکنید که چندین نوع غذای رنگارنگ در آن چیده شده است، به همین ترتیب تمامی برگزار کنندگان آن مراسم هم از سوی امام مورد ملامت قرار میگیرند، رکن اساسی عبادت، اخلاص بوده و برپایی سفرههای افطار نیز در حدی که به با نیت خیر و برای خدا انجام شود، کافی است، نباید طوری شود که صرفا گرسنگی و تشنگی را تحمل کنیم، باید در مقابل تمامی گناهان بایستیم تا به آزادی و فطر واقعی خواهیم رسید، فطر در لغت به معنای جدا شدن از تمامی خامیها و رسیدن به کمال است.
نقدی با بیان این‌که بهترین کار خیر این است که به دنبال گناه نباشیم، گفت: عمل صالح دو رکن دارد و باید برای خدا و مطابق دستور خدا باشد و موجب رشد و تکامل جامعه و فرد شود، در آیه‌ی ۹۷ سورهی نحل و آیه‌ی ۱۰ سورهی فاطر نیز به این دو رکن اشاره شده است، انجام کار خیر به ماه رمضان اختصاص نداشته و انجام کار خیر در ماه رمضان با مقدمهی رجب و شعبان، به عنوان بهار تعلیم و تربیت، انسان را تا یک سال بیمه میکند.
خودکنترلی را یکی از اهداف اصلی روزه‌داری است
وی در ادامه، خودکنترلی را یکی از اهداف اصلی روزه‌داری دانست و گفت: در آیه‌ی ۱۸۳ سورهی بقره، هدف از روزه‌داری رسیدن به مقام خودکنترلی و تقواست، خودکنترلی یکی از اهداف عمده و اساسی تربیت دینی بوده و روزه نیز از روش‌هایی است که ما را در تحقق این امر یاری میکند. روزه یکی از روش‌های تذهیب نفس است و انسان با نه گفتن به قوهی غضبیه و شهویهی خود میتواند نفس سرکش خود را رام کند و اختیار نفس را به دست عقل بسپارد، کنترل نفس یکی از تفاوتهای اصلی انسان با حیوان است که با روزه‌داری میتوان به آن دست یافت.
وی افزود: نه گفتن به نفس و خواستههای نفسانی باید در همهی ابعاد انجام شود، سادهترین نه گفتنها، نه گفتن به خوردنیهاست، بنابراین رعایت این مقدار در قالب روزه در فقه اسلامی واجب عینی بوده و برای صحت روزه، ضمن نه گفتن به خوردن و آشامیدن، باید از مبطلات روزه که در رسالههای عملی آمده است، دوری کرد.
درجات و مراتب روزه
عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز در پایان به ایسنا گفت: درجات و مراتب روزه در برخی روایات آمده است و گرسنگی و تشنگی به‌عنوان حداقل مراتب روزه، فقط تکلیف را از انسان ساقط میکند و برای این که روزه کمال بخش باشد، باید به همه خواستههای نفسانی و هر آنچه که دل آن را میخواهد، نه گفت، انسان روزه‌دار باید از اعمالی مثل غیبت کردن، تضییع حقوق دیگران، گران فروشی، رسیدن به منافع و متامع خود، دروغ گفتن، سخن چینی و کبر اجتناب کنند، رذایل اخلاقی افراد از نشانههای هوای نفس و دستورات اکید شیطان است و روزه‌داری برای مبارزه با تمامی شیطانها به خصوص شیطان نفس و خودمان انجام می‌شود.
