با نزدیک شدن به ایام شهادت امام رضا(ع)، مبلغین بسیاری از شهرهای مختلف ایران، به منظور ترویج سیره و فرهنگ اهلبیت(ع) در میان زائرین امام رضا(ع) حضور پیدا میکنند و بودن در جمع آنها فرصت طلایی برای مبلغین است.
به گزارش خبرنگار اجتهاد، طرح «مهمان امام» ویژه روحانیون خادمیار تبلیغی با حضور ۳۰۰ مبلغ اجرا شد. نشست آموزشی این طرح در سالن همایشهای آستان قدس برگزار شد. این دوره، دومین سال است که برگزار میشود و مبلغینی که در این نشست حضور دارند، در ۴۸ مکان اسکان داخل شهر، در زمینه تبلیغ معارف اسلام، پاسخگویی به سؤالات شرعی و مشاوره به زائرین خدمترسانی میکنند.
برای حس و حال این مبلغین در خدمترسانی به زائرین علی بن موسیالرضا(ع) و هدف و انگیزه آنها از شرکت در این طرح پای صحبتهای آنها مینشینیم، به سراغ زوجی میروم که هر دو مبلغ هستند و همراه با خانواده برای خدمتگزاری به زائر آمدهاند.
آقای محمودی از تبریز برای خدمترسانی به زائرین امام رضا(ع) به مشهد آمده است. وقتی از او میپرسم از کجا آمدید؟ میگوید از شهر عالم پرور تبریز. آذربایجان مهد تربیت علمایی چون آیتالله قاضی، علامه طباطبایی و استاد شهریاری است که حضرت علی(ع) عنایت ویژه به او کردند.
این خادمیار تبلیغی بار دومی است که در طرح خدمت به زائرین شرکت میکند و میگوید: هر دو علاقه ویژه برای خدمت به زائر داریم و عشق و علاقه ما به اهلبیت(علیهالسلام)، مخصوصاً ولینعمت ما امام رضا(علیهالسلام) احساس ویژه و وصفنشدنی است.
سال گذشته که حضور داشتیم، زائرین استقبال بسیار خوبی داشتند و ضرورت حضور مبلغین و روحانیون را در جمع زائرین و مسافرین از نزدیک احساس کردم.
در حال حاضر دشمن درباره اسلام، اهلبیت(علیهالسلام) و مسائل دینی و مذهبی شبهه ایجاد میکند و نیاز است که شبههها را پاسخ دهیم. بسیاری از زائرین بودند که از آداب زیارت و سیره امام رضا و اهلبیت(ع) بسیار کم میدانستند.
حضور در جمع زائرین پیاده امام رضا(ع)، فرصت طلایی مبلغین
زمانی که از آنها سؤال میکردیم به چه علت به زیارت آمدید و چهکاری میتوانید انجام دهید که امام رضا(ع) خوشحال شود؟ تأمل میکردند و نمیدانستند چه باید بگویند. اینکه چه علتی باعث میشود تا فرسنگها راه را طی کنند و چه تغییر حالی باید صورت بگیرد، نیاز به تبیین دارد، اینجاست که وظیفه ما سنگینتر میشود و باید برای اشاعه و ترویج فرهنگ اهلبیت(ع) تلاش کنیم.
او از تجربه خدمت به زائر در عید نوروز امسال میگوید: ما در پارکها، ورودی شهرها و مجتمعهای تجاری حضور داشتیم و استقبال زائرین بسیار خوب بود. در این مسیرها غرفه بر پا شده بود و در زمینه مشاوره، کار با کودک و پاسخگویی به مسائل شرعی تمام ۱۳ روز تعطیلات را خدمترسانی میکردیم.
حس و حال کمک به زائر، قابل وصف نیست و بسیار خوشحالم که دوباره توفیق خدمت به زائرین را خدا به ما عنایت کرد. بسیار خاطرات شیرینی از آن دوران داریم و برای ما و زائرین لذتبخش بود.
وی با تأکید بر اینکه حضور در جمع زائرین پیاده امام رضا(ع)، فرصت طلایی برای مبلغین است، میافزاید: وظیفه ما خدمت به زائرین است. علاوه بر خدمت، وظیفه مهم دیگری که بر دوش شیعیان چه روحانی و چه شخصی سنگینی میکند، ترویج و اشاعه سیره و فرهنگ اهلبیت(ع) است.
کسب رضایت اهلبیت(ع) شرط قبولی زیارت است
زائرین از ما سؤال میکردند از کجا بدانیم زیارت ما قبول است یا خیر؟ گفتم در اخلاق و رفتار خود تأمل کنید و ببینید کدام برخورد شما باعث خوشحالی و رضایت اهلبیت(ع) و امام رضا(ع) است و بعد از برگشت به شهر خود ببینید چه تغییری در رفتار خود احساس میکنید؟ با امام رضا(ع)، عهد و پیمان ببندید که به خاطر توفیق زیارت آقا، رفتار و اخلاق نادرست گذشته را ترک کنید.
در روایت آمده است که پرسیدند چطور متوجه شویم که جز دوست داران و یاران اهلبیت(ع) هستیم یا خیر؟ پاسخ دادند در رفتار خود تأمل کنید که آیا توانستید اخلاق و رفتار خود را مشابه رفتار و سیره امامان کنید یا خیر؟
آیا سبک زندگی، اخلاق، حجاب ما شبیه سیره اهلبیت(ع) است؟ امام رضا(ع) رئوف و مهربان هستند و ما که عاشق ایشان هستیم، رأفت و مهربانی امام در ما وجود دارد؟ شباهت داریم یا خیر؟
از او سؤال میکنم چه خواستهای از امام رضا(ع) دارید؟ میگوید: بیشتر حاجتهای من را امام رضا(ع) داده است. چند سال پیش کربلا را از امام رضا(ع) گرفتم. هر کسی در زندگی گره و مشکلی دارد و به یک نفر متوسل میشود. به حسب اینکه امام رضا(ع) ولینعمت کشور ما هستند، بیشتر با ایشان درد و دل میکنیم و الحمدالله علی بن موسیالرضا(ع) برآورده کردهاند.
برای من آرزو بود که به حرم امام رضا(ع) بیایم و خادم باشم و خدا این آرزوی دیرینه را برآورده کرده است و توفیق نصیب ما شده است که با لباس روحانیت، سیره و منش امام رضا(ع) را تبلیغ میکنیم و به زائرین خدمت میکنیم.
به شکلهای مختلف میتوان به زائر خدمت کرد و خدمت تنها در این خلاصه نمیشود که چوبپر دست تو باشد. اینکه خادمیار تبلیغی باشیم خود نیز لطف امام رضا(ع) است و بسیار خوشحال هستم.
خدمت به زائر، وظیفه نیست بلکه احساس نیاز است
خانم جهانبان، همسر آقای محمودی درباره هدف و انگیزه خود از حضور در این طرح میگوید: چون طلبه هستیم، وظیفه خود میدانیم، که برای ترویج فرهنگ و سیره امام رضا(ع) قدمی برداریم.
وی با اشاره به اینکه عید هم برای خدمت به زائرین حضور داشتم، میافزاید: استقبال مردم خوب بود. با توجه به نیاز مخاطبین، حضور مبلغین در این عرصه ضروری است.
برای شرکت در این طرح فراخوان دادند و همراه همسرم ثبتنام کردیم و تا روز شهادت به زائرین خدمترسانی خواهیم کرد.
جهانیان ادامه میدهد: هر مبلغی که در این طرح ثبتنام کرده است، هر کاری نیاز باشد انجام میدهد، از مشاوره، کار با کودک گرفته تا پاسخگویی به مسائل شرعی.
وی با خاطرنشان کردن اینکه خدمت به زائرین امام رضا(ع) حس و حال توصیف نشدنی دارد، میافزاید: به نظر من خدمت به زائرین وظیفه نیست و یک احساس نیاز است که توفیق خدمت به امام رضا(ع) در آن وجود دارد.
خواستهام از امام رضا(ع) ابن است که شفاعت ما را در آخرت داشته باشند و کمک کنند که در این دنیا خدمتگزار زائرین باشیم و به شرط توفیق سالهای آینده نیز حضور داریم.
خدمت کردن به زائر، شاد کردن دل علی بن موسیالرضاست
طلبهای را دیدم که با فرزند در آغوش ایستاده بود، جلو رفتم از او سؤال کردم از کجا آمدید؟ میگوید: سید محمدتقی مهدیان از قم.
ایام شهادت امام رضا(ع) از سراسر کشور زائرین و ارادتمندان به پابوسی آقا شرفیاب میشوند. نیت اول ما زیارت امام رضا(ع) است و انشاالله در کنار آن توفیق خادمی و نوکری زائرین امام رضا(ع) را نیز داشته باشیم.
دوستان در بخش تخصصی خود؛ سخنرانی، کار با کودک و مشاوره فعالیت میکنند و خانمهای مبلغ نیز برای واحد خواهران خدمترسانی میکنند.
او خاطرنشان میکند: خدمت کردن به زائر، شاد کردن دل علی بن موسیالرضا(ع) است، چون خود آقا نظر میکنند و زمانی که میبینند به زائرین خدمت میکنیم، حتماً مورد عنایت آقا قرار میگیریم. به آقا عرض کردیم باری بر دوش ما بگذار و این هم باری است که باید آن را سالم به مقصد برسانیم.
از او میپرسم وظیفه ما در قبال زائر چیست؟ میگوید: اولین وظیفه ما اکرام و تکریم زائر است. هر فردی به شکلی تکریم میکند و من طلبه وظایفی دارم که باید به آنها عمل کنم.
اطلاعات جامعه ما در مسائل معرفتی کم است؛ از اینرو بهتر است به زائرین نکاتی درباره زیارت با معرفت گفته شود. اینکه آداب زیارت چیست و اینکه چگونه باید با سایر زائرین برخورد شود.
اینکه زیارت آمدن مناسک و جز کارهای روزمرگی نشود. من هر بار که به زیارت علی بن موسیالرضا(ع) میآیم باید با سال گذشته تفاوت داشته باشم و الا اینکه هر سال بیایم و تغییری در من ایجاد نشود، اینها آفات زیارت است.
او میگوید: اولین سالی است که توفیق خدمت به زائرین امام رضا(ع) را پیدا کردم و در اربعین برای خدمترسانی به زائر خاطرات خوبی دارم. سوار یکی از کامیونهایی بودیم که زائرین را جابهجا میکرد. دیدم فرش نو و گرانقیمتی کف ماشین پهنشده است. گفتم حیف است این را عقب ماشین انداختید. راننده گفت این فرش متعلق به شاگردم است و تازه ازدواج کرده است، همسرش این فرش را که متعلق به جهیزیه خودش بوده است را داده. شاگردم سؤال کرده چرا این فرش؟ او هم پاسخ داده میخواهم فرزندانم روی فرشی تربیت شوند که زیر پای عزاداران امام حسین(ع) است.
این ارادت شیعیان و محبین عراقی است، در ایران نیز از این افراد بسیار هستند. مخصوصاً کسانی که از تمام زندگی و زن و بچه میگذرند و به زائرین خدمت میکند و انشاالله خدا به ما نیز توفیق دهد.
وی در پایان میگوید: از امام رضا(ع) میخواهم که خادمی و نوکری ما را قبول کند و شب اول قبر به فریاد ما برسد.