در پی ادعای اخیر سیدکمال حیدری، حجتالاسلام والمسلمین سید منیر الخباز نظر آیتالله سیستانی را درباره کفر باطنی پیروان سایر مذاهب اسلامی اعلام کرد.
به گزارش شبکه اجتهاد، در ویدئویی که از این فاضل حوزوی منتشر شده وی اظهار میکند: مرجع عظیم الشأن شیعیان اثنی عشری [دوزاده امامی] در این زمینه فتوایی دارند که امروز از نجف اشرف دریافت کردم؛ ایشان میفرمایند: “مسلمانان غیر اثنی عشری [دوازده امامی] در ظاهر و واقع مسلمان هستند. نه اینکه فقط ظاهراً مسلمان باشند. بنابراین عبادات آنها مانند نماز، روزه و حج اگر طبق شرایط باشد مجزی و مبرئالذمه است.”
این استاد مقیم حوزه علمیه قم افزود: این نظر مختص به آیتالله سیستانی نیست، بلکه استاد ایشان آیتالله بروجردی (ره) نیز چنین نظری داشتند.
سید منیر الخباز اضافه کرد: پس این کلام که «عالمی شیعی اصلا وجود ندارد که به کفر باطنی همه مسلمانان فتوا نداده باشد» صحیح نیست.
گفتنی است، در این کلیپ فتاوای ناشنیده آیات بروجردی و سیستانی و کوهکمرهای و محمدحسین کاشف الغطاء در باب اسلام ظاهری و واقعی و صحت اعمال و عبادات اهل سنت بیان میشود؛ و خبرگزاری حوزه در تماس با دفتر آیتالله سیستانی جویای صحت این فتوا شد که مورد تایید قرار گرفت.
در کتاب «التکفیر فی ضوء الفقه الشیعی» نظر آیت الله وحید خراسانی هم بر همین است که سنی ها مسلمان هستند ظاهرا و واقعا.
اصلا آقای وحید به تقسیم بندی استادشان، مرحوم آقای خوئی مبنی بر تقسیم اسلام به ظاهری و واقعی ایراد دارند و اسلام را یک چیز بیشتر نمی دانند که آن را سنی ها دارند.
البته این دو نکته هم باید مورد توجه باشد که
اولا، تمامی فقهاء (چه آقای سیستانی، چه آقای وحید و چه دیگران) همه میگویند که غیر شیعه اثنی عشری اگر مستضعف نباشد در آخرت به سعادت نمیرسد ، اما این ربطی به اسلام آنها در این دنیا ندارد.
ثانیا، امثال آقای سیستانی، بروجردی، زنجانی و… که ایمان یعنی شیعه دوازده امامی را در عبادات شرط صحت نمی دانند بلکه شرط قبولی میدانند، که به تبع آن حکم به صحت اعمال عبادی آنها می دهند، میگویند: آن عبادتی از آنها صحیح است که با شرایط فقه شیعه باشد، نه با احکام خودشان و مشخصا این مطلب یا مصداق خارجی ندارد یا بسیار بسیار نادر است، چراکه عموم اهل تسنن با توجه به احکام خودشان نماز و حج و … به جا می آورند یعنی مثلا به نحو خودشان وضو میگیرند، دست بسته نماز میخوانند و… بنابراین، این اعمال از نظر تمامی فقهاء ما باطل است، پس محل نزاع تنها در جایی است که یک شخص سنی با اعتقادات اهل تسنن اما با توجه به فقه شیعه اعمال عبادی انجام دهد، اینجا بعضی فقهاء گفته اند که اعمالشان صحیح است، هرچند در آخرت به علت رهایی اهم واجبات یعنی ولایت معاقب هستند.