استصلاح به معنی استنباط حکم بر اساس مصالح مرسله می باشد.
فهرست مندرجات
۱ – تعریف استصلاح
۱.۱ – تعریف مصلحت مرسله
۲ – استصلاح در میان فقهاء شیعه و سنی
۳ – حجیت استصلاح
۴ – پانویس
۵ – منبع
تعریف استصلاح
استصلاح عبارت است از به دست آوردن حکم واقعهای که نص و اجماعی درباره آن وجود ندارد بر اساس مصلحتی عام که از آن به «مصلحت مرسله» تعبیر میشود.
← تعریف مصلحت مرسله
مصلحت مرسله، مصلحتی است که دلیل و شاهدی شرعی بر اعتبار یا عدم اعتبار آن وجود ندارد.
استصلاح در میان فقهاء شیعه و سنی
واژه استصلاح به عنوان یکی از روشهای استنباط در فقه اهل تسنن مطرح است و فقهای شیعه در علم اصول فقه به مناسبت بیان ادله احکام از آن سخن گفتهاند.
حجیت استصلاح
حجیت استصلاح میان مذاهب چهارگانه اهل سنت مورد اختلاف است، اما به اتفاق و اجماع فقیهان امامیه حجیت ندارد. البته اگر عقل مصلحتی را به طور کامل ادراک و به اعتبار آن از ناحیه شارع قطع پیدا کند، عمل بر طبق آن جایز است، اما این مصلحت، «مصلحت مرسله» نیست. [۱] [۲] [۳]
پانویس
۱. ↑ الاصول العامه للفقه المقارن، ص ۳۸۱-۳۸۴.
۲. ↑ الاصول العامه للفقه المقارن، ص ۴۰۳-۴۰۴.
۳. ↑ الموسوعه الفقهیه المیسره ج۲، ص ۴۴۷.
منبع: فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۵۵-۴۵۶.