استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم گفت: باید نظر مراجع عظام و ارکان حوزه رعایت شود و نظر ایشان بر نظر دیگران، مقدّم است. قوام و بالندگی علمی حوزه به امثالِ آیتالله شبیری زنجانی است و ارائه طرح جدید بدون تأمین نظر ایشان، به نظر اینجانب، اشتباه است.
به گزارش خبرنگار اجتهاد، استاد محمدتقی شهیدی، با اشاره بیانیه اخیر آیتالله شبیری زنجانی درباره برنامه آموزشی جدید حوزههای علمیّه، پس از درس خارج فقه امروز در جمع فضلای حوزه علمیّه قم، درباره طرح تغییر متون حوزوی بیان کرد: در تغییر متون درسی حوزهها، باید نظر مراجع عظام و ارکان حوزه رعایت شود و نظر ایشان بر نظر دیگران، مقدّم است. قوام و بالندگی علمی حوزه به امثالِ آیتالله شبیری زنجانی است و ارائه طرح جدید بدون تأمین نظر ایشان، به نظر اینجانب، اشتباه است.
استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم اظهار نمود: در این طرح جدید که آن را عِدل طرح قدیم قرار دادهاند، هرچند ما در حسن نیّت برخی از عزیزان -مانند مدیر محترم حوزه- شکّی نداریم؛ امّا در عمل، جمعی از مدیران اجراییِ میانی، اعمال سلیقه کرده و مطابق تخییر، عمل نکردهاند؛ بلکه در عمل، طلاب را بهسوی طرح جدید سوق دادهاند! اگر گفته میشود که مشکل از زیرساختهاست، میتوان نتیجه گرفت که ارائه چنین طرحی در شرایط کنونی، صلاح نبوده است.
استاد شهیدی افزود: بدون نامبردن از طرح جدید هم میشد برخی کتابهای معتبر مانند «حلقات» را -اگر مراجع بزرگوار، نظر مخالف، ابراز نمیکردند- بیسروصدا، دستکم در برخی مدارس، پذیرفت؛ در این صورت، حسّاسیّتی نیز برانگیخته نمیشد.
وی با بیان اینکه در کتابهای جدیدی که مطرح شده، کتابهایی مانند «الفائق» و «الشخص الاعتباریّ» را تنها بهعنوان کتابی در کنار کتابهای درسی (و نه جایگزین آنها) میتوان پذیرفت، خاطرنشان ساخت: این دو کتاب، اگرچه نتیجه زحمات گروهی از استادان محترم است و در جلسات متعدّد بررسی شده؛ امّا در آن جلسات، سلیقههای مختلف، مطرح بوده و انتخاب مطالب و نظر نهایی، طبق ضوابط مطرح نزد ادارهکنندگان جلسات بوده است و آن را به تکتکِ اعضا نمیتوان نسبت داد. البتّه، موضوعات خوبی در آنها مطرح و بحث شده است؛ امّا به هر حال من جایگزین شدن آنها بهجای برخی کتابهای درسی را صلاح نمیدانم؛ البتّه، اگر بهعنوان متن درسی مستقلّ خوانده شوند، مانعی ندارد.
استاد شهیدی در خاتمه ابراز کرد: نگرانی این است که راه برای تدریس کتابهای ضعیف باز شود و این مسئلهای است که در آینده، برای حوزههای علمیّه، خطرناک خواهد بود.