شبکه اجتهاد: رهبران و عالمان دینی، جلوه تام هویت ادیان و پیروان آنان هستند و تعرض به آنان به عنوان: تعرض به حق آزادی دینی و اعتقادی اشخاص و باورها و عواطف اعتقادی میلیونها انسان و در تعارض با ماده ۱۸ میثاق حقوق مدنی و سیاسی است.
الف- تهدید به موجودیت پیروان مذهب است زیرا رهبری تبلور یک ملت و حق بر تعیین سرنوشت آنان بر اساس ماده ۱ مشترک میثاق حقوق مدنی و سیاسی و میثاق حقوق اقتصادی اجتماعی و فرهنگی است.
ب- تهدید نسبت به رواداری و تنوع مذهبی است.
ج- نفرت پراکنی مذهبی و موجب جنگ مذهبی است و بر خلاف ماده ۲۰ میثاق حقوق مدنی و سیاسی است.
د- سالب صلح و امنیت بین المللی و ملی و توسعه روابط دوستانه میان ملل بر اساس احترام به اصل تساوی حقوق ملتها و حق آنان در تعیین آزادانه سرنوشت خود و در تعارض با بند ۲ ماده ۲ منشور ملل متحد است به نحوی که رویه دولتها این گونه گفتار و تهدید را اقدام علیه امنیت ملی خود تصویر کردهاند.
ه- بعلاوه مصونیت مقامات بلند پایه و سران کشورها از چنان جایگاهی در صحنه بین المللی برخوردار است که از هر گونه اقدام قضایی و یا اجرایی دولتها مصون تلقی شده اند پس به طریق اولی نمیتوان رهبر یک کشور را تهدید به قتل و یا ترور نمود.
و- تهدید رهبر یک کشور فارغ از جنبه مذهبی رهبران دینی مصداقی از نقض فیصله اختلافات بین المللی به طرق مسالمت آمیز مقرر در بند ۳ ماده ۲ منشور و ممنوعیت تهدید به زور و اقدام نظامی علیه کشورها است که به صراحت در بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد ممنوع گشته و دولتها به عنوان یک قاعده آمره بین المللی متعهد به رعایت آن شدهاند:
این دو بند از ماده ۲ منشور مقرر میدارد:
ماده ۲- سازمان ملل متحد و اعضای آن باید در جهت تحقق اهداف مذکور در ماده اول طبق اصول ذیل عمل نمایند:
* اعضاء سازمان اختلافات بینالمللی خود را به وسایل مسالمتآمیز تصفیه مینمایند به نحوی که صلح و امنیت بینالمللی و همچنین عدالت بهمخاطره نیفتد.
* اعضاء سازمان در روابط بینالمللی خود، از توسل به تهدید و یا استعمال قوه، خواه بر ضد تمامیت ارضی و یا استقلال سیاسی هر مملکت، و خواهبه هر نحو دیگری که با اهداف ملل متحد متباین باشد خودداری مینمایند.
ز- دولتها در صورت ارتکاب چنین تهدیدی دارای مسئولیت بین المللی بوده و مکلف به جبران آن نسبت به دولت مقابل هستند و دولت قربانی مجاز به اقدام متقابل بر اساس حقوق بین الملل است.
ح- بعلاوه سایر دولتها بر اساس منشور ملل متحد موظف به مقابله با این تهدید با توسل به راه کارهای موافق حقوق بین الملل میباشند: ماده ۱ منشور در بند یک خود مقرر میدارد: «اهداف ملل متحد به قرار ذیل است: ۱ – حفظ صلح و امنیت بینالمللی و برای این منظور: اتخاذ اقدامات جمعی مؤثر، برای جلوگیری از تهدید علیه صلح، و بازگرداندن آن، و رفع هر اقدام تهاجمی یا هر اختلال صلح به نحودیگر، و عملی کردن تنظیم و تصفیه مسالمتآمیز اختلافات و یا وضعیتهایی که جنبه بینالمللی دارند و ممکن است صلح را بر هم زنند بر طبق اصولعدالت و حقوق بینالمللی».
ط- تهدید به ترور رئیس یک کشور و بالاترین مقام عالی رتبه مذهبی مستلزم تهدید به ترور مردم یک کشور و ایجاد رعب در بین یک ملت است که حتی در زمان جنگ بر اساس قواعد مسلم حقوق بشردوستانه بین المللی طرفهای جنگ مکلف به خودداری از آن هستند.
ی- مسلمانان جهان در جهت حمایت از اسلام و توقیر و تکریم رهبران مذهبی موظف به محکوم کردن این تهدید و مقابله با آن به طرق حقوقی و شرعی قابل اعمال هستند.
ک- صاحبان ادیان به ویژه ادیان توحیدی جهت جلوگیری از رواج توهین به ادیان و تهدید رهبران دینی موظف به مقابله با عمل توهین به رهبر معظم جمهوری اسلامی «حفظه الله» و تهدید به ترور ایشان هستند.
نویسنده: حجتالاسلام والمسلمین سعید رهایی، مدرس خارج فقه بینالملل و دانشیار دپارتمان حقوق دانشگاه مفید