استاد شیخ هادی نجفی اصفهانی با محکوم کردن قتلهای ناموسی و عدم ارتباط آن با اسلام تصریح کرد: فقط حاکم شرعِ فقیه عادل میتواند حد جاری کند و تمام این کارها تجاوز، قتل و جنایت است و ریشه این قتلها پیروی از تعصب جاهلیت دارد و بههیچوجه مورد تائید اسلام و فقه شیعی نیست.
به گزارش خبرنگار اجتهاد، آیتالله هادی نجفی اصفهانی در پایان درس خارج فقه حدود، در واکنش به قتل فجیع زن جوانی به دست همسرش در اهواز و محکوم کردن قتلهای ناموسی و عدم ارتباط آن با اسلام، تصریح کرد: حدود الهی منحصراً به ید حاکم شرع و فقیه عادل جاری میشود.
وی اضافه کرد: پدر، برادر، عمو، شوهر و هیچکس دیگری حق ندارد به اعتبار اینکه بگوید حد او قتل است و من غیرت دارم، پس کشتم و شخصاً حد الهی را جاری کردم! غلط کردی که کُشتی! قصاصاً هم کشته میشوی.
استاد مطرح خارج فقه و اصول حوزه علمیه اصفهان، خاطرنشان ساخت: حدود الهی شرعاً باید به اثبات برسد و بعد از آن نزد حاکم شرع جامع شرایط افتا ثابت شود و نیز او حکم کند و با حکم او حد جاری بشود.
این عالم دینی و مفسر قرآن کریم، سپس ابراز کرد: امروز در گوشه و کنار این مملکت مشاهده میکنیم حوادث تلخی اتفاق میافتد؛ کسانی که سخن مرا میشنوند و میخوانند بدانند، این افعال هیچ ربطی و ریشهای در فقه شیعه و شریعت مقدس اسلام ندارد.
استاد نجفی اصفهانی در پایان بیان داشت: غیرت در اسلام این نیست، تمام این کارها تجاوز، قتل و جنایت است و ریشه این قتلها پیروی از تعصب جاهلیت دارد و به هیچ وجه مورد تائید اسلام و فقه شیعی نیست.
بخش اول سخن شما که بحث درسی نیست ….
اما در بخش دوم باید عرض کنم که اولا بحث بنده در مورد قتل همسر توسط شوهر بوده نه قتل پدر و برادر و امثالهم که طرحش در سخن آن بزرگوار تا حدودی بی ارتباطه کما اینکه در سخن شما هم بی ارتباطه
و ثانیا قتل همسر توسط شوهر در حال زنا دادن، فتوای مشهور هست و به ادعای برخی فقهاء، مخالفی در اون نقل نشده و ارتباطی به حاکم نداشته و بیان بنده در همین مورد بوده که در سخن آن بزرگوار مورد نفی قرار گرفته و جوری سخن میگه و میگید که کانه شماها هستید که ساز و کار فقه شیعه رو سامان میدید. فتوای مشهور هزار ساله رو که ادعای اجماع دربارش شده ، کان لم یکن تلقی میکنید و اونو فتوای برخی به شمار میارید نه همه.
وقتی فقهاء گفتن جواز قتل در حال رؤیت زنا داره و نیاز به اجازه حاکم نداره، دیگه این حرفای شماها موضع گیری شخصیتون میشه و نهایتا استنباط شخصی شماهاست نه فتوای امامیه!!!
و اما قسمت آخر کلامتان که میگید باید مستقیما رؤیت بشه نه با فیلم و عکس در پاسخ گفته میشه که در فتوای مشهور تصریحی بر رؤیت حسی نیست و با توجه اینکه شرط قصاص قاتل(شوهر)، محقون الدم بودن مقتول(همسر) است اگر در محکمه اثبات بشه که همسر، مهدور الدم بوده هیچ احدی نمیتواند شوهر را قصاص کند.
در پاسخ از این بزرگوار باید گفت که این صرفا نظر شخصی شماست. فقهای زیادی در طول تاریخ قائل به جواز قتل در چنین مواردی توسط شوهر بودن و در حقیقت خود این شوهر را مجری حکم دانستن لکن پس از قتل باید در محکمه مهدور الدم بودن مقتول رو اثبات کنه.
لذا انقد تند موضع گرفتن فکر نمیکنم جایی داشته باشه
در پاسخ به شما باید عرض کنم که جنابعالی اگر طلبه هستید بیشتر به درس اهتمام داشته باشید تا چنین اشتباه فاحشی در مسائل شرعی ابتدایی نکنید و اگر طلبه نیستید به اظهار نظر در حیطه تخصصی خودتون اکتفا بفرمایید تا خدای نکرده مرتکب گناه بزرگ قول به غیر علم (سخن گفتن بدون آگاهی) نشوید و به کسی هم تهمت نزده باشید.
آن موردی که برخی (و نه همه) قائل به جواز قتل شده اند اولا منحصرا مربوط به شوهر است نه پدر و برادر و برادر شوهر و… و ثانیاً در جایی است که شوهر مستقیما با صحنه زنا دادن همسرش (العیاذ بالله) مواجه شود نه اینکه خبر دار گردد با عکسش را ببیند یا… .
بخش اول سخن شما که بحث درسی نیست ….
اما در بخش دوم باید عرض کنم که اولا بحث بنده در مورد قتل همسر توسط شوهر بوده نه قتل پدر و برادر و امثالهم که طرحش در سخن آن بزرگوار تا حدودی بی ارتباطه کما اینکه در سخن شما هم بی ارتباطه
و ثانیا قتل همسر توسط شوهر در حال زنا دادن، فتوای مشهور هست و به ادعای برخی فقهاء، مخالفی در اون نقل نشده و ارتباطی به حاکم نداشته و بیان بنده در همین مورد بوده که در سخن آن بزرگوار مورد نفی قرار گرفته و جوری سخن میگه و میگید که کانه شماها هستید که ساز و کار فقه شیعه رو سامان میدید. فتوای مشهور هزار ساله رو که ادعای اجماع دربارش شده ، کان لم یکن تلقی میکنید و اونو فتوای برخی به شمار میارید نه همه.
وقتی فقهاء گفتن جواز قتل در حال رؤیت زنا داره و نیاز به اجازه حاکم نداره، دیگه این حرفای شماها موضع گیری شخصیتون میشه و نهایتا استنباط شخصی شماهاست نه فتوای امامیه!!!
و اما قسمت آخر کلامتان که میگید باید مستقیما رؤیت بشه نه با فیلم و عکس در پاسخ گفته میشه که در فتوای مشهور تصریحی بر رؤیت حسی نیست و با توجه اینکه شرط قصاص قاتل(شوهر)، محقون الدم بودن مقتول(همسر) است اگر در محکمه اثبات بشه که همسر، مهدور الدم بوده هیچ احدی نمیتواند شوهر را قصاص کند.