نگاه حجتالاسلام مریجی حاکی از این است که پدیده قم هراسی یک نگاه شیطنت آمیز با کارکرد پنهان است. همچنین حجتالاسلام صادقنیا معتقد است قم هراسی یک پدیده طبیعی نیست بلکه کاملا تصنعی و برخلاف رویههای قدرت و حاکمیت است.
به گزارش شبکه اجتهاد، حجتالاسلام والمسلمین دکتر شمس الله مریجی با اشاره به قمهراسیهای اخیر بیان داشت: باید به مسئله قم هراسی از جهات مختلف نگاه شود که متاسفانه نمیتوان نگاه خوش بینانه به آن داشت زیرا انتشار ویروس امری اپیدمی و فراگیر است و نمیتوان بحث را به سمت شهری خاص برد اما ما در فضای مجازی شاهد این اتفاق غیرمنصفانه بوده ایم.
رئیس دانشگاه باقرالعلوم بیان میکند: ما در ایام ماه مبارک رمضان اعزام مبلغ را همیشه از شهر قم داریم و امسال این پدیده قم هراسی سبب ایجاد دلهره در میان افراد میشود که خود به گونهای سبب متزلزل شدن این ایام مبارک میشود اما همه میدانند که داشتن یک ارتباط معنوی قوی خود سبب داشتن امید میشود که جسم را قوی میکند و حتی در مبارزه با این بیماری موثر است.
تشخیص اولیه بیماری توسط پزشکان قمی زینتی برای شهر است
او به جنبه مثبت این داستان اشاره میکند و میگوید: پزشکان قم متوجه این ویروس خطرناک شدند و آنان سبب شناخته شدن آن گردیدند و این خود زینتی برای این شهر است نه اینکه به عنوان عیبی برای این شهر به شمار رود زیرا اگر در جنگهای فیزیکی نیز کسی متوجه وجود دشمن شود قاعدتا از او قدردانی میشود نه اینکه مورد هجمه قرار گیرد و اگر ما این جنبه مثبت را برجسته کنیم و قم به عنوان پیشتازان مقابله با کرونا اعلام شود این هجمه نسبت به مردم قم کمتر خواهد شد.
مریجی با اشاره به بازدید نماینده سازمان بهداشت جهانی از بیمارستانهای قم میگوید: آنان شهر قم را در مبارزه با کرونا بسیار موفق اعلام کردند و همانگونه که میدانیم تعداد افراد ترخیص شده از بیمارستانهای ما نیز روند صعودی دارد و اعلام این اخبار نه تنها امید را در بین هموطنان ما افزایش میدهد بلکه باعث تغییر نگرش به وجود آمده نیز میشود.
انگشت نشانه رفتن به شهر قم شیطنت دشمنان است
او انگشت نشانه رفتن به این مرکز مذهبی جهان تشیع را شیطنت آمیز میداند و بیان میکند: دشمنان اکنون میتوانند با استفاده از تفکر قم هراسی از درون مردم برای حمله فرهنگی استفاده کنند و این بدترین حالت است و بزرگان فرهنگی ما و فعالان فرهنگی بخصوص صدا و سیما باید در مقابل این هجمه بایستند و با اعلام موفقیتهای شهر قم در مبارزه با ویروس کرونا این فضای الوده را تلطیف کنند.
رئیس دانشگاه باقر العلوم حضور طلاب جهادی در بیمارستانها را امری مهم دانست و میگوید: بعضی از پزشکان از حضور نیروهای جهادی طلبه ابراز خشنودی میکنند البته نیروهای جهادی زیادی از مردم در این صحنه حضور دارند زیرا قم همیشه خواستگاه بوده همانطور که در زمان انقلاب نیز خواستگاه ظلم ستیزی و استکبار ستیزی بوده است و اکنون باید حضور نیروهای جهادی توسط رسانههای جمعی بیان شود.
قم هراسی پدیدهای تصنعی و برخلاف رویه حاکمیت است
همچنین، حجتالاسلام والمسلمین مهراب صادق نیا، عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در میگوید: آنچه که امروز میبینیم یک پدیده خلق الساعه نیست؛ قم از دیرباز در ادبیات ما ایرانیها یک شهر مذهبی بوده و این مذهبی بودن به دنبال خود نوعی محدودیت و تمایز را نیز داشته است محدودیتهایی که ناشی از یک تمایز هستند البته خاص بودن شرایط جغرافیایی و آب و هوایی نیز سبب شده افراد به عنوان گذرا در این شهر رفت و آمد کنند.
او قم را خاستگاه انقلاب و حاکمیت برشمرد و ادامه میدهد: بعد از انقلاب اسلامی ایران، قم به مثابه قلب انقلاب و خواستگاه حاکمیت شناخته شده است اما اینکه آیا واقعا اینگونه است یا خیر حرفی ندارم اما آنچه در ذهن مردم میگذرد این است که تصمیمات سطح کلان حاکمیت در قم است و این قم است که پشتیبان اول حاکمیت است و به همین دلیل اگر کمی و کاستی در تصمیم گیریهای مملکت پدید میآید بر اساس این ذهنیت انتقادهایی به قم معطوف میشود.
صادقنیا قم هراسی را مخالفت با رویههای حاکمیت و قدرت معنا و تصریح میکند: این ذهنیتها راه را برای دشمن باز کرده است آنان این ذهنیت را به گونهای ترسیم میکنند که شهر قم از کلیه امکانات برخوردار است درحالی که دیگر شهرها در محرومیت هستند.
او اعلام قم به عنوان مرکز انتشار ویروس کرونا در کشور را آب گل آلودی دانست که در نگاه دشمنان میتوان از آن ماهی گرفت و بیان میکند: وقتی پدیدهای مثل کرونا اتفاق میافتد دشمنان میتوانند به قم و شهروندان قم بتازند و قم را منشاء گسترش این بیماری بدانند اما اساسا قم اولین شهری بود که این بیماری را کشف کرد نه به این معنا که این بیماری از قم گسترش پیدا کرد شاید قبل از قم این بیماری در سایر استانها وجود داشته اما چون آزمایش انجام نمیگرفته کسی متوجه آن نشده است.
قم هراسی پدیدهای تصنعی است
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب تاکید میکند: از نگاه من قم هراسی یک پدیده طبیعی نیست زیرا جامعه ایران انسجام کامل دارد و اقوام مختلف با هم بسیار مهربان و مهمان نواز هستند که هیچ وقت نخواهند علیه هم اقدامی کنند یا موجب هم آزاری یکدیگر شوند، آنچه که امروز درباره قم مشاهده میکنیم پدیدهای است که به گمان من برخیها به آن دامن میزنند و کمی تصنعی است و باید مراقب بود و کنترل کرد.
صادقنیا اهمیت مسئله سلامت و جان را در این بحران مهم عنوان و بیان میکند: سلامت مسئله مهمی است و وقتی کار به سلامت جسم و جان میرسد اهمیت چندین برابر پیدا میکند و مردم حساس تر شده و مراقبت بیشتری میکنند. متاسفانه امروز جاهای زیادی در کشور درگیر این مسئله شده اند اما به جای اینکه با ادبیات نادرست بگوییم قمیها نباید وارد شهرهای دیگر شوند میتوانیم ادبیات دیگری به کار ببریم و بگوییم بر اساس قوانین بهداشتی و قوانینی که برای اپیدمی بیماری است در این دو شرایط باید فاصلهها حفظ شود به این معنی که جا به جاییها صورت نگیرد و قرنطینه خانگی رعایت شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه میدهد: ما نباید دو واقعیت را انکار کنیم یکی اینکه بیماری یک امر واقعی است و بیماریهای مسری در شهرهایی که میزان مسافر در آن زیاد است شانس ابتلا به بیماری بالا میرود و قم به دلیل اینکه شاه راه مواصلاتی ۱۷ استان است و به دلیل وجود حرم حضرت معصومه (س) و حوزههای علمیه که فراگیران آن از سراسر ایران و دنیا میآیند احتمال پیدایش بیماری فراگیر در آن است، اما از سویی دیگر نباید این واقعیت را نادیده بگیریم که هیچ کسی در این میان عامدانه هیچ کاری نمیکند یعنی اینکه قمیها صندوق صندوق ویروس پر کنند و منتشر کنند بلکه به صورت طبیعی اتفاق افتاده و ما اکنون باید مراقب سلامتی همدیگر باشیم زیرا این بیماری مسری است و فکر نکنیم ما بیمار نمیشویم بلکه اگر بیمار شویم دهها نفر را نیز بیمار میکنیم به همین دلیل همه باید مراقب باشند و نباید این بیماری را به درد اجتماعی بزرگتر تبدیل کنیم.
او آسیب روانی ناشی از قم هراسی را در بین شهروندان قم مهم برشمرد و میگوید: با کمال تاسف دردی که امروز قمیها میکشند شاید از حمله ویروس کرونا بدتر باشد به دلیل اینکه این ذهنیتی که نسبت به مردم در جامعه ممکن است شکل بگیرد و بدخواهان هم آن را تقویت کنند یک ذهنیت منفی است که زمان زیادی لازم است تا این ذهنیت و مردم قم این احساسی که نسبت به خود دارند از بین برود.