وی افزود: اگر تلاشهای علمایی مانند شیخ طوسی نبود روشهای نوین در زمینه اجتهاد کشف نمیشد و بدون کشف این روشها امکان نداشت که تمدن نوین اسلامی به ویژه در تاریخ تشییع ایجاد شود.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه برخلاف اهل سنت که اجتهاد را امری ناپسند میدانند و آن را تفسیر به خودرأیی می کنند، تصریح کرد: اجتهاد در دیدگاه تشییع به معنای تلاش و کوشش برای به دست آوردن احکام دینی با توجه به ابزارهایی خاص و قدرت استدلال است.
حجت الاسلام اکبرنژاد با تأکید بر اینکه شیخ طوسی با تلاشهایی که کردند در کتاب« عده الاصول» ضمن اینکه کتاب الذریعه سید مرتضی علم الهدی را شرح دادند، توانستند ترجیحاتی جدید بر این کتاب داشته باشند، گفت: شیخ طوسی مرز میان علم فقاهت و ابواب فقه را با سایر علوم مشخص کرده و به برای متعلمین بیان کردند که در اصول فقاهت فقط از اصول و ابواب بحث شده و کاری به مسائلی مانند حدوث خدا و ازلی بودن یا مواردی از این قبیل ندارند.
وی افزود: اگر تلاشهای علمایی مانند شیخ طوسی نبود امروزه به خوبی حدود و ثغور و مرز میان اصول فقاهت و سایر علوم کلامی و اصولی به خوبی مشخص نمیشد در حالی که شیخ طوسی با مشخص کردن این مسیر ابزار لازم را در اختیار پژوهشگران و مجتهدان قرار دادند.
مسؤول مؤسسه فقاهت و تمدن سازی یادآور شد: با فهم خوب حدود و ثغور اصول و ابواب فقهی است که یک مجتهد میتواند به خوبی وظیفه یک مکلف را از متون دینی استخراج کرده و در اختیار او قرار دهد.