نگارنده در این کتاب نقدهای علامه طباطبائی بر نظریات علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار را در ۶۵۶ صفحه مورد بررسی قرار داده است.
به گزارش خبرنگار اجتهاد، حجتالاسلام والمسلمین مرتضی رضوی در تعریضی به سبک اصلاح بحارالانوار توسط علامه طباطبائی مینویسد: «میگویند علامه طباطبائی سه مجلد از بحار را تصحیح کرده است. اما به خوبی روشن است که مرحوم طباطبائی هرگز در صدد تصحیح نسخههای خطی یا چاپ پیشین نبوده است. کاری که او انجام داده «نقد» است نه تصحیح. بدیهی است؛ همزمان به تدوین تفسیر وزین المیزان مشغول بود، که اساساً وقتی برای تصحیح به معنی اصطلاحی نداشت و ثانیاً بهترین رویّه را انتخاب کرده که آن چه مینگارد مطالب مهم و اساسی باشد».
علامه طباطبائی(ره) از آغاز بحارالانوار تا پایان باب «اثبات الحشر و کیفیته» پیش رفته که در چاپ جدید تا صفحه ۵۳ جلد هفتم، میباشد.
نویسنده توضیح میدهد که علامه طباطبایی در ۹۲ مورد پاورقی زده و حاشیه نوشته است؛ دو مورد آن، توضیحی است که دربارۀ حدیث داده و چند مورد نیز مخاطبش بزرگانی چون شیخ صدوق(ره) و شیخ مفید(ره) و سید مرتضی(ره)است، مابقی همه نقد است بر نظریههای علامه مجلسی. نقدهای مهمی که نیازمند دقّت و بررسی است.
تلاقی این دو اندیشمند مجلسی و طباطبایی در حساس ترین اصول، مبانی، و مسائل است از قبیل: علم و ماهیت علم، توحید، چگونگی آغاز آفرینش، پدیدۀ اولیّۀ کائنات، قضا و قدر، جبر و اختیار، جبر و تفویض و امرٌ بین امرین، عدل الهی، و معاد، است؛ اصول و مسائلی که اولاً در تاریخ شیعه کمتر، (یعنی نه در حد چنان که باید) به آن پرداخته شده است. اصول و مسائلی که همیشه ایجاب میکرده و میکند که بیشتر به آنها پرداخته شود، به ویژه در عصر ما. باید تا جائی به آن بپردازیم که مانند علم فقه پرورانیده شود.
مطالعه این نظرات و نقدها همراه با توضیحات و قضاوتهای نویسنده، این اثر را به کتابی جذاب تبدیل کرده است که میتواند برای اغلب فرهیختگان حوزوی و علاقهمندان به مباحث حدیثی مفید باشد.