نقد و رد نظرات استاد تبریزیان در خصوص محصولات تراریخته

ما باید به نظر کارشناسان این فن اعتماد بکنیم، این که بیایم دیدگاه خودمان را بیان کنیم و مثلا بگوییم زردک مصرف کنید ولی هویج فرنگی نخورید و در ادامه این را ربطش بدهیم به اینکه استعمار این کار را کرده است، این‌ها بعضا مقداری ما را مورد تمسخر هم قرار می‌دهند، می‌گویند این حرف‌ها چیست که می‌زنید؟ این را باید مقداری دقت کنیم.

به گزارش شبکه اجتهاد، حجت‌الاسلام والمسلمین محسن غرویان در جلسه نهم از درس فقه اصلاح ژنتیک (فقه تراریختگی) ضمن اشاره به دیدگاه آیت‌الله عباس تبریزیان (استاد طب اسلامی)  در مورد محصولات تراریخته به نقد و بررسی این نظر پرداخت.

وی با اشاره به مخالفت آیت‌الله تبریزیان با استفاده از اینگونه محصولات گفت: نظر آیت‌الله تبریزیان این است که بعضی از محصولات تراریخته مانند هویج فرنگی، اسفناج و نخود فرنگی را استعمار جایگزین بعضی از محصولات ایرانی ما کرده است که این محصولات باعث ناباروری می‌شوند برای مثال گوجه فرنگی یک گیاه سمی زینتی در کشور فرانسه بوده است که در جنگ جهانی دوم به شهرها فرستاده شد و استفاده از آن باعث استرس و فوبیا شده است.

استاد سطوح عالی حوزه در ادامه ضمن رد تلویحی این دیدگاه گفت: ۱- نیت این افراد از کجا بدست می‌آید؟ ۲- اگر چنین باشد آنها خودشان نیز از این محصولات استفاده می‌کنند.

وی افزود: این که بگوییم این محصولات را مصرف نکنیم و بجای آن محصولات ایرانی خودمان را مصرف بکنیم و این را به استعمار ربط بدهیم، این باعث تمسخر ما می‌شود و می‌گویند اینها چه حرف‌هایی است که می‌زنید؟ برای اثبات ضرر ابتدا نیاز به کارشناسی داریم صرف احتمال در این مسائل کافی نیست و در طرح مسائل علمی، دینی، باید دقیق باشیم و حداقل با احتیاط حرف بزنیم.

اهم مباحث استاد غرویان به شرح ذیل می‌باشد:

دیدگاه آیت‌الله عباس تبریزیان در خصوص خوراکی‌های تراریخته یا اصلاحا ژنتیک:

الف ـ زردک ایرانی سبب باروری است، اما استعمار هویج فرنگی را جایگزین کرد که عامل ناباروری است، امروزه در ایران ۲۵ درصد از افراد و زوجین در سن باروری نابارور می‌باشند و ۲۵ درصد ازدواج‌ها هم به طلاق می‌انجامد.

ب ـ اسفناج را که تراریخته است جایگزین برگ چغندر کردند، برگ چغندر درمان هزار درد است.

ج ـ نخود فرنگی و گوجه فرنگی؛ تراریخته و عامل ناباروری هستند، گوجه فرنگی گیاه سمی زینتی فرانسه بود بعد از جنگ جهانی دوم به شهر فرستادند، افراد استرسی و فوبیا شدند، آمدند کشورها را مستعمره و اشغال کردند.

از این سه و چهار نمونه من برداشتم این است که به هر حال می‌خواهند نتیجه بگیرند که این فرایند تراریختگی اولا مضر است و ثانیا این دست استعمار است برای ضربه زدن به مسلمانها و کشورهای تحت استعمار.

چند نکته

نکته اول: ما نیت این افراد را از کجا بدست می‌آوریم؟ بنظر من باید اینها احراز بشود، اگر به لحاظ نیت استعمارگر ممنوع کنیم این صنعت، علم و دانش را و بگوییم حرام است و استفاده از این محصولات تراریخته را ممنوع بکنیم به این دلیل، باید احراز بشود، بنده نمی‌توانم قبول بکنم که آنها این قصد را داشته اند که هویج فرنگی بیاورند و زردک ایرانی را جمع بکنند.

نکته دوم: اگر این چنین باشد آنها خودشان نباید از هویج فرنگی استفاده بکنند در حالی که در سوپر مارکت‌هایشان و در سبد غذایی خودشان هویج فرنگی وجود دارد، برگ چغندر و اسفناج هم وجود دارد، کافی است ما یک سری بزنیم به سوپر مارکت‌ها و میوه فروشی و سبزی فروشی‌های آنها، آنها همه این موارد را استفاده می‌کنند.

باید ما به نظر کارشناسان این فن اعتماد بکنیم، این که بیایم دیدگاه خودمان را، که مثلا بگوییم زردک مصرف کنید، هویج فرنگی نخورید، این را ربطش بدهیم به اینکه استعمار این کار را کرده است، این‌ها بعضا مقداری ما را مورد تمسخر هم قرار می‌دهند، می‌گویند این حرف‌ها چیست که می‌زنید؟ این را باید مقداری دقت کنیم.

ممکن است این اتفاقات افتاده باشد ولی این باید اثبات بشود، آیا واقعا گوجه فرنگی گیاه سمی زینتی فرانسه بوده است؟ در حالی که الآن هم گوجه فرنگی وجود دارد در فرانسه، چطور خودشان گیاه سمی استفاده می‌کنند؟

سپس ارتباط این بیماری‌ها را با مواد خوراکی باید به شکل علمی اثبات بکنیم، احتمال بدهیم یا به ذهنمان بزند که استرس یا فوبیا مثلا ناشی از نخود فرنگی یا ناشی از گوجه فرنگی و امثال اینهاست، اینها را از ما نمی‌توانند بپذیرند.

برای اثبات ضرر باز باید بیاییم کارشناسی کنیم و یک نکته دیگر این است که اگر بخواهیم ضرر‌های این چنینی را در نظر بگیریم بسیاری از اینها بر می‌گردد به مسئله کلامی که خداوند مثلا چرا این موجودات را خلق کرده است؟ چرا این گیاهان را خلق کرده است؟ اگر کمترین ضرر هم موجب این بشود که بگوییم استفاده از اینها ممنوع است آن موقع بسیاری از چیزهایی که می‌خوریم ضرر دارد، الآن گوشتی که می‌خوریم ضرر دارد، روغن ضرر دارد، آب بیش از حدش ضرر دارد، هرچیزی را از خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها حساب بکنید، بالاخره همین چیزهایی که ما می‌خوریم سبب مردن ما می‌شود، یعنی موادی که ما می‌ریزیم درون معده مان آخرش ما را می‌کشد پس ضرر در همین مخلوقات الهی است و ربطی به شرق و غرب و استعمار و اینگونه چیزها ندارد و مقداری به نظر من در این بحث باید توجه کنیم.

این غذاهایی که ما می‌خوریم مانند فست فودها، این‌ها به شکل علت و معلولی سبب یک سری عوارض روحی و روانی می‌شود و نهایتا منجر به مثلا اعتیاد، قتل، بزهکاری‌های اجتماعی می‌شود، ولی این منحصر به محصولات تراریخته نیست یعنی شما غلبه سودا پیدا بکنید، یک نوع عوارض روحی و روانی دارد، غلبه صفرا پیدا بکنید، از قدیم طبیعیات گفته اند که این امزج اربعه هرکدام موجب یک سری بیماری‌های خاصی در بدن انسان می‌شود و این ربطی به محصولات تراریخته ندارد.

در طرح مسائل علمی، دینی، خیلی باید دقیق باشیم و حداقل باید با احتیاط حرف بزنیم، یعنی همیشه یک درصدی جا بگذاریم برای اینکه ممکن است طوری که من فکر می‌کنم نباشد یعنی، یقینی نیست.

در بسیاری از مسائل دینی شاید بگویند ۹۰ درصد از آنها از ظنیات است، مسائل علمی که مطرح می‌شود ظنیات است.

اینکه بگوییم اینها به بدن انسان ضرر می‌زنند و باعث مشکلات روحی و روانی و غیره می‌شوند، ما منکر اینها نیستیم اما صرف این مسائل کافی نیست تا حکم حرمت را برای آنها جاری کنیم، یک حکم‌هایی را فقها دادند بر اساس همین گونه مسائل و حالا این حکم‌ها نقض شده است یعنی خود آن فقیه می‌آید از فتوایش بر می‌گردد و نمونه‌هایش زیاد است، راجع به محصولات جدید علمی، تکنولوژی که آمد رایتل بود، ویدئو بود، اینترنت بود، اینها یک فتاوای محکمی اول صادر کردند و گفتند استفاده از اینها حرام است، الآن خودشان دارند استفاده می‌کنند، آقایان فقها و علما از این ابزارهای جدید استفاده می‌کنند و هکذا از این بحث‌ها./ وسائل