شبکه اجتهاد: حجتالاسلام والمسلمین دکتر مهراب صادقنیا استاد دانشگاه ادیان و مذاهب در یادداشتی به ابعاد نامه آیتالله مصطفی محقق داماد به پاپ فرانسیس پرداخته و آورده است: روز گذشته آیتالله دکتر محقق داماد به زبان فارسی نامهای به پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیکهای جهان نوشته و از ایشان خواستهاند که در مسئلهی تحریمهای ظالمانهی آمریکا علیه ایران مداخله کرده و ارشادات لازم را مبذول دارند.
پاپ فرانسیس احتمالاً این نامه را که با ادبیاتی حقوقی-الاهیاتی و تا اندازهای مستند به کتاب مقدس مسیحی نوشته شده است، بخواند و خوشحال شود که یکی از معلّمین دینی از ایران در این شرایط سخت ارشادات او را مفید دانسته و از او کمک طلبیده است. اما احتمالا پیشِ خودش فکر خواهد کرد که به یک حکومت سکولار در یک کشور بیشتر پروتستان، چه ارشادی میتواند داشته باشد.
سالهاست که شماری از ارباب ادیان به بهانهی محیط زیست، گازهای گلخانهای، جنگ و ترور، مهاجرت و پناهندگی و دهها معضل بینالمللی گرد هم جمع میشوند، به هم نامه مینویسند و توان خود را برای حل این مشکلات روی هم میگذارند ولی آب از آب تکان نمیخورد. این یعنی آن که مذهب نقش سنتی خود را دستِکم در سطح قدرتها و حاکمان از دست داده است. حکومتهای امروز ترجیح میدهند که به مجامع و قوانین بینالملل پایبند باشند تا به آموزههای کتاب مقدس و نصحیتها و ارشادات پاپها.
من هم میدانم احتمالاً استاد ما از سرِ دلسوزی و تعهّد به ملّت خود خواسته است با کمک ارشادات پاپ فرانسیس وجدان عمومی جامعهی آمریکا را بیدار کند، بلکه رئیس جمهور خیرهسرشان را وادار کنند که قدری از ماجراجویی خود دست بکشد؛ ولی واقعیّت آن است که حاکمانِ جهان، دین را به تودهها داده و قدرت را از آنِ خود کردهاند و در این میان معلمهای دینی حرفشان در کشور خودشان هم شنیده نمیشود، چه رسد به جامعهای که خود را سکولار معرفی میکند.
در دنیای امروز، دین و فهم دینی ممکن است برای تودهها مهم باشد، آنقدر که برایش جنگ کنند و یا صلح؛ اما برای حاکمان نه. در روزگار ما همین که پاپ فرانسیس و همهی پاپها و معلمان و مبلغان ادیان بکوشند پیروانشان را از جنگهای مذهبی بر حذر دارند و کمک کنند تکفیر و تبشیر آتش کینه و دشمنی نیافروزد، کاری بس ستُرگ کردهاند.
یادآور میشود، بعد از اعلام بازگشت تحریمهای ظالمانه آمریکا علیه ایران توسط رئیس جمهور این کشور، آیتالله مصطفی محقق داماد در نامهای به پاپ فرانسیس رهبر کاتولیکهای جهان نوشت:
«حضرت عالیجناب پاپ فرانسیس
تا آنجا که ما از تعلیمات حضرت مسیح(ص)، پیامبر بزرگ خداوند، اطلاع داریم مسیحیت با خدمت به انسانها آمیخته است. بنابراین از آن مقام مقدس به عنوان پیشوای مسیحیان جهان انتظار میرود که در برابر ستمی که از سوی رئیس یک کشور بزرگ مسیحی بر ملت ایران میرود بیتفاوت نباشند.
عالیجنابا
دولت ایران به نمایندگی از ملت قراردادی با رئیس وقت دولت آمریکا منعقد کرد. این قرارداد مورد تصویب نمایندگان مردم در مجلس شورا قرار گرفت. به گواهی سازمان جهانی انرژی اتمی از سوی ایران هیچگونه تخلفی در پایبندی به این پیمان دیده نشده است اما با کمال تأسف رئیسجمهور فعلی کشور آمریکا یکجانبه مرتکب عهدشکنی شده است.
اصل وفای به عهد اصلی است که مورد احترام و تأکید همه ادیان و خردمندان جهان است. علاوه بر عهدشکنی، تصمیمات حادی علیه ایران که مستقیماً سختی آنها متوجه ملت و مردم ایران میگردد اتخاذ نموده است. رنجی که مردم ایران از ناحیه تحریمها متحمل خواهند شد بر هیچ کس پوشیده نمیباشد و صرفاً محدود به غذا و دارو نمیگردد و بر سراسر زندگی روزمره مردم مؤثر است.
کدام وجدان انسانی میپذیرد و میتواند تحمل کند که کودکان، سالخوردگان، مستمندان، زنان باردار و بسیاری از گروههای مشابه ضعیف و ناتوان که از نظر موازین انساندوستانه همواره باید مورد محبت دیگر انسانها قرار گیرند در اینگونه تصمیمات غیرانسانی دچار سختی شوند و شاید به علت کمبود وسایل و امکانات جان خود را از دست بدهند؟
با کمال تأسف این تصمیمات از سوی رئیس کشوری انجام میگیرد که اکثریت قاطع مردم آن مفتخر به پیروی از عیسی مسیح(ص)، پیامبر صلح، دوستی و مبشر محبت و عشق به انسانها میباشند. تأسف بالاتر آنکه این تصمیمات تلخ و ناگوار در زمانی صورت میگیرد که شخصی مانند حضرتعالی پیشوایی مسیحیان جهان را برعهده دارید و مورد احترام پیروان سایر ادیان نیز میباشید.
عالیجنابا
این جانب به عنوان یکی از معلمین دینی که مفتخر به همکاری با آنجناب در پژوهشهای گوناگون هستم، از پیشگاه آن مقام مقدس استدعا دارم که به هر طریق ممکن در این امر مداخله و ارشادات لازم را مبذول فرمایید.»