شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
توضیح اینکه با توجه به این که حمد و سپاس در برابر نعمت ها است، نه مصائب جان سوز؟
گاهى بعضى از مصائب، بزرگ ترین نعمت است، مانند مصایب جان سوز و ظاهرى کربلا و عاشورا که در واقع نعمت معنوى، انقلابى و فکرى بزرگ و ماندگارى است که همواره موجب سازندگى، بالندگى، نورافشانى و تربیت نفوس، و انسان سازى است، و فریاد همیشگى عدالت براى واژگونى ظلم و ستم و نابودى طاغوت و طاغوتیان است. پس در برابر آن باید نهایت شکر را نمود. اصولا مصائب گرچه تلخ و ناملایم و رنجآور است، ولى قهرمانان و رادمردان خدا از دل مصایب برمىخیزند، همچون موسى، ابراهیم، عیسى و پیامبر اسلام محمد (ص) که در میان شدیدترین رنجها قد علم کردند و پرچم حق را برافراشتند، بنابراین از رخدادهاى جان سوز باید حسن استفاده کرد، و خود را آب دیده نمود، و آن را تبدیل به نعمت ساخت، و به خاطر آن سپاسگزارى نمود.[۱]
[۱] سایت تبیان
