اختصاصی شبکه اجتهاد: جزئینگری یا بخشینگری یکی از آفتها یا آسیبهای مطالعات دینپژوهی قلمداد میشود که هم ساحت و صورتهای گوناگونی به خود میگیرد و هم ابتلاء و استفاده (خودآگاه و ناخودآگاه) از آن بسیار رونق دارد. گاه، جزئینگری (در مقابل کلّینگری) میتواند به معنای عدم توجه و یا حذف و یا پررنگ کردن بخشی از یک کلّ و مجموعه به هم پیوسته (برخوردار از مؤلفههای گوناگونی) باشد. کمترین آفت جزئینگری در مطالعات دینپژوهی آن است که نگاه واقعگرایانه به یک حقیقت دینی یا یک کلّ و مجموعه دینی نداشته و در نتیجه، به شناخت درست و جامعی از آن …
توضیحات بیشتر »