اصطلاحات فقهی؛ بخش بیستم: حرف «ف»

فتوی: رأی مجتهد در مسائل شرعیه.
فجر اول و دوم: نزدیک اذان صبح از طرف مشرق سپیده ای رو به بالا حرکت می‌کند که آن را فجر اول یا صبح کاذب می گویند. موقعی که آن سپیده گسترده شد، فجر دوم یا صبح صادق و اول وقت نماز صبح است.
فجر: سپیده صبح.
فرادی: نمازی که انسان به طور انفرادی می‌گذارد.
فرج: معمولاً به عورت زن گفته می‌شود.
فرض: امر الزامی، امری که انجام یا ادای آن واجب است.
فضله: مدفوع حیوانات.
فطریه: زکوه فطره.
فقاع: آب جو.
فقیر: محتاج – کسی که نیازمند تأمین مخارج سال خود و عیالاتش است. و چیزی هم ندارد که به طور روزانه قادر به تأمین هزینه زندگیش باشد.
فی سبیل الله: به کارهایی که جنبه دینی دارد یا نفع آن عام است، گفته می‌شود.