اصطلاحات فقهی؛ بخش بیست‌ودوم: حرف «ک»

کافر حربی: کافری که با مسلمین در حال جنگ می‌باشد.
کافر ذمی: اهل کتابی که در بلاد اسلامی با شرایط مخصوص اهل ذمه در پناه حکومت اسلامی قرار گرفته و زندگی مسالمت آمیزی دارند.
کافر: کسی که اعتقادی به توحید و نبوت یا هر دوی آن‌ها ندارد، یعنی:

۱- کسی که وجود خدا را انکار می‌کند.
۲- کسی که برای خدا شریک می‌تراشد.
۳- کسی که پیغمبری پیغمبر اسلام را قبول ندارد.
۴- کسی که در امور فوق شک دارد.
۵- کسی که منکر ضروری دین است و انکار اوبه انکار خدا و رسول صلی الله علیه وآله وسلم می‌انجامد.

کثیر الشک: کسی که زیاد به شک می‌افتد.
کفّاره جمع: کفاره سه گانه (۶۰ روز روزه گرفتن، ۶۰ فقیر ر اسیر کردن و بنده ای ر آ آزاد نمودن، و در عصر ما همان دو قسم اول است.)
کفّاره: کاری که انسان برای جبران گناهان خاصی انجام می‌دهد.
کفالت: ضمانت.
کفیل: ضامن.
کیفیت: چگونگی.