کسانی که متحیر و مرددند، به آنها دستور داده شده و میشود: ملاحظه کنید کدامیک از دو حزب، با ولایت علی(ع) موافق یا موافق تر است» و کدام، اعتقاد او عملاً انتظار مهدی(ع) را دارد یا متأکدتر است؛ کدام، تغییری در امور دینیه، داده یا نمیدهد؛ کدام، معتدل در فکر، یا متلوّن است در اعتقاد یا عمل؛ کدام، ملکه تقوی و صدق و ائتمان دارد، یا قوی تر است؛ کدام، در صفات، شبیه به کفر یا نفاق و کدام، دورتر است؛ و بالجمله، کدام، به خدای متعال و خاتم الأنبیاء و خاتم الاوصیاء « صلوات الله علیهم و عجل فرجهم» نزدیکتر است.
به گزارش خبرنگار اجتهاد، مرحوم آیتالله محمدتقی بهجت (ره) در پرسش به سوالی از شرکت در انتخابات و رأی دادن میگوید و لوازمی را برمیشمارد که به مناسبت انتخابات پیشرو این بیانات ارزشمند مرور میگردد.
بیانیِّه اول آیتالله بهجت (ره) در رابطه با انتخابات
بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین و الصلاه علی سید الانبیاء محمد و آله الساده الاوصیاء الطاهرین.
و بعد، چنانکه مکرراً، از شرکت در انتخابات، سوال شده، در جواب آنها، آنچه اظهار شده است، بیان میشود:
این جانب، جهات سلبیه و اثباتیه را متعرض میشوم. کسانی که بنا دارند در رأی دادن و یا انتخاب شدن، شرکت نمایند، باید متذکر باشند، که کسانی حق انتخاب شدن و امین مردم با ایمان در مورد دین و دنیا بودن را دارند، که؛
– از رجال با عقل کامل کافی و ایمان کامل از شیعه اثنا عشریه و با علم به مسائل شرعیه در شخصیات و اجتماعیات و با شجاعت باشند؛
– و از آنهایی باشند که در اظهارات و تروک، (لا یخافون فی الله لومه الائم. سوره مائده/۵۴) باشند؛
– و از رشوههاو تخویفات و نحو آنها دور باشند؛
– نظر نکنند که تا به حال چه بود، بلکه نظر نمایند که از حال چه باید بشود و چه باید نشود؛
– و باید پرهیزکار و خداترس باشند، اراده خدای تعالی را بر همه چیز ترجیح بدهند؛ اگر فاقد بعض صفات باشند، اهل ائتمان نیستند، و رأی دادن برای فاقدها بی اثر است، بلکه جایز هم نیست، مشکوک هم، متروک است.
– تفحص هم، باید کامل باشد و بدون مداخله دوستی و دشمنی در امور نفسانیه باشد.
– در حال رأی دادن و گرفتن، خدای عظیم را ناظر به تمام خصوصیات همه بدانند.
کسانی هم که واجد خصوصیات مذکوره باشند- که جایز باشد رأی دادن و گرفتن درباره آنها- واجب میشود با توانایی، اگر بدانند یا احتمال بدهند که فاقد بعض آنها، رأی خواهند گرفت، ملاحظه نمایید دول کفر را [که] چگونه انتخاب مینمایند و انتخاب میشوند، و چه کسانی انتخاب میشوند، و از چه راههایی انتخاب میشوند، و چه آرائی در مجلسهای خودشان اظهار میکنند، و دولتهای آنها چه عملیاتی بر طبق قانون مملکت و بر خلاف قانون عقل و دین، حتی ادیان منسوخه آنها، انجام میدهند که فساد و افساد آنها بر همه عقلای دنیا آشکار است، [و] مخالفت نمایید با چگونگی کارهای آنها و چگونگی وسائل و اسباب و مسببات آنها، که مطابقت با هیچ دین اصل دار و هیچ قانون عقل پسند، ندارند.
عصمکم الله و ایانا من الزلات کلها بمحمد
و آله الطاهرین، صلوات الله علیهم اجمعین
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
بیانیِّه دوم آیتالله بهجت (ره) در رابطه با انتخابات
بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله و رب العالمین و الصلاه علی سید الانبیاء محمد و آله ساده الاوصیاء المطهرین.
در جواب سوال مکرر مربوط به انتخابات، [مطالبی ذکر میشود] با اشاره به آنچه در سال گذشته تذکر داده شده بود، از بیاناتی که اختصاص به زمانی و مکانی ندارد و در آنها تعیین توصیفی- که اتمّ و اعمّ و احسن و اکمل و ادوم از تعیین اسمی است- شده بود.
از «حُذَیفه» رضوان الله علیه مروی است، که فرمود:
– «کانوا یسألون رسول الله عن الخیر و کنت أسأله عن الشر»؛ باید بدانیم « شرّ» چیست و « اهل شرّ» کیست تا فرار از آن نماییم، و «خیر» چیست و «اهل خیر» کیست تا به سوی آن فرار نماییم.
– باید اهل انتخاب، در پیاده کردن کبریات در صغریات، و کلیات در جزئیات، روشن و با احتیاط باشند؛
– و رضای خدای بزرگ را مقدم بر رضای غیر نمایند؛
– و فحص از عقلای متدینین که اصلح باشند نمایند؛
– و در روشنی توقف ننمایند؛
– و در تاریکی حرکت ننمایند؛
– و از رشوه دادن و گرفتن ( شیوه دول کفر)، دور باشند؛
– با متدینین از عقلا، که محیط به مسائل شرعیه و با ایمان اعتقادی و عملی، و پرهیزگار، و با تدبیر، و شجاعت، و اعتدال فکری و مسلکی، باشند و با غیر آنها سر و کار نداشته باشند، و مسلمانها را گرفتار نکنند و کاری نکنند که در پشیمانی از آن، تدارکی نیست.
– از وطن فروشی و وطن فروشان که غایت محبت دول کفر است، دور باشید. عواقب وطن فروشان به دول کفر را، ملاحظه بنمائید! دیدیم و میبینیم که به محلل های خودشان، وفا نمیکنند، مگر تا زمانی که چاره ندارند، و پس از آن، جز پشیمانی و عاقبت سوء برای تابعین آنها نمیماند.
باید بدانیم که هیچ نقصی در ممالک اسلامیه نیست که منسوب به دول کفر نباشد؛ و آنچه منسوب به آنها است، نقص در اسلام و ایمان است، یا منتهی به آن است.
غیر از معصومین(ع) کسی نمیتواند بگوید: « همه چیز را میدانم، با میبینم»
و نمیتواند کسی بگوید: «هیچ چیز را نمیدانم و همه جا تاریک»، بلکه هر عامل عادی، چیزهایی را میداند و باید حرکت کند و توقف ننماید، [و] بلکه باید از معلومات خود، مجهولات را استخراج نماید تا آنجا که بتواند؛ و چیزهایی را نمیداند و باید احتیاط و توقف و تفحص نماید تا به ندامت غیر مستدرک، مبتلا نشود.
و این مطالب برای جواب سئوال ها، [ ذکر شد] با اشتمال بر بیاناتی که اتمام حجت و تأکید آن است، تا آنکه علی العمیاء، یا به مسامحه، خود و دیگران از مؤمنین را، در گمراهی وارد ننماید.
کسانی که متحیر و مرددند، به آنها دستور داده شده و میشود:
ملاحظه کنید:
– کدامیک از دو حزب، با ولایت علی(ع) موافق یا موافق تر است؛
– و کدام، اعتقاد او عملاً انتظار مهدی(ع) را دارد یا متأکدتر است؛
– کدام، تغییری در امور دینیه، داده یا نمیدهد؛
– کدام، معتدل در فکر، یا متلوّن است در اعتقاد یا عمل؛
– کدام، ملکه تقوی و صدق و ائتمان دارد، یا قوی تر است؛
– کدام، در صفات، شبیه به کفر یا نفاق و کدام، دورتر است؛
– و بالجمله، کدام، به خدای متعال و خاتم الأنبیاء و خاتم الاوصیاء « صلوات الله علیهم و عجل فرجهم » نزدیک تر است.
از خداوند عظیم، موفقیت همه مؤمنین را بر مرضیات او، و تجنب از مبغوضات او را در همه جا و در هر حال، میخواهیم.
والسلام علیکم و رحمه لله و برکاته
الأحقر محمدتقی البهجه
۱۱/ محرم الحرام/۱۴۱۸