عضو خبرگان رهبری با بیان اینکه کتابسوزی محکومیت تاریخی و بشری در پی دارد، گفت: اینکه یک فرد حوزوی به خاطر داشتن دانش اندکی در زمینه طب متوهم شده و طبهاریسون را آتش میزند، ربطی به اسلامیسازی و استناد به نصوص برای علوم انسانی ندارد.
به گزارش شبکه اجتهاد، رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، با بیان اینکه آتشسوزی اصولاً در نگاه انسان امر منفی و فاقد ارزش و ناهنجاری بزرگ است، اظهار کرد: اگر این آتشسوزی به سمت علم و کتاب برود ناهنجاری، ابعاد تاریخی پیدا میکند. آتشسوزیهایی که در گذشته انجام شده است خاطرههای تلخ، ناگوار و تکاندهندهای برای انسانها ایجاد کرده است
حجتالاسلام والمسلمین احمد مبلغی به ایکنا گفت: کتاب و علم، میراث بشریت است و خداوند بشر را به علم و آگاهی ممتاز کرده است؛ کتاب سمبل علم و عامل انتقالدهنده مفاهیم علمی است و هرگونه تعرض و آتشسوزی به کتاب، محکومیت تاریخی و بشری در پی دارد.
آتشسوزی کتاب مبارزه با انسان است
مبلغی با بیان اینکه آتشسوزی اگر در مورد کتبی باشد که برای صحت و سلامتی انسان تدوین شده و مربوط به علم طب و یا کتبی مربوط به روح و اندیشه انسان باشد، این آتش سوزی از ناروایی بیشتری رنج میبرد، تصریح کرد: طب برای سلامتی انسان است و آتش زدن آن مبارزه و معارضه با جان انسان و خود انسان است؛ بنابراین این کار از حیث زشتی، کار بسیار بزرگی استت.
عضو خبرگان رهبری با بیان اینکه این آتشسوزی رابطه نادرستی را میان اسلام و طب بازنمود میدهد، افزود: اسلام هیچگاه نسبت به طب نگاه منفی نداشته بلکه همواره ترغیب به علم ابدان و طب کرده است و اینکه تصور کنیم با مفروضات محدودی که برساخته خود ماست میتوانیم با این موهبت و نعمت به مبارزه برخیزیم نارست است.
وی افزود: امیرمؤمنان(ع) وقتی ضربت خوردند، از طبیب استفاده کردند؛ طب همیشه مورد توجه ائمه اطهار(ع) بوده است؛ امام علی(ع) میخواست مناسبات بشری را بر دانش طب استوار کند وگرنه امام میتوانست و میدانست راه معالجهشان چیست؛ ایشان میخواستند که با تقویت علم طب راه مناسبات بشری را تعلیم دهند.
افکار منجمد؛ ریشه مبارزه با علوم روز
مبلغی با بیان اینکه محکوم کردن چنین رفتارهایی کار بسیار درستی است و از توسعه افکار منجمد جلوگیری میکند، تصریح کرد: البته این به معنای آن نیست که در احادیث ما ارشادات طبی وجود ندارد، از طرفی به معنای جلوگیری از توسعه علم طب هم نیست؛ روایات هم به سمت تقویت و توسعه توجه به علوم تجربی و علوم دیگر پیش رفته است.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سؤال که برخی در پی این حادثه گفتهاند که تبریزیان محصول یک رویه در حوزه است که به نام بومیسازی دست به چنین کارهایی میزنند، تصریح کرد: رویه حوزه به هیچ وجه بر این گونه نبوده و نیست و تنها در گوشه کنار حوزه رخ میدهد.
وی اظهار کرد: برخی افراد با آموختههایی که کسب میکنند این توهم برایشان ایجاد میشود که آنچه فراگرفتند به جای دانش طب مینشیند، لذا توجهی به پیچیدگیها و فوریت و ابعاد درمان ندارند و تصور میکنند با اندک دانش میتوانند پاسخگو باشند؛ اینها تعداشان زیاد نیست، ولی سروصدا و غوغای زیادی دارند.
مبلغی با بیان اینکه سروصدای زیاد به معنای تعداد زیاد نیست در پاسخ به این سؤال که آیا طرح مباحث اسلامیسازی به ویژه در یکی دو دهه اخیر مستمسکی برای این افراد نشده است؟ اظهار کرد: قطعاً باید تفاوت میان این مقولات بگذاریم؛ حتماً میان اسلامیسازی و زیر سؤال بردن علوم جدید و باطل دانستن آن تفکیک وجود دارد.
سنن طرح شده در قرآن هرج و مرج گونه نیست
وی اضافه کرد: در مباحث علمالاجتماع به سمت کشف قواعد و سننن حاکم بر روندهای اجتماعی میرویم و اصولاً اگر قرآن فاقد ارائه چنین سننی باشد داستانهای آن، العیاذبالله، هرج و مرج گونه خواهد بود.
وی افزود: خدا وقتی میخواهد داستان و یا قصصی را نظم و مناسبتهای حاکم بر انسان را بیان کند، عالم بر همه این مناسبات است و آن را طوری ارائه میدهد که بر نقطههای اصلی، عطف توجه شود و اگر مجهز به دانش کافی شویم میتوانیم اصول را از اقرآن استنباط کنیم؛ کسانی که در اسلامیسازی تشکیک و آن را زیر سؤال میبرند چارچوب مربوط به جوامع را از زبان خداوند نفی میکنند؛ البته پیششرطهایی مانند دانستن علوم روز و مبانی آن دارد.
مبلغی با بیان اینکه قرآن کریم تصویر کلی علمالاجتماع را در اختیار انسان قرار میدهد و میتوانیم مبانی و غایت علوم را از نصوص کشف کنیم، اضافه کرد: جامعهشناسی چند بعد دارد؛ گاهی مطالعه میدانی در مورد جامعه خاص داریم که بحث متفاوتی است، ولی وقتی میخواهیم سنن حاکم بر حرکت تاریخ بر مناسبات بشری را بفهمیم، نمیتوان گفت که قرآن هرج و مرج گونه سخن گفته است؛ خداوند سنن خود را به صورت قهری و قطعی بیان فرموده است، ولی این بدان معنا نیست که نظریات علمی انسانی جامعهشناسی را ندانیم.
وی تأکید کرد: دریافت ما گاهی تکمیل و ارزش افزوده و حتی دستیابی به چیزی است که در علوم نیست و در قرآن وجود دارد؛ لذا در اینجا بازسازی عمیقی رخ میدهد که اگر نباشد بشر در خلأ عمیقی خواهد بود؛ زیرا کسانی که این نوع فهم را کنار میگذارند خود را از معرفت جدیدی که مبتنی بر شهود و علم ماوراء خداوندی است، محروم میکنند.
مبغلی در پایان تصریح کرد: اسلامیسازی و بومیسازی علوم انسانی نباید دچار برخی آفتها مانند افراط و تفریط شود؛ اینکه برخی تصور کنند به معنای باطل دانستن تجارب بشر است و یا برخی از آن طرف بام بیافتند و کلاً آن را زیر سؤال ببرند مطمئنا ناروا و نادرست است.