شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
با توسعه تکنولوژی‌های جدید مانند سینمای تعاملی، ظرفیت‌های گسترده ای میان مخاطب و سینما ایجاد شده است که ضمن موضوع شناسی دقیق، نیازمند شناخت ابعاد فقهی آن توسط فقه پژوهان است. کتاب حاضر تلاش حجت‌الاسلام والمسلمین علی نهاوندی است که به همت پژوهشگاه فقه معاصر به زینت طبع آراسته شد و روانه بازار گردید.
به گزارش شبکه اجتهاد، به تازگی کتاب «هنر هفتم و سینمای تعاملی» نوشته حجت‌الاسلام والمسلمین علی نهاوندی به همت پژوهشگاه فقه معاصر به زینت طبع آراسته و روانه بازار شده است.
مدیر گروه فقه هنر و رسانه مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در مورد محتوا و مسائل این اثر با اشاره به اینکه از یک سال و نیم گذشته بحثی در مورد ابعاد مختلف فقه هنر هفتم و موضوعات این صنعت بسیار مهم، تاثیرگذار و حساس مطرح کردیم، اظهار داشت: سینما قله فناوری‌های هنری و ارتباطی است و به همین دلیل به آن هنر هفتم می‌گویند، این ظهور قدرتمند سینما در تحولات فرهنگی و اجتماعی اثر می‌گذارد تا جایی که متخصصین می‌گویند بخشی از تحولات سبک زندگی از هژمونی جریان سینمایی – از بعد محتوایی تا حواشی پیرامون آن – ناشی می‌شود.
سینما تاثیرگذار بر سبک زندگی
نهاوندی در ادامه تاکید کرد: بی شک یکی از صنایع فرهنگی سازنده جهان فکری و محیط فرهنگی و تاثیرگذار بر سبک زندگی صنعت سینما است، این صنعت پر مخاطب و چندوجهی در یک رابطه دیالکتیک از فرهنگ و تمدن حاکم اثر پذیرفته و بر آن اثر می‌گذارد و با توسعه تکنولوژی‌های جدید مانند سینمای تعاملی ظرفیت‌های گسترده‌ای میان مخاطب و سینما ایجاد شده است که ضمن موضوع شناسی دقیق، نیازمند شناخت ابعاد فقهی آن توسط فقه پژوهان است.
نویسنده کتاب «هنر هفتم و سینمای تعاملی» با تاکید براینکه صنعت بسیار بزرگ سینما در دنیا با گردش مالی زیاد فعالیت دارد و اکنون شرکت‌های چند ملیتی عهده دار فعالیت در این صنعت خلاق و فرهنگی تاثیرگذار هستند، افزود: این صنعت با تکنولوژی‌های امروز وارد فاز‌های جدیدی شده و در بسترهای اینترنت فعالیت می‌کند و یک سیستم و سبکی را تحت عنوان “سینمای تعاملی” بوجود آورده است.
سینما‌های تعاملی، گونه‌ای پیشرفته‌تر از سینما‌های سنتی
این استاد حوزه علمیه قم در ادامه خاطر نشان کرد: من بخاطر آنکه ابعاد قضیه با موضوعات مرتبط با فقه هنر هفتم متفاوت بود و “سینما‌های تعاملی” یک گونه پیشرفته‌تر از سینما‌های سنتی است وارد این بحث شدم تا تبیین هنجار‌های تعاملی و ارتباطی با دانش فقه چارچوب بندی شود و ضوابط این پدیده چندضلعی فرهنگی که ابعاد هنری، رسانه‌ای و فرهنگی دارد و در جامعه سازی و فرهنگ سازی نقش ایفا می‌کند را تبیین کنم.
نهاوندی با اشاره به اینکه مخاطب در سینمای تعاملی یک تماشاگر منفعل نیست بلکه کاربر فعال است و در انتخاب سوژه فیلمنامه، پایان بندی ها، مدل کارکترها، زمان و مکان فعال است، تصریح کرد: این اتمسفری بود که احساس کردیم باعث می‌شود ضوابط و چارچوب‌های شرعی آن را در فقه پژوهشی مداخله دهیم و وارد این مسئله شویم.
وی در خصوص محتوای کتاب «هنر هفتم و سینمای تعاملی» ابراز کرد: این کتاب را به سه بخش تقسیم کردم؛ بخش اول کلیات و مفاهیم است و بخش دوم موضوع شناسی و ابعاد فقهی صنعت سینما مانند تکنولوژی سینما، نسبت حاکمیت و سینما از نظر حکمرانی فرهنگی، پدیده سلبریتی ها، پوشش هنرمندان و مباحثی کلی صنعت مورد بررسی قرار گرفته؛ موضوع شناسی سینمای تعاملی قابلیت پردازش دارد و ما این کار را انجام دادیم.
بخش‌های کتاب «هنر هفتم و سینمای تعاملی»
نویسنده کتاب «هنر هفتم و سینمای تعاملی» در ادامه افزود: بخش سوم کتاب موضوع شناسی و ابعاد سینمای تعاملی است که مانند بخش دوم وارد ابعاد فقهی سینمای تعاملی شده است؛ سینمای تعاملی مسئله داده پردازی‌ها را دارد و داده پردازی‌ها گاهی حریم شخصی و خصوصی را در بر می‌گیرد و گاهی با حوزه مهندسی افکار سروکار دارد؛ لذا در این کتاب ابعاد فقهی تولید، توزیع و مصرف به صورت تراکش قابل توجهی مورد بررسی قرار گرفته است و درباره شبکه قاچاق فیلم‌های سینمای تعاملی، توزیع غیرقانونی، مالکیت سینمای دیجیتال، ژانر کودک مطالبی بیان شده است.
نهاوندی ضمن بیان اینکه ایران در مورد سینمای تعاملی هنوز گام‌های ابتدایی را برداشته است، گفت: انتخاب سینما‌های تعاملی و خانگی در پیشرفت تکنولوژی رسانه دنیا به گونه‌ای است که خود کاربر سوژه و مُد کمدین را با جهت گیری خاص انتخاب می‌کند که در کتاب به این خصوص پرداخته شده است و موضوع نفوذ در افکار عمومی نیز مورد توجه قرار گرفته است.
این استاد فقه هنر و رسانه در پایان یادآور شد: این کتاب به همت پژوهشگاه فقه معاصر و فعالیتی که دوستان در گروه‌های فرهنگ و هنر آنجا داشته‌اند تولید و در شهریور ۱۴۰۳ به زیور طبع آراسته شده است.
