دومین سالگرد رحلت عالم ربانی و مجاهد، آیتالله سید محمدباقر شیرازی، از علما و اساتید برجسته حوزه علمیه مشهد دوم اردیبهشتماه در مشهد برگزار میگردد.
به گزارش خبرنگار اجتهاد، مراسم دومین سالگرد رحلت آیتالله سید محمدباقر شیرازی، از علما و اساتید برجسته حوزه علمیه مشهد دوم اردیبهشتماه با حضور علما، اساتید و فضلای حوزه علمیه در مشهد برگزار میشود.
بر اساس این گزارش، در این مراسم که فردا پنجشنبه، دوم اردیبهشتماه از ساعت ۲۰:۳۰ در خیابان آیتالله شیرازی، آیتالله شیرازی ۱۷ برگزار خواهد شد، حجتالاسلام حبیبالله فرحزاد، استاد حوزه و دانشگاه به ایراد سخنرانی میپردازد.
نگاهی به زندگینامه علمی و سیاسی
سید محمدباقر شیرازی در اول ماه رجب سال ۱۳۵۰ هجری قمری همزمان با میلاد با سعادت حضرت امام محمد باقر علیهالسلام در دامان مرجع بزرگ و مجاهد مرحوم آیتالله حاج سید عبدالله شیرازی (ره) به دنیا آمده و از همان ابتدا با داشتن استعداد و بلوغی کم نظیر به فراگیری علوم دینی پرداختند و در سن بیست سالگی به درجه رفیع اجتهاد نایل گردید.
ایشان در کنار کسب مراتب عالیه اخلاقی، اشتیاق سرشار به فراگیری علوم مختلف از یکسو و هوش و استعداد و نبوغ ذاتی از سوی دیگر، موجب شد تا معظّمله در هر مرتبه از مدارج علمی، گوی سبقت را از همدورهایهای خود ربوده و همواره مورد تحسین و تمجید علمی و درسی همگان واقع شود و در سن ۲۰ سالگی به رتبه عالیه اجتهاد نائل و مرتبه علمی وی مورد تأیید مراجع عظام تقلید وقت واقع شد.
فعالیتهای سیاسی در عراق
آیتالله سید محمدباقر شیرازی علاوه بر داشتن مزایای علمی، در تحوّلات سیاسی و اجتماعی عراق و ایران دارای نقش ارزندهای بود و در عین حال برای والد معظّم خویش نیز معین فکری مورد قبولی به شمار میرفت و قسمت مهمی از روابط والد معظّم خویش با مراجع عظام تقلید وقت به خصوص رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) را به عهده داشت و از آن جمله میتوان به مقابله ایشان با نقشه منزوی ساختن مرحوم آیتالله حکیم توسط رژیم بعث عراق به منظور تضعیف کیان شیعه و صیانت علمای اعلام اشاره کرد که با جدّیت تمام مراجع وقت را پس از دیدار و ملاقات معظّمله و والد معظمشان از آن فقید سعید ـ با وجود جوّ خفقان و رعب و وحشت ـ تشجیع به دیدار با آن مرجع عالیقدر در حمایت از مرجعیت شیعه کرده و نقشههای شوم رژیم تازه به قدرت رسیده بعث مبنی بر منزوی ساختن مرجعیت شیعه را نقش بر آب ساخت.
مرحوم شیرازی همچنین در اقدامی شجاعانه رژیم بعث عراق را به رعایت حال طلاب و فضلای ایرانی مقیم عراق که توسط رژیم بعث به طرز بسیار دلخراشی به منظور بازگرداندن به ایران دستگیر و روانه زندانها شده بودند، وادار کرد و رژیم بعث آن زمان را به بدتر از سگهای هارونالرشید تشبیه کرد که در نهایت منجر به دستگیری و زندانی شدن ایشان در زندانهای مخوف رژیم بعث و روانه شدن ایشان به ایران شد.
همراهی با جریان انقلاب اسلامی
وی در مقاطعی از تصمیمگیریها با شجاعت کامل نقش اساسی داشت که از آن جمله میتوان به تحصّن اعتراضآمیز مراجع و علما در مدرسه علمیّه نوّاب و بیمارستان امام رضا(ع) جهت محکوم کردن اعمال دژخیمان رژیم منحوس پهلوی و نیز تجمّع اعتراضآمیز جهت آزادی رهبران مبارزه ازجمله شهیدهاشمینژاد که توسط سران رژیم دستگیر و از سرنوشت ایشان اطلاعی در دست نبود تا آزادی بیقید و شرط ایشان اشاره کرد و در آغاز ورود رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) و اقامت ایشان در شهر مقدس قم نیز به منظور حمایت از ایشان و ریشههای انقلاب، با ابتکاری شایسته جمع کثیری از علما را به منظور دیدار با ایشان از مشهد مقدس به سمت قم حرکت داده و در این میان والد معظمشان نیز به ملاقات با ایشان پرداختند که این عمل توأم با حرکتهای مشابه در سایر بلاد و نقاط کشور، تأثیر بسزایی در تقویت پیکره انقلاب و نیروهای آن داشت.
مرحوم آیتالله سید محمدباقر شیرازی در جریان انقلاب (در کنار مرحوم میرزا جوادآقا تهرانی و مرحوم آیتالله واعظ طبسی)
معظّمله پس از پیروزی عظیم انقلاب اسلامی ایران به رهبری رهبر فرزانه و کبیر انقلاب و با اتحاد مراجع عظام وقت و از جمله والد معظّمشان از دیرباز و در جریان مبارزه با کشف حجاب رضا شاه ملعون و اجتماع اعتراضآمیز در مسجد گوهرشاد به همراه سایر مراجع و علمای وقت، عَلَم مبارزه علنی با خاندان پهلوی ـ که کمر به نابودی مقدّسات اسلام و مکتب اهل بیت(علیهم السلام) بسته بود ـ را برافراشته و مبارزه بیامانی را بر علیه طاغوتیان در ایران و عراق آغاز کرد و در این راه، مشقتها، مصیبتها و تبعیدهای فراوانی را متحمّل شد که این تلاشها در دفاع از مکتب تشیّع علوی زبانزد خاص و عام است.
والد ایشان مرحوم آیتالله حاج سید عبدالله طاهر شیرازی از علمای مشهور عصر خود بوده و در دوران انقلاب اسلامی حسینیه آن فقید سعید، از اصلیترین پایگاههای تجمّعات و تصمیمات بود.
آیتالله سید محمدباقر شیرازی در بسیاری از علوم نظریات منحصربهفردی داشت که از سوی مراجع عظام و اساتید و دانشگاهها با استقبال کمنظیری روبرو شد، همچنین سجایای اخلاقی و تواضع فراوان ایشان و اهتمام به رسیدگی به ضعفا و امور مردمی زبانزد خاص و عام بود.
یادآور میشود، آیتالله سید محمدباقر شیرازی پس از گذراندن یک دوره بیماری طولانی، ۲۳ اردیبهشتماه ۹۳، در زادروز میلاد باسعادت حضرت امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) در بیمارستان امام رضا(ع) تهران به دیار باقی شتافت و پیکر ایشان، ۲۶ اردیبهشت در محل دارالعباده حرم مطهر به خاک سپرده شد.