شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
حجت‌الاسلام علیرضا پیروزمند معتقد است بحث فضای مجازی به علت ضریب نفوذ فوق العاده‌‌‌ای که دارد، طبیعتاً موضوع بسیار مهمی برای همه کشورها و بخصوص نظام جمهوری اسلامی است. اهمیت این مقؤله در ایران اسلامی به این دلیل است که نقطه ثقل این پیام رسان‌ها، متأسفانه در خارج از مرزهای ما قرار دارند و این موضوع تهدیدات متنوع اقتصادی، سیاسی و فرهنگی‌‌‌ای را متوجه نظام اسلامی کرده است.
به گزارش شبکه اجتهاد، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پیروزمند، عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم اسلامی، درباره ضرورت توجه به پیام رسانهای داخلی و بومی و همچنین تحلیل محتوایی فتوای رهبری معظم در این باب، گفت: بحث فضای مجازی به علت ضریب نفوذ فوق العاده‌‌‌ای که دارد، طبیعتاً موضوع بسیار مهمی برای همه کشورها و بخصوص نظام جمهوری اسلامی است. اهمیت این مقؤله در ایران اسلامی به این دلیل است که نقطه ثقل این پیام رسان‌ها، متأسفانه در خارج از مرزهای ما قرا دارند و این موضوع تهدیدات متنوع اقتصادی، سیاسی و فرهنگی‌‌‌ای را متوجه نظام اسلامی کرده است. اوج این تأثیرات، متأسفانه در مناقشات سیاسی صورت گرفته در ایام پایانی سال گذشته بود که این پیام رسان‌ها بعضاً معاند، با سوء استفاده از مطالبات مردمی، جوّ روانی و ملتهبی را در ایران اسلامی ایجاد کردند و سعی در برهم زدن امنیت و آرامش جامعه داشتند.
وی گفت: بعد از این اتفاقات بود که رجوع به پیام رسانهای داخلی، جدی تر مورد توجه مسئولین و متولیان امور قرار گرفت. در این میان عده‌‌‌ای که شاید منافعشان با پیام رسانهای خارجی پیوند خورده بود و یا اطمینانی به پیام رسانهای داخلی نداشتند، با ایجاد شبه و تردید سعی در تخطئه لزوم توجه به پیام رسانهای داخلی داشتند. مهمترین بحثی که در این باب، در بین قائلین و مخالفین پیام رسانهای داخلی وجود داشت، موضوع عدم اطمینان مردم به حفظ اطلّاعات و حریم خصوصی آنان در پیام رسانهای داخلی بود.
پیروزمند اظهار داشت: به نظر می‌رسد؛ فرمایش مقام معظم رهبری(دامت برکاته) در این باب که فرمودند: «ورود به عرصه شخصی و خصوصی افراد در این حوزه شرعاً جایز نیست»، خط بطلانی بود بر تمام ادعاها و برداشت‌های ناصوابی که در این زمینه وجود داشت. اساساً می‌بایست گفت که مخاطب این سخن رهبری، هم دست اندرکاران فضاهای مجازی داخلی بودند که شاید این امر را خیلی جدی متصّور نبودند و هم پاسخی بود برای آن دسته افرادی که امنیت و حفظ حریم شخصی افراد را مهم قلمداد می‌کردند.
عضو هیأت علمی فرهنگستان علوم اسلامی ادامه داد: در واقع رهبری، صراحتاً با این بیان، هرگونه سوء برداشت معاندین و دسیسه چینان را چه در داخل و چه در خارج، نسبت به استفاده از پیام رسانهای داخلی، خنثی نمودند. علی‌‌‌ای حال، این موضوع، مقؤله بسیار جدی و مهمی است که امنیت و آرامش و استقلال نظام اسلامی را تأمین می‌نماید و حضور فعالانه در عرصه رسانه ای، بایسته‌‌‌ای است که نمی‌بایست تصمیم گیری در این حوزه را به بیگانگان و معاندین نظام اسلامی واگذار کرد.
وی با بیان اینکه نقش مردم در این عرصه بسیار مهم است، گفت: مردم فهیم ایران اسلامی با تشخیص منافع و مصالح کشور می‌بایست دست دسیسه چینان و معاندین ایران اسلامی را از فضای مجازی کشور کوتاه کنند. اساساً در بحث فقه رسانه، می‌بایست بیان کرد که در این حوزه، دو جنبه قابل تفکیک از یکدیگر وجود دارد. حفظ حقوق فرد فرد شهروندان که از پیام رسان‌ها استفاده می‌کنند، مهمترین موضوع در بحث فقه رسانهای است.
پیروزمند در ادامه گفت: این همان دغدغه‌‌‌ای است که در بیانات رهبری معظم به آن اشاره شده است و حفظ و پاسداشت حریم خصوصی افراد مورد تأکید قرار گرفته است. جنبه دیگر فقه رسانه، توجه به قابلیت‌ها جمعی‌‌‌ای است که پیام رسان‌ها دارا هستند و یا می‌توانند ایجاد نمایند.
وی در این باره توضیح داد: منظور از قابلیت‌های جمعی در این باب، داده کاوی‌هایی هستند که این پیام رسان‌ها می‌توانند با استفاده از آن جریان سازی نمایند و معاندین و یا متخاصمین داخلی و خارجی را نسبت به نظام اسلامی تهیج کنند. تحلیل رفتار و مناسبات اجتماعی و مردمی و بررسی و تحلیل نقاط ضعف و قوت جامعه و تغییرات فرهنگی در اقلیم‌های مختلف، از اهم جریان سازی‌هایی هستند که پیام رسان‌ها می‌توانند ایجاد نمایند.
این پژوهشگر در ادامه گفت: تشخیص اولویت‌ها و واکسینه کردن جامعه نسبت به القائات نامتعارف و هجمه‌های بیگانگان، رویکرد دیگری است که در موضوع فقه رسانه می‌توان به آن ورود کرد. به عبارتی دیگر رویکرد ورود فقه به عرصه فضای مجازی می‌بایست بیش از حقوق افراد و تعیین مواجهات در عرصه رسانهای مورد توجه قرار گیرد. اینکه آیا قراردادن اطلاعات افراد در مظان بهره برداری سایر افراد آن هم در اقصی نقاط جهان، مناسب است یا خیر؟ و یا اصولاً هرگونه اطلاعاتی قابل پردازش هستند یا خیر؟ مهمترین مقولاتی هستند که می‌تواند مورد توجه فقه رسانه قرارگیرند. اگراینگونه لحاظ گردد، قطعاً احکام فقهی و احکام اجتماعی فقه رسانه، بسیاری از مصالح و منافع جامعه را مورد تأکید قرار خواهند داد و این امر شبهات و سوء برداشت‌ها را برطرف خواهد کرد.
وی افزود: فضای مجازی و عرصه‌های رسانهای در واقع پدیده‌های نوظهوری هستند که به سرعت و ضریب نفوذ بسیار بالا توانسته‌‌اند جای خود را در حیات و معاش مردم باز کنند و هم اینک کمتر شخصی است که بتواند خارج از این چارچوب، به فعالیت و تحقیق علمی و شخصی بپردازد. همین ضرورت عملی، نیاز مبرم به بررسی و تحلیل محتوای این پیام رسان‌ها را مشخص تر می‌نماید.
پیروزمند با بیان اینکه دشمنان نظام اسلامی بِجد در پی بهره برداری‌های مناسب با منافع خود از این شبکه‌ها وپیام رسان‌ها هستند، گفت: سرمایه گذاری‌های بزرگ و عظیم این معاندین در این باب، خود گویای این مطلب است. در این مسیر نقش مردم و مسئولین در برهم زدن معادلات نظام سکولار و صهیونیسم غرب، بسیار بسیار حائز اهمیت است. ایجاد فضای وسیع و پهنای باند قابل استفاده و توسعه سخت افزاری، از ابتدایی ترین مسئولیت‌های مسئولین در این بخش است.
قائم مقام فرهنگستان علوم اسلامی گفت: نقطه مهم و قابل توجه، تحلیل و دقت در مبانی محتوایی این کانال‌های پیام رسانی است. بنابراین ایجاد بستر و محیط مناسب و امن از اهم بایسته‌های مسئولین در این مقؤله هستند. باید توجه داشت که نسل جوان ما به شدت در معرض سوء استفاده دشمنان و معاندین نظام قرار دارند. نظام سرمایه داری غربی با تغییر رویکرد و استفاده نابجا از فضاهای رسانه ای، بابی تازه در بهره برداری و استثمار و جاسوسی از سایر ملّت‌ها باز کرده است.
وی در پایان به مهر گفت: هوشیاری و عدم وابستگی به این بسترهای نامناسب، قطعاً دشمنان را در رسیدن به امیال و خواسته‌های نامشروع شان ناکام خواهد گذاشت. قطعاً استفاده از ظرفیت‌های داخلی و تکیه بر توان بومی کشور، ایران اسلامی را در این مسیر واکسینه خواهد کرد. نکته بسیار مهم در این پروسه قطعاً؛ حضور علما و کارشناسان خبره دینی و همراه با موضوع شناسی آنها است. به طور قطع، این امر نیز همانند سایر مواجهات این عزیزان، می‌تواند در خنثی سازی و برهم زدن معادلات دشمنان مؤثر واقع گردد و نظام اسلامی را در مسیر رشد و شکوفایی اخلاقی و اجتماعی مساعدت نماید.
