شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
شبکه اجتهاد: آیت‌الله حاج شیخ محمد کاظم مهدوی دامغانی رضوان الله تعالی علیه (متولد جمادی الثانی ١٣١۶_شمسی ١٢٧٧) از عالمان متقی و سلف صالح روحانیت شیعی و از اجلای فقها و اصولیین است. این عالم ربانی در مشهد مقدس و بارگاه رضوی (علیه‌السلام) از شهرت به علم و تقوا و فروتنی و تواضع عالمانه برخوردار بود. آن عالم همام از ارکان حوزه علمیه مشهد به شمار می‌رفت.
آیات عظام و بزرگان حوزه علمیه نجف و ایران همچون مرحوم میرزا محمد آقازاده خراسانی، مرحوم میرزای نایینی، مرحوم آقا ضیاءالدین عراقی، مرحوم حاج شیخ محمدحسین اصفهانی( کمپانی)، مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی، مرحوم سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای و مرحوم میرزا مهدی اصفهانی و برخی بزرگان دیگر “اعلی الله مقامهم الشریف” اجتهاد مطلق ایشان را در اجازات متعدد کتبی تصریح فرموده‌اند.
رهبر معظم انقلاب درباره ایشان فرمودند: «آقای حاج شیخ کاظم دامغانی در میان عناصر حوزه به فضل اشتهار داشتند.» همچنین ایشان در سخنان خود در جمع مردم دامغان، ضمن تجلیل از ایشان بیان کردند: «در مشهد هم مرحوم آیت الله دامغانی از مدرسان معروف مشهد و شخصیت برجسته‌ای در زمان جوانی ما بود.»
آیت‌الله سیستانی نیز در مورد ایشان فرمودند: آقای دامغانی مرجع سوالات و حل مشکلات حوزه بود و پس از شهریور ١٣٢٠ احیاگر و از احیاگران حوزه علمیه خراسان بودند.
وی بیش از پنجاه سال بر مسند تدریس فقه و اصول نشست از این رهگذر، طالبان علم از سرچشمه فیض ایشان سیراب شدند و برخی از آنان بعدها در زمره علمای بزرگ و مراجع تقلید قرار گرفتند که از آن جمله می‌توان به آیات عظام: حاج سید عبدالاعلی سبزواری، حاج شیخ حسین وحید خراسانی، حاج میرزا حسنعلی مروارید، پروفسور فلاطوری، حاج شیخ علی نمازی، حاج سید حسن مرتضوی شاهرودی، حاج شیخ محمد رضا مهدوی دامغانی، حاج شیخ عباسعلی شاهرودی، حاج شیخ احمد علی احمدی شاهرودی، حاج شیخ مصطفی و حاج شیخ مرتضی اشرفی شاهرودی، حاج شیخ علی اکبر صدرزاده دامغانی، حاج شیخ مرتضی مطهری، حاج شیخ غلامحسین آهنیان اشاره کرد.
آیت‌الله مهدوی دامغانی علاوه بر تبحر در حوزه علوم معقول و منقول در اخلاق عملی نیز از اسوهایی بس سترگ به حساب میآمد و اخلاق حمیده و سجایای پسندیده ایشان زبانزد خاص و عام بود. از مهمترین ویژگی‌های آن عالم کامل این بود که از هیاهو و جنجالِ اشتهار و صیتِ علمی و ابراز شخصیت پرهیز می‌نمود.
در احوالاتشان آمده است با این که اهلیت مرجعیت داشت از دادن فتوا و انتشار رساله عملیه اجتناب می‌کرد، بعد از رحلت آیت‌الله العظمی میلانی استادان و بزرگان حوزه علمیه مشهد به آیت‌الله مهدوی دامغانی پیشنهاد مرجعیت دادند و در خواست رساله عملیه کردند. این پیشنهاد از سوی بزرگانی مانند حضرات آیات حاج میرزاعلی فلسفی، حاج میرزا جواد آقا تهرانی، حاج میرزا حسنعلی مروارید و حاج سید کاظم اخوان مرعشی مطرح شد، اما ایشان از تصدی منصب افتاء امتناع ورزید.
سرانجام این عالم ربانی و محب صادق أئمه اطهار “صلوات الله علیهم اجمعین” در ۲۷ شعبان سال ۱۴۰۱قمری دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع با شکوهی، در «دارالزهد» حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.
