شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
در پی ادعای اخیر سیدکمال حیدری، حجت‌الاسلام والمسلمین سید منیر الخباز نظر آیت‌الله سیستانی را درباره کفر باطنی پیروان سایر مذاهب اسلامی اعلام کرد.
به گزارش شبکه اجتهاد، در ویدئویی که از این فاضل حوزوی منتشر شده وی اظهار می‌کند: مرجع عظیم الشأن شیعیان اثنی عشری [دوزاده امامی] در این زمینه فتوایی دارند که امروز از نجف اشرف دریافت کردم؛ ایشان می‌فرمایند: “مسلمانان غیر اثنی عشری [دوازده امامی] در ظاهر و واقع مسلمان هستند. نه اینکه فقط ظاهراً مسلمان باشند. بنابراین عبادات آنها مانند نماز، روزه و حج اگر طبق شرایط باشد مجزی و مبرئ‌الذمه است.”
این استاد مقیم حوزه علمیه قم افزود: این نظر مختص به آیت‌الله سیستانی نیست، بلکه استاد ایشان آیت‌الله بروجردی (ره) نیز چنین نظری داشتند.
سید منیر الخباز اضافه کرد: پس این کلام که «عالمی شیعی اصلا وجود ندارد که به کفر باطنی همه مسلمانان فتوا نداده باشد» صحیح نیست.
گفتنی است، در این کلیپ فتاوای ناشنیده آیات بروجردی و سیستانی و کوهکمره‌ای و محمدحسین کاشف الغطاء در باب اسلام ظاهری و واقعی و صحت اعمال و عبادات اهل سنت بیان می‌شود؛ و خبرگزاری حوزه در تماس با دفتر آیت‌الله سیستانی جویای صحت این فتوا شد که مورد تایید قرار گرفت.
سلام علیکم
پیش از این سوالی محضر مرجع عالیقدر ارسال کردم که بدون پاسخ باقی ماند.
سوال را برای مخاطبین سایت اجتهاد به اشتراک می گذارم:
سال گذشته نقل قولی از مرجع عالی قدر آیت الله سیستانی حفظه الله توسط حجت الاسلام والمسلمین سید منیر خباز درباره ی «کفر مخالفین» صورت گرفت. حقیقتا بنده بسیار تعجب کردم و گفتم شاید اشتباهی از طرف ناقل بوده است. اما چندی بعد خبرگزاری رسمی حوزه این سخنان را به عنوان دیدگاه فقهی آیت الله سیستانی حفظه الله منتشر کرد و در آخر آن مطلب نوشت: «خبرگزاری حوزه در تماس با دفتر حضرت آیت الله سیستانی جویای صحت این فتوا شد که مورد تایید قرار گرفت.»
لینک مطلب در خبرگزاری مذکور:
https://hawzahnews.com/x9RXn
در آن نقل قول ذکر شده بود که مرجع عالیقدر دام ظلّه، برادران اهل سنت را ظاهرا و باطنا مسلمان می داند! و سخنان سید کمال الحیدری کاملا مردود است.
بنده از سید کمال الحیدری دفاع نمی کنم اما دو سوال برایم پیش آمده که از محضر مرجع عالیقدر دام ظلّه می پرسم:
۱. اگر قائل به کفر باطنی مخالفین نشویم، چگونه تعابیر موجود در روایات معصومین علیهم السلام را باید توجیه کنیم؟ مثلا اینکه جناب شیخ صدوق ره در من لا یحضره الفقیه از حضرت صادق علیه السلام نقل کرده است که فرمودند: «امامان پس از من دوازده نفرند، نخستین آنان علی بن ابی طالب(علیه‌السلام) و آخرین آنان قائم است. ایشان پس از من جانشینان و اوصیای من و حجت‌های خداوند بر امتم هستند. هر که به آنها اقرار کند مومن و کسی که آنان را انکار کند کافر است». (من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۹)
مرحوم آیت الله خویی، مضمون این روایات (کفر منکرین ولایت) را متواتر ارزیابی کرده است. (مصباح الفقاهه من المعاملات، ج۱، ص: ۳۲۳)
غیر اینکه بگوییم: «منظور اهل بیت ع کفر باطنی مخالفین است که با اسلام ظاهری منافاتی ندارد.» چه توجیهی می توان برای کفر مخالفین و طهارت ایشان کرد؟
۲. فتوای منقول از آن مرجع عالیمقام دام ظلّه، تالی فاسد دارد. به این معنی که لازمه ی این فتوا این است که فرقی بین شیعه و سنی وجود ندارد و تغییر مذهب از شیعه اثنی عشری به هر یک از مذاهب اهل سنّت جایز است!!!
آیا دیدگاه مرجع محقق و عالی مقام دام ظلّه، همین است؟ اگر اینطور نیست لطفا توضیح بدهید که فارق بین شیعه و سنی چیست و چطور می شود که برادران اهل سنّت را از کفر باطن مبرّا دانست و در عین حال تغییر مذهب را هم جایز ندانست.
علی القاعده طبق نظر ایشان، ایمان به ولایت امیرالمومنین علیه السلام واجبی خواهد ما زاد بر اسلام آوردن و کسی که اثناعشری نباشد آن واجب را ترک کرده است. در نتیجه تغییر مذهب به غیر مذهب اثناعشری حرام است هرچند موجب کفر نیست.
پیشنهاد میکنم در این زمینه به کتاب بحوث فی شرح مناسک الحج آسید محمدرضا سیستانی مراجعه کنید، ایشان مفصلا روایات این بحث را آورده اند و جمع بندی کرده اند و ان شاءالله از خلال آن مباحث، جواب این سوالات روشن می‌شود.
در کتاب «التکفیر فی ضوء الفقه الشیعی» نظر آیت الله وحید خراسانی هم بر همین است که سنی ها مسلمان هستند ظاهرا و واقعا.
اصلا آقای وحید به تقسیم بندی استادشان، مرحوم آقای خوئی مبنی بر تقسیم اسلام به ظاهری و واقعی ایراد دارند و اسلام را یک چیز بیشتر نمی دانند که آن را سنی ها دارند.
البته این دو نکته هم باید مورد توجه باشد که
اولا، تمامی فقهاء (چه آقای سیستانی، چه آقای وحید و چه دیگران) همه میگویند که غیر شیعه اثنی عشری اگر مستضعف نباشد در آخرت به سعادت نمیرسد ، اما این ربطی به اسلام آنها در این دنیا ندارد.
ثانیا، امثال آقای سیستانی، بروجردی، زنجانی و… که ایمان یعنی شیعه دوازده امامی را در عبادات شرط صحت نمی دانند بلکه شرط قبولی میدانند، که به تبع آن حکم به صحت اعمال عبادی آنها می دهند، میگویند: آن عبادتی از آنها صحیح است که با شرایط فقه شیعه باشد، نه با احکام خودشان و مشخصا این مطلب یا مصداق خارجی ندارد یا بسیار بسیار نادر است، چراکه عموم اهل تسنن با توجه به احکام خودشان نماز و حج و … به جا می آورند یعنی مثلا به نحو خودشان وضو میگیرند، دست بسته نماز میخوانند و… بنابراین، این اعمال از نظر تمامی فقهاء ما باطل است، پس محل نزاع تنها در جایی است که یک شخص سنی با اعتقادات اهل تسنن اما با توجه به فقه شیعه اعمال عبادی انجام دهد، اینجا بعضی فقهاء گفته اند که اعمالشان صحیح است، هرچند در آخرت به علت رهایی اهم واجبات یعنی ولایت معاقب هستند.
اهل تسنن به روش شیعیان عبادت کنند؟!