شبکه اجتهاد اجتهاد و اصول فقه, حکومت و قانون, اقتصاد و بازار, عبادات و مناسک, فرهنگ و ارتباطات, خانواده و سلامت
نویسنده در این کتاب سعی کرده است آسیب‌هایی که ورزشکاران در حین ورزش بر یکدیگر وارد می‌آورند، مورد بررسی فقهی و حقوقی قرار دهد و بدانیم که این نوع آسیب زدن ورزشکاران بر یکدیگر که در حین ورزش در باشگاه‌ها و اماکن ورزشی و به‌ویژه در مسابقات ورزشی ایراد می‌‌نمایند، چه مسؤولیت فقهی و حقوقی دارند؟
به گزارش خبرنگار اجتهاد، کتاب «مسؤولیت فقهی حقوقی آسیب زدن به حریف ورزشی» به قلم حجت‌الاسلام محمدرضا وحیدی صدر، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه خراسان از سوی انتشارات واژه‌پرداز اندیشه به زیور طبع آراسته و منتشر شد.
در معرفی اثر آمده است: دین اسلام نیز همواره به‌عنوان یک دین کامل و جهان‌شمول به‌تمامی زوایای یک زندگی سالم میاندیشد و همه راه‌های منتهی به سعادت دنیا و آخرت را برشمرده است. ارزش تندرستی را بیان میکند؛ حفظ بهداشت را لازم می‌داند و به ورزش و توجه به آن اهمیت داده است. در ورزش حادثه و صدمات فیزیکی اجتناب‌ناپذیر است. زمانی که با این نوع حوادث موجود در ورزش روبرو می‌شویم، نظرها به‌سوی دین و شریعت و قوانین موجود سوق پیدا میکند که نظر شریعت و دین، نگاه و منظر قانون و حقوق، نسبت به این پدیده نه‌چندان نوظهور «ورزش» و «آسیب زدن به حریف ورزشی» چیست؟
در این کتاب سعی شده است که آسیب‌هایی که ورزشکاران در حین ورزش بر یکدیگر وارد می‌آورند، مورد بررسی فقهی و حقوقی قرار گیرد و بدانیم که این نوع آسیب زدن ورزشکاران بر یکدیگر که در حین ورزش در باشگاه‌ها و اماکن ورزشی و به‌ویژه در مسابقات ورزشی ایراد می‌‌نمایند، چه مسؤولیت فقهی و حقوقی دارند؟ از نظر حقوق، در چنین ایراد صدمه‌های به حریف ورزشی، چه مسؤولیت کیفری و یا مدنی وجود دارد؟ پاسخ فقه و فقها چیست؟ قانون و حقوق مدون چه نظراتی دارد؟ ارزیابی فقهی و حقوقی در این امر، موجب تدوین این کتاب گردید.
لازم به ذکر است، چاپ اول کتاب «مسؤولیت فقهی حقوقی آسیب زدن به حریف ورزشی» به قلم حجت‌الاسلام محمدرضا وحیدی در ۲۹۶ صفحه و به قیمت ۳۵ هزار تومان از سوی انتشارات واژه‌پرداز اندیشه منتشر شده است.
گفتنی است، کتاب «اخلاقیات در ورزش؛ ارزش‌ها و ضد ارزش‌های رفتاری در ورزشکاران» دیگر اثر این مدرس حوزه علمیه مشهد است که در توضیح این اثر آمده است: بین قهرمان و پهلوان فرق است، در برخوردی ابتدایی می‌‌توان رابطه عموم و خصوص بین قهرمانی و پهلوانی برقرار کرد. بر این اساس، چه بسیار قهرمانی که پهلوان و چه بسیار پهلوانی که قهرمان نبوده و نیستند و البته چه اندک قهرمانی که پهلوان بوده و هستند. قهرمان، تنها به قهرمان شدن و مدال گرفتن میاندیشد. او از هر وسیله‌ای استفاده میکند تا به‌منظور خود برسد؛ اما یک پهلوان از هر وسیله‌ای برای کسب مقام قهرمانی و گرفتن مدال استفاده نمی‌‌کند. همچون پوریای ولی و تختی، پهلوان بودند، با صفات برجسته انسانی، فتوت، جوانمردی، اخوت، وفای به عهد، مبارزه با ظلم و ظالم، حمایت از مظلوم، گذشت، ایثار، عشق به مردم و…
