قالب وردپرس افزونه وردپرس
خانه / همه مطالب / اجتهاد و اصول فقه / اصطلاحات اصولی: اوثقیت راوی
اوثقیت راوی در دو معنی به کار می رود: ۱. ثقه تر بودن راوی؛ ۲. عامل ترجیح روایت، هنگام تعارض.

اصطلاحات اصولی: اوثقیت راوی

اصطلاح:

اوثقیت راوی

تعریف اجمالی: اوثقیت راوی در دو معنی به کار می رود: ۱. ثقه تر بودن راوی؛ ۲. عامل ترجیح روایت، هنگام تعارض.
توضیحات کامل:

فهرست مندرجات
۱ – تعریف
۲ – پانویس
۳ – منبع

تعریف
اوثقیت راوی، به معنای آن است که راوی یک حدیث در مقایسه با راوی حدیث دیگر، مورد اطمینان و وثوق بیشتر می‌باشد.
اوثقیت راوی یکی از مرجحات منصوص است. در روایت آمده است: «زراره» از امام محمد باقر (علیه‌السّلام) سؤال می‌کند: «… یا سیدی! انهما معا مشهوران مرویان ماثوران عنکم، فقال علیه‌السّلام : خذ بما یقول اعدلهما عندک و اوثقهما فی نفسک». [۱] [۲]

پانویس
۱. ↑ بحارالانوار، مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ج۲، ص۲۴۵.
۲. ↑ کفایه الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص (۱۸۷- ۱۸۶).
منبع:

فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۷۱، برگرفته از مقاله «اوثقیت راوی».
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Real Time Web Analytics