سقط جنین هیچ تفاوتی با «قتل نفس» ندارد/ لزوم پرداخت «دیه کامل انسان» برای هر سقط

نویسنده کتاب «افزایش جمعیت یا کنترل» گفت: سقط یک قتل نفس یا کشتن انسان است؛ جنین زنده معصومی که دستش از همه جا کوتاه است، به چه گناهی باید کشته شود؟! دیه جنینی که خلقتش در رحم مادر تکمیل شده و روح نیز در آن دمیده شده برابر یک انسان زنده است.

به گزارش شبکه اجتهاد، حجت‌الاسلام محمدجواد مروجی طبسی با تأکید بر پیامدهای مادی و معنوی عمل جنایتکارانه «سقط جنین» به خبرگزاری تسنیم گفت: در رابطه با رسم زنده به گور کردن دختران در عصر جاهلیت، قرآن کریم می‌فرماید در روز قیامت از مولود سؤال می‌شود که چرا کشته شد!

وی ادامه داد: ظاهراً در زمان جاهلیت و عصر فعلی از این نظر فرقی وجود ندارد؛ در جاهلیت در زمان وضع حمل، مادر را کنار گودالی می‌بردند تا در آنجا زایمان کند، اگر بچه پسر بود آن را نگه می‌داشتند و به هم تبریک می‌گفتند اما اگر دختر بود، همان‌جا او را در چاله می‌انداختند و به‌رویش خاک می‌ریختند! در روایات آمده است که در جاهلیت چنین کارهایی رایج بوده است؛ همین طور که در زمان حاضر سقط و اسقاط جنین رایج است.

این مورخ و نویسنده کتب سیره ائمه(ع) تصریح کرد: در دوره جاهلیت رسم دیگری شایع بود و برآن‌اساس، جنین سقط‌شده را می‌خوردند! و همین طور خرید و فروش نوزاد سقط‌شده رایج بود! اگر نوزاد سقط‌شده پسر بود، خوردن آن تنها برای مردان جایز بود و اگر دختر بود، هم زن و هم مرد می‌توانستند از گوشت آن بخورند! اما سقط جنین در هیچ دورانی مجاز نبوده علی‌الخصوص در مذهب اهل‌بیت(ع) شدیداً از این مسئله نهی شده است.

وی اضافه کرد: گذشته از عللی که برای این عمل ناپسند وجود دارد، باید این سؤال را بپرسیم که؛ جنین زنده معصومی که دستش از همه جا کوتاه است، به چه گناهی باید کشته شود؟! مرحوم علی‌بن ابراهیم در تفسیر خود می‌گوید که در زمان جاهلیت این اعمال به‌خاطر غیرت مردان اتفاق می‌افتاد در حالی که این یک غیرت دروغین است.

این نویسنده حوزه دین و خانواده خاطرنشان کرد: سقط جنین قبل از انقلاب رایج بود و حالا هم وجود دارد و ممکن است دلایل زیادی داشته باشد؛ ممکن است برای از بین بردن یک فرزند نامشروع انجام شود یا برای فرزندی که مشروع است و پدر و مادر آن را نمی‌خواهند(!) که این مورد خیلی بدتر است! در هر حال سقط یک “قتل نفس” یا “کشتن انسان” است و هیچ یک از بزرگان و علما اجازه نداده‌اند که این اتفاق صورت بگیرد البته گاهی مواقع مادر در شرایطی قرار دارد که سلامتی‌اش با خطر مواجه است، در این شرایط با شروط مختلفی اجازه این کار صادر می‌شود که البته حرمت آن هم موقت است و در صورت سقط‌های بعدی، حرمت آن بازمی‌گردد.

وی با اشاره به کتاب خود با عنوان “افزایش جمعیت یا کنترل، کدام‌یک” یادآور شد: در این کتاب به جمع‌آوری روایات موجود در این زمینه پرداخته‌ام؛ سقط جنین در هر مرحله‌ای که صورت بگیرد، شامل دیه و جریمه می‌شود؛ سقط قبل از دمیده شدن روح در کالبد نوزاد و بعد از آن، شامل این مورد است؛ حالا اگر عمل سقط جنین انجام شود به آن معنی نیست که همه چیز تمام شده است! بعد از آن باید دیه پرداخت شود؛ به این صورت که اگر مرد مسبب و مباشر باشد، باید این دیه را بپردازد و اگر زن این کار را انجام دهد، همین‌طور و اگر دکتری در این کار مباشرت کند، پرداخت دیه به‌عهده اوست؛ در هر صورت کار حرامی اتفاق افتاده است.

مروجی طبسی یادآور شد: سقط در زمانی که نطفه انعقاد پیدا کرده است، دیه‌ای برابر با ۲۰ دینار طلا دارد؛ در مرحله بعد و ۴۰ روز بعد از انعقاد نطفه که نطفه بسته می‌شود و به مرحله “علقه” می‌رسد،‌ علاوه بر حرمت، ۴۰ دینار طلا دیه دارد؛ در مرحله بعد که “مضغه” نام دارد، باید ۶۰ دینار طلا پرداخت شود؛ در مرحله بعد، اگر بر مضغه استخوان روییده باشد، ۸۰ دینار طلا دیه دارد؛ اگر نوزاد تام‌الخلقه باشد اما هنوز روح در آن دمیده نشده باشد، دیه آن ۱۰۰ دینار طلا خواهد بود و در نهایت، برای جنینی که خلقتش در رحم مادر تکمیل شده و روح نیز در آن دمیده شده است، در صورت سقط جنین، دیه آن برابر با دیه کامل یک انسان است؛ بنابراین سقط جنین یکی از کارهای خلاف شرعی است و فرقی نمی‌کند در چه مرحله‌ای اتفاق بیفتد، فقط شدت و ضعف آن فرق می‌کند.

وی افزود: علت این جریمه سنگین برای رعایت کردن و جلوگیری از انجام این عمل است؛ بعد از ظهور اسلام، در قرآن کریم این جریمه‌ها، لحاظ شده است و حضرت پیامبر اکرم(ص) در این رابطه می‌فرماید: “در فردای قیامت من حتی جنینی را که خودش سقط شده باشد به حساب امّتم می‌آورم و با آن فخر و مباهات می‌کنم.”

این مورخ و نویسنده کتب سیره ائمه(ع) یادآور شد: به تمام خواهران و برادران توصیه می‌کنم که قبل از اقدام به این کار شنیع، به عواقب سنگین آن فکر کنند؛ تبعات معنوی سقط جنین مشابه کسی است که قتلی را مرتکب شده است و علاوه بر دیه باید به مسئله حرام بودن و گناه آن نیز اندیشید، در روایات زیادی از اهل‌بیت به این تبعات پرداخته شده است.