حذف یک مبحث از علم اصول نیاز به بررسی و تضارب آراء دارد

رئیس دفتر تدوین متون آموزشی حوزه با بیان این که نباید به صراحت حکم به زائد بودن علمی داد، این مساله را نیازمند تضارب آراء دانست و سیر تحول در حوزه‌های علمیه را مثبت ارزیابی کرد.

به گزارش شبکه اجتهاد، حجت‌الاسلام والمسلمین سید حمید جزایری، با اشاره به سیر تحول در حوزه‌های علمیه اظهار داشت: حوزه علمیه در طول تاریخ همواره با رشد و تحول بوده و این تحول نیز با فراز و نشیب‌هایی همراه بوده است ولی بعد از انقلاب ما با حرکت تحولی روبه جلویی در حوزه مواجه شدیم، هرچند هنوز تا رسیدن به نقطه ایده آل فاصله زیادی داریم.

رئیس دفتر تدوین متون آموزشی حوزه با بیان این که تجربه بزرگان حوزه بسیار می‌تواند در متحول کردن حوزه یاری رسان باشد، به رسا گفت: باید دانست تحول به معنای تغییر دادن صرف نیست، بلکه تحول به معنای تغییر همراه با حفظ اهداف، فلسفه وجودی حوزه و اصول و سیاست‌های حاکم بر آن است به همین دلیل تشخیص مصادیق تحول به ویژه در متون آموزشی حوزه کار دشواری است و به راحتی نمی‌توان کتابی را جایگزین کتاب دیگری کرد.

او تأکید کرد: در بحث متون آموزشی حوزه ما یک سری استانداردها و تکنولوژی‌های مدون داریم که از جمله آنها تناسب محتوا با نیازهای روز جامعه است و برای رسیدن به این مسأله نیازمند برنامه ریزی‌های جامع و مدون هستیم و باید کارهای عمیقی در این مورد صورت بپذیرد.

جزایری با بیان این که میزان و نحوه طبقه بندی متون آموزشی حوزه باید کاملا کارشناسی شده باشد، یادآور شد: یک کتابی که در آن نظریه‌های یک فرد بدون توجه به تراث آن علم بیان شده باشد نمی‌تواند متن آموزشی شود؛ وقتی اثری می‌تواند به عنوان کتابی آموزشی مورد توجه قرار گیرد که نظرات و ایده‌های فردی در کنار تراث و آراء مشهور آن فن نیز در آن لحاظ شده باشد، بنابراین کتاب آموزشی نباید نظرات شخصی یک مؤلف باشد.

او تصریح کرد: یک کتاب آموزشی باید دانش پژوه را با فراز و نشیب‌های آن علم آگاه کند و دیدگاه‌هایی در آن مطرح شود که اجماعی نسبی اقوال علمای آن علم مطرح شده باشد و از این جهت برخی از کارهای پژوهشی که به صورت فردی ارائه شده است واقعا قابل بررسی و تأمل است.

رئیس دفتر تدوین متون آموزشی حوزه درباره مباحث مطرح شده در باب زوائد علم اصول اظهار داشت: این مساله قابل تأمل است، چراکه شاید یک‌اندیشمند دیگری همان مباحث را فایده دار بداند، بنابراین برای بی فایده دانستن هر علمی باید هر بخشی به صورت مجزا مورد بحث و بررسی و از جمله تضارب آراء بزرگان آن علم قرار بگیرد و بعد حکم به حذف آن از کتب درسی داده شود.